Alle inzendingen over overig

Hij rent door de lege straten, waar de huizen hem spookachtig aanstaren. Geen mens te zien, geen geluid te horen. Op de daken zitten grijnzende vogels doodstil te wachten tot hij valt. Opeens een oorverdovend lawaai. Hij schrikt, valt, ziet de vogels snel op hem afkomen… Verdwaasd kijkt hij naar...

Kees was in zijn auto onderweg van zijn werk richting zijn huis. Zijn nachtdienst zat erop en met een rustig tempo van 80 kmh, bewaakt door zijn cruise control, was de omgeving van de polder nog grauw terwijl in het oosten al een vage verlichte streep van het ochtendgloren zichtbaar werd. Hij verlan...

“Ik liep door een volkomen lege en onbekende straat. Maar onderweg zag ik aan de overkant een man lopen, ik rende naar hem toe om te kijken waar ik was. Ik raakte zijn schouder aan en hij draaide zich om, ik was verrast, want ik zag je gezicht, Bjarne. Lange tijd kon ik van verbazing geen woord z...

Vanmorgen ben ik helemaal naar de andere kant van het dorp gelopen. Daar woont Peter Jan, een kennis van mij, die ik zo af en toe tegenkom en dan fatsoenshalve een praatje mee maak. Drie maand geleden vertelde hij me dat hij misschien een nieuwe Tesla, van z’n neef die in de auto business zit, mo...

Glassex, ik ben er dol op. Geef me een keukenrol en een fles met het blauwe schoonmaakspul en ik voel me in mijn element. Wat zeg ik, ik raak in vervoering. Eerst had ik dit zelf nog niet in de gaten. Totdat zoon, 10, opkeek van zijn Ipad en zei: 'Mama, loop je nou alweer rond met die spuit?' ...

Waar de uiteinden van een lijn elkaar ooit ontmoeten Is er geen eindigheid noch een begin. Eindigen geen verhalen. Eindigt elk begin. Is de eindigheid een zichtbaar gedeelte In de tijd, ogenschijnlijk misdeeld, Waar het leven eindigt, weerzinwekkend eindigt ,Is de lijn onderbroken. Begint een ti...

De titel is wel degelijk goed gespeld want ik ben iemand die het pad weleens bijster is en moeilijk weer terug vind. Nee wees gerust, ik ben wel op leeftijd maar toch betreft het hier niet die beruchte kwaal die sommigen treft (hoop ik ten minste). Nee, dit is een kwaaltje dat ik van jongs af aan a...

Verderop in het dorp woont een hardwerkend gezinnetje. Pa heeft een bedrijf voor tuinaanleg en -onderhoud en dergelijke en z’n vrouw heeft een webwinkeltje in een beetje alternatieve spulletjes vooral zalfjes, tincturen, geurtjes, kruiden – en in allerlei gekke alternatieve theesoorten. Mijn v...

Mijn buurman is een aardige man, maar van bepaalde dingen niet altijd op de hoogte. Het hedendaagse leven gaat een beetje langs hem heen. Zo’n beetje als een paard met oogkleppen op. Hij neemt er aan deel, maar krijgt lang niet alles mee. Op tv volgt hij het weerbericht en voetbal en de rest inter...

Er ligt een donkerblauwe zeilboot aangemeerd in de oude haven van Amsterdam. Een televisieploeg doet verslag op een lokaal televisiestation. Er vliegt een vlucht ganzen boven de stad, de stad in jouw dromen. Waar gaan ze naar toe? Wat zijn ze van plan? Er worden matrozen dronken in Amsterdam, waar...

Graag drink ik Ceylon thee, het is mijn favoriete theesoort. Normaal koop ik die van het merk Gwoon. Gewoon omdat aan de zakjes van het merk Pickwick labeltjes hangen met een of ander ‘diepzinnige’ vraag, waarvan het de bedoeling is, dat wat er op vermeld staat, je even stemt tot een soort va...

Een eekhoorntje woont heel tevreden in zijn nestje in een eikenboom. Tot er op een dag mannen komen, die de grote eik moeten omhakken. Het eekhoorntje kijkt verbijsterd toe hoe ze zijn boom en zijn nestje weghalen. Hj moet dus op zoek naar een nieuwe boom. Hij zal naar een ander bos moeten, want i...

Toen ik vanmorgen, met mooi weer, een wandeling door het dorp maakte, viel mijn oog op iets wat bij de oprit van een huis was geplaatst. Het waren voor mij enkele onduidelijke spullen, maar goed misschien kunnen ze er iemand blij mee maken. Bij de aangeboden spulletjes stonden twee houten bordjes ...

Mijn buurman is zo’n type dat alles kan repareren en maken. Niets is hem te gek. Zo af en toe staat er bij hem een auto die rijp is voor de sloop. Hij sleutelt er een paar week aan en verkoopt hem dan weer als een degelijke tweedehands. En hij is na al die verkopen van die vakkundig gerepareerde e...

Ik ben mooi. Ik ben een prachtige toilettas. Met rode bloemen op een zwarte ondergrond. En een ritssluiting, die heel soepel open en dicht gaat. Ik hoor bij een leuke vrouw, Elske. Zij en ik zijn al heel lang samen. Als zij ergens heengaat, ga ik vaak mee. Soms gaan we een paar weken weg, soms m...

Mijn vrouw wilde naar Hans Anders, even haar ogen laten controleren. Ik kon die dag niet, dus was een kennis bereid haar naar de betreffende zaak in een naburig dorp te rijden, want ze voelde zich niet helemaal fit. M’n vrouw heeft altijd een klein zakje chips bij zich voor als ze zich een beetje ...

De theezakjes in de doos zijn met elkaar aan het praten. Ze zijn wat verdrietig. Eentje zegt droevig: ‘Wat heb ik nu aan mijn leven? Eerst zit ik in een donkere doos. Dan word ik eruit gehaald. En ga ik in een glazen pot of in een glas met gloeiend heet water. En daarna verdwijn ik in de vuilni...

Er waren eens drie kleurpotloden, Rood, Blauw en Groen. ‘Ik ben de allermooiste,’ zei Rood verwaand, ‘want ik ben de kleur van de liefde. Denk maar eens aan rode rozen, of een rood hart, allemaal symbolen van de liefde.’ ‘Moet je hem horen,’ zei Blauw tegen Groen, ‘wat een opschepper...

Het is de avond van 31 december. Het oude jaar en het nieuwe jaar zitten te wachten tot de klok 12 uur zal slaan. Het oude jaar is moe. ‘Ik ben blij dat mijn jaar voorbij is,’ zegt hij, ‘want het was een moeilijk jaar voor heel veel mensen.’ Het nieuwe jaar popelt om te beginnen. Hi...

Soms krijgen we net als een groot deel van de Nederlandse bevolking iets toegestuurd van de Vriendenloterij. Soms iets nuttigs, soms denk je hoe komen ze er op. Laatst een mooi klein handig boekje met allerlei vogels en hun namen e.d.. voor als je mocht willen weten wat er zoal in je tuin en daarbu...

Terwijl Trudy zich er niet voor schaamde af en toe vreemd te gaan, bleef Bjarne Gosse trouw aan zijn muze. Hij was werkelijk verliefd op haar geworden en dat was niet vreemd, want ze was een mooie jonge vrouw geworden met stevige borsten, een wulpse kont en een intelligente kijk op het leven. Ze wis...

Vanuit het UMCG, waar ik voor controle was, belde ik naar mijn vrouw dat ik er weer aankwam. Over zo’n veertig minuten ben ik weer thuis, tenminste als er niet teveel files zijn en de boeren geen acties houden. ‘Goed dan bereid ik de maaltijd met spruitjes alvast voor,’ zei ze. Helaas niet mi...

In de verte bij de uiterwaarden klonk het geluid van kwakende eenden. Er kwam een boot aan die me deed denken aan die van Sinterklaas: type klassieke stoomboot met ronde ramen. Hij had flink de vaart erin. 'Domenica' stond er in gouden letters op. Ik voelde een lichte triomf op deze zondag. De Kad...

Het was volop herfst in Utrecht. Gerard Vroeg belde Bjarne. Gerard was hoorbaar van streek. Een goede vriend van hem had zelfmoord gepleegd. Zichzelf opgehangen aan een boom aan de oever van de rivier. Hij had geen zin meer om verder te leven. Bjarne probeerde Gerard gerust te stellen, maar hij voe...

Mijn vrouw heeft de gewoonte om, eenmaal in de een of twee jaar, op haar verjaardag exclusief uit eten te willen. Voor mij hoeft dat niet; ik heb het daar niet zo op. Het moet, volgens haar, dan wel een restaurant zijn met 1 of meerdere sterren. Daar heb ik het helemaal niet op, want die sterren mo...

In de hoge bomen aan de zijkant van het park was een grote zwerm spreeuwen neergedaald. Luid kwetterend, een drukte in de groene zomerse bomen. De donkerblonde Bjarne Gosse liep langs de parkrand naar het huis van zijn hospita om daar in de tuin te lezen en te zonnen. Bjarne dacht onderweg na over...

Vanmorgen liep ik langs een weiland waarin een paard en een pony liepen. Ze keken naar mij en dus liep ik even naar het hek en krabde beide even op de hals en het voorhoofd. Ze vonden het leuk en bleven mij daarna een poos nakijken, zo van: hé blijf nog even. Al doende overviel me een rare gedac...

Het was weer zo ver, ik moest met haar mee naar die middelgrote bijna onbereikbare stad in het noorden van het land (inderdaad Groningen) om kleding te kopen. Er was weer een deel afgevoerd naar het Leger des Heils en dus moest de voorraad weer aangevuld worden. Met name natuurlijk de jurken, rokjes...

Vooraf alvast even ter geruststelling – ik heb niks tegen vreemdelingen zo lang ze zich maar ‘normaal’ gedragen en zich niet bezondigen aan ongeoorloofde activiteiten. Op mijn dagelijkse wandeling door het dorp kom ik van alles tegen – een Somalische mevrouw in lang gewaad en een soort van ...