Blikvangers en asielzoekers

Sinds er statiegeld op de blikjes is komen te staan, heb ik het aantal blikverzamelaars drastisch zien toenemen. In Gouda stond er een tijd een blikvanger langs de kant van de weg, een soort strak gezet schepnet, waar je al fietsend de lege blikjes in kon gooien. Er stond een bordje bij, waar 'Blikvanger' op stond. De ontwerper van dat ding vond het vast een hele, poëtische vondst, die flink onderstreept moest worden. Je begrijpt dat men er niet alleen lege blikjes in gooide, maar alles waar men snel van af wilde. Die blikvanger staat er inmiddels niet meer en dat heeft mogelijk ook met het ingevoerde statiegeld voor blikjes te maken, want ik stel me zo voor, wanneer ze die vondst hadden laten staan, dat daar dan geheid enkele zwervers bij gaan staan, wachtend op de blikaanvoer. Dan zouden die blikjesvangers alleen maar in het net te hoeven graaien, zonder dat zij erg vieze handen en kleren krijgen. Voor zwervers, die aan smetvrees lijden, zou dan zo'n langwerpige afvalgrijper bijgeleverd kunnen worden. Want we hebben het in dit welvaartsland wel over de armen in dit land, die zo moeilijk rond kunnen komen, maar ook in armenland is er vorm van graduatie, een hiërarchische structuur. Volgens mij lopen de allerarmsten nog steeds dakloos en verloren over straat en moeten die het van het straatleven hebben, van wat de straat hen biedt en dat wordt hen alsmaar moeilijker gemaakt. Naast het berekenende feit dat die open blikvanger is verdwenen, hebben de meeste ijzeren afvalbakken een tweedeling in de opening gekregen, waardoor je er minder afval in kwijt kunt en ook minder goed kunt gaan graaien. Bij de grote, grijze afvalbakken van hard plastic is de opening met een dwarsliggende stang vernauwd, waardoor er ook minder in en uit kan. Mede hierdoor vind ik het niet gek dat er nog steeds heel wat afval op straat beland.

En dan hebben we natuurlijk ook nog die kostbare vondst van de grote, diepe afvalbakken, die onder de grond geplaatst zijn en die om de zoveel tijd met veel kabaal opgetakeld en geleegd worden. De werknemer van de gemeentereiniging heeft er een extra speeltje bijgekregen in de vorm van een afstandsbesturing, waarmee hij die foeilelijke bakken door de lucht laat zweven. Het zou bijna een kermisattractie kunnen zijn. Eerst stonden er her en der in de stad nog bovengrondse bakken, waar je de zakken met plastic in kwijt kon, maar die hebben ze al weer weggehaald. Nu is er bij ieder woongebied een speciale, ondergrondse bak voor plastic afval, maar die raken om de haverklap verstopt, waardoor er een storing optreedt en waardoor de plastic zakken op straat belanden. Kraaien, meeuwen en tegenwoordig ook blikjesvangers rukken die zakken dan open. Sinds de statiegeld op blikjes zie ik overal meer en meer arme mensen in de vuilnisbakken graaien. Zij zijn duidelijk op jacht naar de statiegeldblikjes, want die zie ik ze dan behendig in een plastic zak moffelen. De afkeurende blikken van de beter bedeelde omstanders nemen ze op de koop toe. De meeste mensen kunnen zich niet echt voorstellen, dat er in Nederland zulke arme mensen bestaan, maar toch is het zo. Dat lot kan trouwens ook een zelfingenomen bankdirecteur treffen. Ik heb de indruk, dat de toename van de asielzoekers ook de toename van de blikvangers heeft teweeggebracht. Mocht dat zo zijn, dan is dat best een sneu gegeven. Op het station van Assen volgde ik zo'n afvalbakkengraaier met mijn ogen en zodra hij langs mij kwam lopen, heb ik hem vriendelijk gegroet. Hij bloeide in één keer op en hij glimlachte heel aardig terug. Ik toonde respect voor zijn job. Ik liet hem weten, dat ik het heel goed begrijp, dat mensen soms niet anders kunnen. Dat er veel meer meespeelt, dan men zo op het eerste gezicht vermoedt.

Nu kom ik zelf ook wel eens met een tas met wat blikjes in de supermarkt, die ik dan in zo'n vervuild gat probeer weg te werken, maar dat valt nog niet altijd mee, want sommige blikjes worden niet geaccepteerd en spuugt de machine weer uit. Na wat aandringen pakt diezelfde machine de eerder afgekeurde blikjes ineens wel. Het zijn gewoon stomme machines en je moet ze gewoon even laten weten wie de baas is. Lukt het echt niet, dan kun je ze altijd nog met een flinke tik van de wijsvinger naar binnen knallen, ook al gaat de statiegeld dan verloren. Die arme blikjesverzamelaars komen soms met een tasje vol hun oogst inleveren en dat is allemaal prima, dat heb ik veel liever dan die rijke blikjesverzamelaars, die met bomvolle zakken vol blikjes en plastic flesjes naar de inlevermachines racen en die daar zo een half uur de boel blijven blokkeren. Ik hoop maar dat die rijken hun statiegeldbonnen vergeten mee te nemen, ook al is die kans vaak klein bij die gehaaide geldwolven, zodat een arme blikjesverzamelaar, een verwarde asielzoeker/zwerver, het geluk van een gevonden statiegeldbon met een aanzienlijk bedrag heeft.

blikvangers statiegeld blikjes

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 1 stemmen 60