Alle inzendingen over dieren

Gezeten op de bank vóór de Copyshop kon ik de hond niet goed zien, maar het dier huilde hartstochtelijk en zo deerniswekkend dat de jammerklacht in de hele winkelgalerij te horen was. Het geluid drong overal doorheen, als regen die een jas doorweekt. Bij nadere inspectie bleek het om een...

Oh het is maar een kater zouden veel mensen denken en zeggen maar deze was er eentje die zijn bazinnetje vertroetelde, omdat zij dat ook deed voor het dier, het was zo’n kater die bijna stond te lachen als ze thuis kwam, Binky stond achter de deur te wachten op haar- het bazinnetje en die twee...

Bij "Panaché" kun je terecht voor een kop thee of koffie en voor veel meer zaken die ik hier niet alle onder woorden kan brengen. Na mijn gebruikelijke boodschappen bezocht ik het genoemde etablissement in redelijk goede stemming en signaleerde vóór mij aan een tafeltje een meneer met grijze...

We waren nog kinderen en we speelden in het struikgewas aan weerszijden van de lange gang die de arbeiderswoningen flankeerde en met elkaar verbond tussen de stekelige hulststruiken met de rode besjes en de andere struiken en planten waarvan we de namen niet kenden en uit twijgen maakten we een...

Je zond me de kaart met de beide giraffen om me beterschap te wensen. De afbeelding was heel toepasselijk: het ene bonte, gevlekte dier buigt zich, zakt bijna door zijn benen en lijkt aan het andere dier te bezwijken, er letterlijk aan onderdoor te gaan. Toch houden we zoveel van elkaar al...

Als je in een oudere woning woont op het platteland voel je dat je nog in en met de natuur leeft. Er is altijd wel een kiertje waar wat tocht door komt. Dit in tegenstelling tot de tegenwoordig vereiste couveuse-woningen die ons steeds kwetsbaarder maken. Hier voeren we de koolmezen en andere...

....en zo herinner ik me tevens mijn Cosmo, een langharige, grijze Perzische kat; een fotomodel te midden van haar soortgenoten, de katten en haar okergele ogen, waarvan ik de uitdrukking niet kon doorgronden. Cosmo vergezelde mij slechts korte tijd en leek haar "eenzaamheid" bij mijn afwezigheid...

Onze gemeente heeft een bedrijf ofwel- een aannemersbedrijf ingezet om een groot deel van de slootkant te her- inrichten, dat wil dan weer zeggen dat: al het groen qua struiken, onkruid en sommige andere groene dingen ( geen bomen hoor) met de grond gelijk wordt gemaakt, alhoewel terwijl ik dat...

Tegenwoordig stelt men her en der die kleine kastjes op met enkele boeken erin zodat je naar hartenlust kunt halen en brengen uit je bezit. Op een vroege morgen koos ik een "dierenencyclopedie" uit een dergelijk fragiel kastje, opgesteld voor ons Wijkcentrum. De kleurige plaatjes van de dieren...

Soms wil je wel eens iets wat je mooi lijkt en tegelijk ook tegen de borst stuit. Kwam gisteren weer thuis na een bezoekje gebracht te hebben aan een kennis en vertelde mijn vrouw dat ze toch wel een hele mooie volière hadden, met van die prachtige uitheemse vogels. Vroeger heb ik ook even...

Op de grasgroene "uitlaatstrook" vóór mijn woning zie ik ze voorbijkomen met hun trotse bazen en bazinnetjes: de trouwe honden, zelfs symbolen van de zozeer wenselijke menselijke trouw, met de flamboyante, elegante en vrolijk wapperende staarten. En ook zag ik aan de overkant van de snelweg...

Toen de nacht weer over de wereld was gevallen en deze als een deken bedekte, had ik mijn balkondeur open laten staan en een onverwachte gast kwam mij bezoeken... Een teder, fragiel diertje, een langpootmug, streek neer op de groen geverfde wand van mijn woonkamer.... Het dier strekte de nietige...

Opnieuw trof ik bij het station, zittend op een bankje, de wonderlijke, in de kleuren zwart, wit en grijs uitgevoerde vogels; de duiven die parmantig voor mijn voeten trippelden en die ijverig de cashewnoten oppeuzelden die ik voor hen uitstrooide. Een voorbijganger merkte daarop op: "Ze komen...

Opnieuw klonk de stem van de dronken jongeman door de straten. Zijn baard was inmiddels drie centimeter gegroeid en zijn stem leek nog luider te klinken. De buren spraken er schande van. Er zat schunnigheid in zijn taalgebruik. Het trok telkens weer de aandacht van Bjarne. Hij maakte politici uit...

‘Plop.’ Nee, nee ‘Blob.’ meer. Het was nog vroeg. Een uur of zeven. Ik was nog niet helemaal wakker, maar dorstig en hongerig, nou ja, mijn maag rammelde. Thee en een cracker leken me een goed idee. Een zachtgekookt eitje en sinaasappelsap eveneens. Het was vrij donker in de keuken,...

Het was in lijn zeven dat ik een mevrouw aantrof met een forse cocker-spaniel op schoot met langs de lieve snuit neerhangende flaporen en een cognackleurige vacht en open bek die een roze tong en een gezond, goed verzorgd gebit liet zien. De hond had zich genesteld op de schoot van mevrouw en ze...

De kooi die zij tevergeefs aangeschaft had voor het onschuldige, weerloze dier; voor de hamster die bleek te bijten en die zij omschreef als een "kwaad ding" had nog driehonderd Euro gekost en zij wilde deze nu weer van de hand doen. Zonder enig respect voor het medeschepsel, voor het mysterieuze...

Soms maak je dingen mee, die je beter maar niet kunt vertellen, om niet voor een fantast te worden uitgemaakt. Maar ik doe het toch maar bij dezen – ik moet het gewoon even kwijt. Vandaag, al wandelend met de honden in het naburige Blauwe Bos, gebeurde het volgende: Ik liep over een pad tussen...

„Kom maar, kom maar naar beneden”. Als ik naar boven loop, zit er een vreemde poes op de zoldertrap. Man fluistert naar de kleine poes met grijze tijgerprint en witte pootjes. Poes staat als bevroren op de derde tree van de open trap, vastbesloten weg te rennen, terug de zolder op. Onze zolder...

In die tijd had ik een baantje als typiste (via een uitzendbureau) bij Recreatiepark "De Beekse Bergen" (wegens mijn van nervositeit trillende handen belandden al mijn brieven de eerste dag in de prullenbak) en vanaf mijn plaats aan het venster had ik de hele dag uitzicht op de stroom bezoekers...

De Alpenhelling was behoorlijk steil. Maar ergens zag je toch een wat vlakke wei met allerlei bloemen. Goudsbloemen, krokussen, margrieten en nog veel meer bloemen zonden hun geuren door de adem van de berg. De bijen bezochten al te graag die bonte kleurenmengeling. Hier vonden ze het beste...

...en zo gebeurde het dat in de omgeving van het station, terwijl ik verpoosde bij de bushalte van lijn zeven, bij uitzondering geen menselijke gedaante mij aansprak, maar dat een wonderlijk, zwartgerokt dier mij naderde; een vogel, een kraai, die de schuwheid kennelijk overwonnen had en als het...

Op advies van mijn stappenteller wandel ik langs de Rietput, een grote plas dicht bij huis. Er liggen twee slapende eenden in het gras, de linker heeft een glanzendgroene kop met witte band om zijn hals, de ander is bruin gevlekt. Koppen diep in hun veren gestoken, één oogje open. De zon schijnt,...

In haar zeer getormenteerde jeugdjaren, toen zij in dienst was op Kasteel "Vaeshartelt" in Zuid-Limburg, had zij de hond gekend die men "Obri" noemde, een forse, zwartharige Rottweiler. Toen de kasteelheer zich misdadig had vergrepen aan zijn echtgenote, was zij gevlucht van het kasteel. Zij...

Oké, het is niet om te lachen maar ik beken eerlijk dat de tranen over mijn wangen liepen, al is het niet lollig, zeer zeker niet! Want kijk, wanneer het kind door moeder “even naar boven wordt gestuurd om iets te halen“ doet ze dat meteen en dat is natuurlijk sowieso een compliment waard....

Paus Franciscus sprak wijze woorden op zijn Irak-reis in Mosul: "hoop is sterker dan haat". Na zijn gebed liet hij een witte duif vrij. Nu maar bidden dat de duif het overleeft.

8.10 uur. Hondje even uitgelaten – net buiten het hek. Terwijl hondje staat te snuffelen en te plassen, zie ik een worm met langzame kronkelbewegingen over de weg kruipen. Hij is al een halve meter gevorderd, nog tweeeneneenhalve meter te gaan naar de overkant. Erg opschieten doet het...

Ondanks het wijdverbreide en momenteel overheersende isolement, dat allen en ook mij treft, heb ik een bezoeker gehad. Zittend voor het raam dat mijn balkon begrenst, zag ik het vogeltje, een grijs, groen en geel pimpelmeesje, naderen en aanvliegen, aanvankelijk schuw en voorzichtig en later meer...

‘Hoi mevrouw mier,’ vroeg de vlieg, ‘hoe staat het er mee?’ ‘O, best wel aardig, maar we hebben het druk hè, er moet nog heel veel gebeuren!’ ‘Ja, ik zie jullie altijd maar flink bezig zijn. Drukke typetjes zijn jullie, ijverig. Mooi om te zien.’ ‘Dank je, fijn dat je dat zo...

De sneeuw die we verwachtten was nog niet gekomen op een stille en rustige zaterdagmorgen en na mijn bezoek aan de wekelijkse markt bevond ik mij weer bij de halte van lijn zeven.... Ik ontmoette deze keer geen mensen maar misschien is het hoe dan ook beter de mensensoort te schuwen..... Een...