Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Hulpactie

Mijn vrouw heeft het huis weer eens uitgemest, dat wil zeggen dat ze de door de jaren heen verzamelde spullen weer eens bij elkaar op een hoop heeft gegooid en alles weer eens aan een zorgvuldige diepgaande overweging heeft onderwerpen, en geschift heeft wat wel of niet weg kan.
Na een dag heeft ze de tot kinhoogte reikende stapel weten te reduceren tot kniehoogte.
Misschien lijkt het veel, maar dat gedeelte wat naar de hulpactie voor Oekraïne kon, was het gedeelte wat tot kniehoogte reikte.

Die zaterdag kon het spul tot vier uur afgeleverd worden. Kwart voor vier zei ze: ‘Ik breng de spullen even naar die mensen van de hulpactie. Dekens had ze keurig opgevouwen en broeken en blouses en truien ook. Dus ook al was het maar tot kniehoogte, het was best nog veel en wat ik zo zag waren het allemaal keurige spullen – zo is ze dan ook wel weer. Geen troep, nee daar zitten die mensen ook niet op te wachten, gewoon spullen die ze zelf en die ook ik niet meer draag om allerlei redenen. U kent dat wel, een broek die toch niet helemaal lekker zit om onduidelijke reden of een blouse waarvan de kleur je achteraf toch niet aanstaat. Dus spullen die slechts een enkele keer zijn gedragen.

Mijn vrouw is een heel bescheiden type, ondanks dat ze tot het sterrenbeeld Leeuw behoort. Ze draagt meestal casual kleding. En dan bedoel ik heel casual kleding in en om het huis, zo casual dat de doorsnee vrouw het sjofel of zelfs armoedig zou noemen. Zelfs ik zeg weleens: ‘Schat, moet je er nu echt zo bij lopen?’
‘Wat bedoel je,’ antwoordt ze dan, ‘ik voel me prettig in de kloffie die ik draag. Kan mij het schelen, wat een ander er van vindt.’
Ze heeft natuurlijk gelijk, maar toch waarschuw ik haar, als je niet oppast bellen ze hier straks aan en brengen een doos met levensmiddelen van de voedselbank.’
‘Ach, doe niet zo gek,’ meent ze.

Ik moet eerlijk toegeven, als ze gaat winkelen, trekt ze altijd wel even iets fatsoenlijks aan. Ze loopt er dan gewoon echt, als algemeen erkend, casual bij. Niks mis mee.
‘Maar je moet nu wel aanmaken, het verzamelpunt is zo dicht.’ ‘Ja, ik ga al.’
Die heeft zich snel omgekleed, dacht ik nog.

Even later komt ze met de helft van de spullen terug. Ze had de spullen afgegeven en iemand van de actie had even gekeken of het geen rotzooi was.
Had daarop mijn vrouw ook even bekeken en had toen gezegd: ‘Beste mevrouw heel aardig van u om dit allemaal te geven, maar die prachtige blouses en die broeken, moet u zelf houden – zo te zien kunt u het best zelf nog wel gebruiken.’
Mijn vrouw vond hun ondankbaar, maar ik snapte het helemaal; ze was vergeten zich even om te kleden.

Nu maar hopen dat ze morgen niet langs komen met een pakket van de voedselbank.

Schrijver: catrinus
Inzender: C.A. de Boer, 22 mei 2022


Geplaatst in de categorie: overig

4.0 met 6 stemmen 194



Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
An Terlouw
Datum:
22 mei 2022
Oh ik zie het voor me! Geweldig man! Ik ben hetzelfde, wat lekker zit binnen is ook voor buiten…graag gelezen
Naam:
Han Messie
Datum:
22 mei 2022
Email:
hmessielive.nl
Eigenlijk was jouw vrouw wat te altruïstisch.
Een tikkeltje eigenbaat had ervoor moeten zorgen dat zij ook netjes bij die zaak kwam. Dan hadden die mensen gezegd: "Die keurige dame kan ook makkelijk iets van haar oude spullen missen."

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)