Alle inzendingen over maatschappij

Ik herinner me dat ik in de jaren zeventig de streekbus naar school mocht nemen van mijn moeder, maar dat gebeurde alleen onder zeer extreme weersomstandigheden, d.w.z. ijzel en 30 cm sneeuw of een enorme storm, in plaats van gewoon de ouderwetse 16 km fietsen. Dat was voordat de strippenkaart werd ingevoerd, dus je moest contant betalen aan de chauffeur…

Ze waren met een groepje mensen onderweg naar de wereld van de kringloopwinkel in het oostelijke stadsdeel van de oude stad Amsterdam. Truus had een grote wereldbol bij zich, Afrika was verkleurd door het ontbreken van een degelijk theeservies. Europa lag er belabberd bij, door een enorme koffievlek. Willem had een koektrommel bij zich. De trommelmeisjes…

Ik zal even al mijn belevenissen neerschrijven in de vorm van een geheugendump over telefoons en wat dies meer zij. Gelukkig kan ik snel typen, want ik ben eigenlijk een beetje moe en flauw nu, door corona. Ik snap trouwens niet dat corona de hele wereld op stelten heeft kunnen zetten. Want de corona die ik nu heb, heeft als verschijnselen: een beetje…

Het woord respect heeft vele synoniemen. Het gaat te ver die allemaal op te sommen. Achting, eerbied, ontzag en waardigheid zijn er enkele. De menselijke waardigheid wordt nogal eens geschonden. Dat geldt voor vrouwen, kinderen, moslims, christenen, zorgbehoevenden, krijgsgevangenen, kortom voor alle mensen, wat hun religie of politieke standpunt…

Het kinderboek 'De schippers van de Kameleon' van auteur Hotze de Roos heeft 75 jaar na de eerste uitgave de status van Diamanten Boek verworven. Van het boek over de Friese tweelingbroers Hielke en Sietse Klinkhamer zijn inmiddels 200.000 exemplaren verkocht. Het is het tweede jeugdboek dat deze titel weet te veroveren. Vorige maand was 'Het leven…

Als ik de socioloog Max Weber mag geloven ben ik geboren in een onttoverde wereld. Ik heb geen vergelijkingsmateriaal, dus ik neem aan dat het zo is. Het hedendaagse leven is natuurlijk geen schilderij van Jeroen Bosch, en ik weet niet of ik dat wel zou willen. Wonderlijk is de Tuin der Lusten wel, met al die gekke figuurtjes en onbegrijpelijke taferelen…

Wat zou Nederland indruk maken als het 100.000 mensen op de been kon brengen die (in Amsterdam, Den Haag of Dordrecht of waar dan ook) zouden protesteren tegen het grote onrecht dat Poetins Rusland en Netanyahu's Israël Oekraïne en Gaza aandoen door het bombarderen van kinderziekenhuizen. Wat mij betreft oranje uitgedost maar de politieke kleur…

Tatjana Vladimirovna Bakalchuk is geboren op 16 oktober 1975 in een Koryo-saram familie in Oblast Moskou. Zij is aan de Universiteit van Kolomna afgestudeerd. Het stenen Kremlin van Kolomna, wat lijkt op die in Moskou, is gebouwd van 1525 tot 1531 door tsaar Vasili III Ivanovitsj van Rusland. Zijn vrouw Solomonia Saburova is door de Russisch-orthodoxe…

Het valt te betreuren dat bij AH zoveel bedreigingen plaats vinden, dat het nodig is extra veiligheidsmaatregelen te treffen. Ik vermoed dat dit probleem ook speelt bij Aldi, Lidl, Jumbo etc. En waarschijnlijk ook in het Openbaar Vervoer etc. AH veronderstelt dat het hebben van een steeds korter lontje de oorzaak is. Ik pleit voor een diepgaand onderzoek…

Op het treinstation staan tegenwoordig reclamezuilen met flitsende beelden over van alles en nog wat, zoals het aanprijzen van bepaalde, nieuwe Netflix-films. Als je geen Netflix hebt, voel je jezelf meteen buitengesloten of krijg je de prikkel (wat ze hopen) om Netflix-lid te worden. De meeste flitsbeelden zijn commercieel en kapitalistisch. Ze dringen…

Achter de balie in een groot koude kale beton en staalgebouw stond niemand en op de balie alleen een nummer dat ik kon bellen. Ik dacht, dan kan ik beter direct mijn contactpersoon bellen. Ik had nauwelijks opgelegd of daar kwam ze, de baliemedewerkster. Ze had een koekje gegeven aan een klein meisje. In hetzelfde gebouw waar ik een afspraak had,…

Begrijpen doe ik het, het te pas en te onpas steunen van Israël; deze week herdenken en vieren wij opnieuw, respectievelijk de vele miljoenen doden en de bevrijding van het Duitse juk. Het was ooit, is nog steeds en zal immer zijn een vicieuze cirkel; een CIRKELREDENERING: waarbij men hetgeen bewezen moet worden als bewezen aanneemt. Toestand…

Tegenwoordig is het prettig winkelen via webwinkels leert de ervaring. Alleen...de bezorgchauffeurs hebben vaak zo'n haast. Als je al op leeftijd bent, duurt het even voordat je de huisdeur hebt bereikt. Dat lijken de chauffeurs maar niet te begrijpen. Als je dan 'eindelijk' opendoet, zitten ze hijgend als een postpaard alweer achter het stuur…

Wanneer ik naar de debatten in de Tweede Kamer kijk, vind ik het telefoon- en laptopgebruik van de meeste Kamerleden irritant: zowel voor de spreker als voor de toeschouwers. Wordt het niet de hoogste tijd de mobieltjes door een griffier op te laten bergen? [In Vak K mag men wat mij betreft bij de Algemene Beschouwingen door blijven werken: daar…

Khalid Kasem was advocaat en is presentator. De vraag is of we hem nog terug gaan zien in die rol. Khalid Kasem zou contact hebben gehad met Ridouan Taghi. Dit betekent niet dat het contact van Kasem is uitgegaan. Stel je eens voor dat een groot crimineel als kind bij jou in de buurt is opgegroeid, dat je samen op dezelfde school hebt gezeten.…

Er waren kleine incidenten totdat Bjarne eindelijk besefte dat zijn eigen domheid hem in de weg zat. In de cocon waarin hij opgesloten zat waren er duidelijk barsten zichtbaar. Zijn ego stond letterlijk op de tocht, door de zoektocht in het heden. T. de psychologe probeerde hem inzicht te verschaffen, waardoor de hoop op verandering reëel werd. Helaas…

Naomi Oreskes en Erik Conway hebben een kloek boek geschreven met de titel Merchants of Doubt. Helaas is dit voor zover ik zie niet vertaald, maar ik kan er wel in het Nederlands over vertellen. Het is een zeer goed onderbouwd boek, een gedegen werk en belangrijk ook, maar ik raad het niet aan en wel hierom. Het is niet om door te komen, tenzij je…

Tussen bombarderende beelden uit oorlogsgebieden, politiek rumoer in eigen land, dreigingen van klimaatellende, plastics in het lichaam, gebrekkige leesvaardigheid bij pubers en gebrek aan doorbraken in genezing bij toenemende hopeloze ziekten, en verdwijnend landschap vanwege begrijpelijke behoefte aan bouwen, bouwen, en bouwen, zoek ik een ontsnappingsroute…

We ontmoetten elkaar bij het station, bij de bushalte en ze sprak me aan. Ze was een gezette matrone, gesierd met hoofddoek en ik vroeg haar meerdere malen: "Kent u mij?", mede om de taalbarrière te overwinnen. Ik was verbaasd dat iemand te midden van een anonieme, zich voortspoedende menigte aandacht aan me wenste te besteden. De man, die mevrouw…

Het zijn curieuze, wonderlijke halfronde balkonnetjes die ik plotseling opmerkte en waarop mijn oog viel tijdens mijn wandeling door de Noordstraat onlangs. Ze bevinden zich hoog aan de gevels alsof ze een uitnodiging zouden moeten vormen voor de wanhoopsdaad van een zelfmoordenaar. Verderop in de straat tref je dan ook nog en wel sinds veertig lange…

Ze knikt tegen de huilende vrouw tegenover zich, kijkt naar het verwrongen gezicht, haar magere hand omklemd het zakdoekje waarmee ze onder haar ogen poetst. Nee, het had geen zin te duiden naar de realiteit. Nog niet. 'Wilt u koffie?', vraagt ze haar. ‘Graag mevrouw, zeg maar Sylvia.' Haar stem klinkt zwaar en rauw, in contrast met haar tengere…

Sommigen van die goeie leraars indertijd in de humaniora slaagden erin hun best te doen om onze menswording te stimuleren. Van zaadjes planten die bleven groeien, ze konden er wat van. Een vraag die een leraar Nederlands toen stelde zal me altijd bijblijven. Topsporters die zoals de coryfeeën van de 100m spurt in de atletiek, heel hun jonge leven laten…

Op Facebook stond bij Time Capsul een kort filmpje over het New York van 1911. Er reden al trolleys, streetcars en trams, maar koetsen en rijtuigen hadden nog flink de overhand. Een enkele zeer langzaam rijdende auto sierde het straatbeeld, zwarte chauffeur aan het stuur. Voetgangers- heren met lichte hoeden en dames met pompeuze hoofddeksels en witte…

Alsof de duvel ermee speelt, eerst was ik de klos bij de Gamma, door er met de scoot naar binnen te rijden, achter eega aan dan en zag dat verhipte ding niet dat ik eraan kwam en geloof me: je ziet me echt niet over het hoofd, onmogelijk maar er zijn nu dus echt nog meer zaken met die rot-poortjes! Wat wil het geval, wel - er is een nieuwe Action…

Oh wat houden we van gratis, ik net zo goed maar ja, die koffiebus, die je gratis kreeg bij 2 pakken koffie tja, dat was dus mijn merk niet en dus ging die bus aan m’n neus voorbij…totdat: ik bij de kassa sta en de dame voor me zegt - nee hoor, ik hoef maar 1 bus, tegen het meisje aan de kassa. Ik zeg: oh mag ik die 2e dan? Ik had wel een koffiebus…

Sinds er statiegeld op de blikjes is komen te staan, heb ik het aantal blikverzamelaars drastisch zien toenemen. In Gouda stond er een tijd een blikvanger langs de kant van de weg, een soort strak gezet schepnet, waar je al fietsend de lege blikjes in kon gooien. Er stond een bordje bij, waar 'Blikvanger' op stond. De ontwerper van dat ding vond het…

--------------------------------------------------- Het was het jaar 1972. Nozems waren we, maar aardige nozems. Opeens was overal, op de radio, in de kranten, aanplakbiljetten achter ramen van winkels, het woord 'Bangladesh' in de mode. Wisten wij, kinderen uit een steeds welvarender worden Nederlands boerendorp, veel waar dat land lag…

Op zich heeft de kasteelheer Arent van Raesfelt helemaal niets tegen de schilderijen van Carel Willink, want hij vindt de meeste exemplaren verduveld mooi geschilderd en hij kan er nog van genieten ook, maar na lang wikken en wegen, is hij tot de conclusie gekomen, dat het doel de middelen wel degelijk heiligt en dat zijn intense betrokkenheid bij Extinction…

De taalinnovatie waardoor slaven ineens tot slaaf gemaakten werden, opent de weg naar een heel nieuwe manier van kijken. Want zijn er eigenlijk wel Nederlanders? Zijn wij niet allen tot Nederlander gemaakten? Zoals niet iedereen de ramp trof dat hij of zij tot slaaf werd gemaakt, treft niet iedereen het geluk om tot Nederlander gemaakte te worden. Nadat…

Toen ik een kopje koffie bij de balie kocht, zag ik Dekker voor mij staan. ‘Mijnheer Dekker,’ vroeg ik, ‘u kent mij vast niet meer.’ Hij keek mij onderzoekend aan en ja, hij kon mij niet plaatsen. ‘Ik ben Jan R. Lønsing,’ begon ik met hem te helpen en meteen begonnen zijn ogen te glimmen: ‘Lønsing, ja, die naam ken ik nog wel.’ Ik was stukjesschrijver…