Alle inzendingen over kinderen

Monia, mijn vrouw en de mama van Emir, is van Arabische afkomst. Alhoewel, ze is een beetje een Euro-Arabische mix met als voornaamste ingrediënt “Tunesisch”. Nu is mijn genetische samenstelling ook niet te vergelijken met de zuiverheid van een volbloed Arabier, dus Emir is een echte wereldburg...

'Hij is toch anders dan ik dacht, mam,' riep ze vanuit haar kamertje toen ze terug was gekomen van het stationnetje. 'Wat bedoel je, lieverd?' riep ik terug, alsof ik niet wist waar ze op doelde. 'Nou Barend,' zei ze. 'Ik moest van alles aandragen. Zullen we dit gaan doen? Dat is goed! Of zul...

Etenstijd. Eén van de spaarzame momenten van de dag dat we met z’n drieën (soms met z’n vijven) rustig samen zitten. Rustig was het inderdaad: de dagelijkse beslommeringen passeerden de revue, Emir was voor de verandering goed aan het eten en de vooruitzichten voor de avond waren gunstig. Dat ...

Wie heeft het niet meegemaakt met z’n kind? Een verkeerde opmerking, net luid genoeg uitgesproken zodat iedereen deelgenoot is. Plaats delict: de buurtsuper. Mama heeft net de dagelijke boodschappen op de band gelegd en staat – gehypnotiseerd door de piepjes van de kassa – glazig voor zich ...

Hij valt niet meer weg te denken uit de inventaris van een modern gezin: de spelcomputer! Ook ik heb mijn vrouw uiteindelijk kunnen overtuigen, of misschien was ze gewoon mijn gezeur zat. In ieder geval, Emir heeft ook een spelcomputer, een Xbox360 om precies te zijn. Ik weet het, Emir is nog jong, ...

Ik ben op het werk. Drukke dag, veel te doen. Toch moet ik even snel naar huis bellen om iets te vragen. Ik pak de telefoon en druk op het knopje ‘thuis’. Luttele momenten later gaat de telefoon over. Nu kunnen er twee dingen gebeuren. Of mijn vrouw neemt op, ik stel haar snel de vraag, kr...

Bedtijd, het dagelijkse ritueel, de vaste ingrediënten. Speelgoed opruimen, kus voor mam en dan ... wie het eerste boven is! Papa ligt vandaag voorop, hij bereikt het eerste de trap en begint aan de dertien treden naar boven. En daar begint de ondergang, net voordat de dertiende trede is beklomme...

'Mogen wij ook bloot?' vroeg Julius van vijf. 'Natuurlijk mag dat,' antwoordde ik alsof ik die vraag allang had verwacht. En terwijl hij zich van zijn kleren ontdeed, hielp ik Myrthe van twee, met haar roesjurkje, haar rompertje en haar babydikke luier. Julius keek spiedend rond en ik hoorde hem...

Dodelijk versleten zit ik op een donkere, druilerige zondagochtend aan de ontbijttafel. Ik ben geradbraakt en ik kan nauwelijks uit mijn ogen kijken van de slaap. Wanneer was het toch dat ik hevig naar een zwangerschap verlangde. Een dikke buik, een kind en alles dat daarbij hoorde. Dochterlief zit ...

'Ik moet er heel even naar toe,' onderbrak ik het verhaal van mijn dochter, 'want als de wasautomaat gaat centrifugeren dan maakt die zo ontzettend veel lawaai en dan kan ik hem gelijk uitzetten.' Op weg naar de badkamer vertelde ik dat er waarschijnlijk een knoop of een veiligheidsspeld in zijn...

Op een ochtend ging een meisje Fleur genaamd eens aan de wandel. Het was mooi weer en ze had in de verte zo iets moois gezien, daar wilde ze naar toe. Helemaal aan het einde van zo ver als je maar kon kijken, had zij een regenboog gezien. En vroeger toen haar mama nog leefde had die haar eens ve...

Verwonderd kijkt Rozemarie om zich heen en beseft, dat zij helemaal niet op de plaats is, waarvan ze dacht er te zijn. De dingen die zij nu ziet, kent zij helemaal niet: ze vraagt zich af waar ze is in vredesnaam. Teruggaand in haar gedachten herinnert ze zich, dat ze thuis bij opa was. En opa Wi...

Toen ik vanmorgen in de spiegel keek en mezelf zag besefte ik dat ik lelijk was, gewoon lelijk, verschrikkelijk lelijk. Ik snap niet waarom ik het vanmorgen pas zag, alsof ik het gewoon nooit heb opgemerkt. Vreemd, want ik loop toch altijd al rond met dezelfde kromme neus en uitpuilogen. Ik be...

De ene na de andere golf, het houdt nooit op, kwetsbaar grasduint Nederland onder welk peil dan ook, helmgras is slechts bedekking, een soort van handen over het hoofd houden want er schijnt iets aan te komen dat wel eens kwaad zou kunnen doen. Nederland ten voeten uit, droogmalend vreest men kwe...

Godverdomme. Zou zomaar mijn laatste woord kunnen zijn. Hebben mijn ouders mij het leven geschonken of de dood in gejaagd ? Godverdomme. Ik heb kinderen omdat dat van mij verwacht werd, wel met liefde gewild, maar inmiddels ben ik een ex rijker, de zin van het leven eindigt met een laatste woord....

Een tijdje geleden kreeg ik - jammer genoeg - een raar gevoel als mijn dochter mij een e-mail stuurde. Een gevoel van afstandelijkheid. Helaas wist ik niet goed aan haar uit te leggen, wat ik precies voelde en er kwam een groot misverstand. Hoe erg ik het ook vond het leidde tot een breuk. Ik hu...

Op onbevangenheid en heldere stem was ze uitgezocht, dat pittige kind van vijf met aanleg voor de bühne. Zij zou de hoofdrol van verteller spelen in het kerstverhaal waarmee de kleuterklas optrad in de kerk. Wekenlang was er flink geoefend om de kleine meid de scenes van het verhaal aaneen te leren...

Dochterlief is nerveus. We gaan naar zwemles, voor de allereerste keer. Een historisch moment. Maandenlang heeft ze me verwijtende blikken toegeworpen: wanneer mag ik nou? Haar geduld werd zwaar op de proef gesteld. En anders mijn geloofwaardigheid wel, met dank aan die meneer van de kassa. Die riep...

Half juni dit jaar hebben we voor het eerst onze kleindochter Charlotte van twee jaar plus iets meer dan een maand meegenomen naar de jachthaven om haar kennis te laten maken met ons 8,5 meter lange kajuitzeilscheepje. Wat ons betreft een testje, bedoeld om vast te stellen hoe het peutermensje reage...

“Mam, wat zijn vitamientjes?” “Dat zijn voor het lichaam onmisbare voedingsstoffen m’n kind.” “Onmisbare voedingsstoffen? Wat zijn dat, mam?” “Dat zijn stoffen die door ons lichaam uit het voedsel worden gehaald en in het bloed worden opgenomen, kind.” “Gebeurt dat met een so...

Vandaag hebben we, dat wil zeggen m'n zoon en ik, het hok, dat aan de garage is gebouwd, weer in zijn oude glorie hersteld. Oorspronkelijk was het een hondehok met een kleine omheinde ren eraan. Toen we echter ons huis zo'n tien jaar geleden kochten, werd de bestemming van het hok, na een vriendel...

Elke vrijdagmiddag gaan mijn schoonzoon en ik drie kwartier squashen in een sportcentrum waar zich naast de vier squashbanen eveneens een fitnessruimte, een grote turnzaal, een knots van een zwembad en een aantal overdekte banen waarop tennis gespeeld kan worden, bevinden. In “De Boogerd”, zo ...

Ik ben 40 jaar onderwijzer geweest. Fietsen naar school in de seizoenen; in stralende zonsopgangen en herfstbuien. Op een gegeven moment ga je uitrekenen hoeveel kilometer fietsen het nog is tot aan je VUT, ga je bedenken dat je dan ’s morgens ook eens door kan rijden naar de heide, om daar door d...

Vader en dochter gebruiken het diner. Papa heeft goulash gemaakt, maar stel je daar niet te veel bij voor. Gewoon twee pannetjes. Eentje met rijst en eentje met 'saus', zoals mevrouw de Hongaarse stoofschotel met rundvlees en paprika noemt. En saus hoeft ze niet. Dat besluit staat vast, zonder de ...

Niemand zeggen, hier leg ik mijn zakdoek neer, ruggelings de armen in elkaar gehaakt, het schoolplein om de kring hield de adem in, als de neuzen dezelfde kant op wezen moest er gekust worden, vluchtig en beschaamd, gevoelens ontdekkend die nu puberaal worden genoemd. Hoe anders is het nu, als je...

Ze zijn druk met behangen. Het valt ze knap tegen. De facelift van de slaapkamer waarin Cornelis en Charlotte na dertig jaar achterstallig onderhoud eindelijk in hebben toegestemd is geen sinecure. Twee zoons en een dochter hebben ze samen. En dan is er nog Woemi, de dochter van Charlotte. Allemaa...

Begin september. Het kindergekrijs en -gejoel op het pleintje in mijn buurt rond halftien in de morgen mis ik reeds sinds de eerste schooldag. De autobus slokt de kinderen nu al om halfacht op. De oude diesel sputtert amechtig de straat uit. De enkele moeders blijven onder elkaar nog wat keuvelen. D...

Laten we eerlijk zijn: wie van ons was vroeger niet vertederd door het eerste gebrabbel van onze kinderen en later ook van dat van onze kleinkinderen? Degenen onder ons die, met alle respect, om wat voor redenen dan ook geen kinderen wilden of ze niet konden krijgen, hebben die vertedering misschien...

Op een eiland, midden in de atlantische oceaan, wonen twee kleine mensjes, die zo groot zijn als je ringvinger. En die mensjes heette Ringeling en Ringelotje. 'Hee Ringeling, word eens wakker, we moeten vis vangen'. Ringelotje tikt Ringeling op zijn schouder. Mopperend wordt Ringeling wak...

Wij - als mensen samen de maatschappij vormend - leven in een onzuivere wereld. Liever waren we, diep in ons hart, helemaal niet geboren. We weten niet waar we vandaan komen, niet waar we heen gaan, en daartussen ligt de zoektocht naar de zin van het leven, waardoor we zoekende blijven. De bijb...