Dansavond in het bos

Het is vrijdagavond. In het grote bos is dit de leukste avond, dan hebben de dieren hun dansavond. De grote open plek, midden in het bos, is de danszaal. Het is altijd erg druk, veel dieren dansen zelf, maar er zijn ook veel, die komen kijken. Er wordt voornamelijk stijlgedanst. Kijk, daar gaan pa en ma Konijn, ze dansen de foxtrot. Even later dansen de herten de tango, prachtig om te zien.
De kinderen van de dieren zijn er ook. Ze zitten zich te vervelen aan de kant. ‘Wat een saaie bedoening,’ zegt het hertekind, ‘moet je mijn ouders nou eens zien, wat een afgang.’
‘Nou, nee, dan die van mij,’ zegt het konijnenkind, ‘moet je ze zien stuntelen.’
Ook de kinderen van de ekster, de egel en de eekhoorn schamen zich voor het gedans van hun ouders.
‘Ze willen dat wij het ook gaan leren.’
‘Mooi niet, daar hebben we geen zin in. Ouderwets gedoe.’
‘We willen graag dansen, maar dan op onze manier, op onze muziek. We willen een disco hier.’

De uil hoort hun gesprek. Hij heeft dit soort gesprekken al vaker gehoord. De jongeren zijn niet tevreden. Hij kan het zich wel voorstellen. Tijden veranderen en de jeugd houdt van andere muziek en andere dansen dan hun ouders.
Hij heeft een plannetje. Aan het eind van het bos is nog een open plek. Als daar nu eens een disco voor de jeugd zou kunnen komen. Dat is ver genoeg weg, zodat ze geen last hebben van elkaars muziek. Hij besluit om dat met de ouders en de kinderen te gaan bespreken. De uil roept de ekster en vraagt aan hem of hij iedereen wil vertellen dat er woensdagavond een vergadering is voor ouders en kinderen.

De bewuste woensdagavond is het druk op de open plek. Iedereen is gekomen, ze zijn nieuwsgierig wat de uil te vertellen heeft. De kinderen zitten er weer wat verveeld bij, zal wel alleen weer iets leuks zijn voor hun ouders. Waarom moeten zij er eigenlijk bij zijn?
Maar dan veren ze op, horen ze dat goed, heeft de uil het over een disco? Er is niets meer over van hun eerdere verveeldheid.
De uil wil een disco op die andere open plek. Ademloos wachten ze op de reactie van hun ouders. Ja hoor, daar heb je het al.
‘Nee,’ zeggen de konijnen en ook de herten, de egels en de eekhoorns, ‘dat willen we niet, geen krijsmuziek hier, geen rare dansen, daar komt alleen maar ellende van. Als de jeugd wil dansen, dan kunnen ze dat hier doen, we leren hen graag alle passen van de tango, de foxtrot, de wals, de rumba, keus genoeg. Dat zijn mooie dansen met mooie muziek.’
De kinderen zakken weer terug op hun plaats, het zal dus niet gebeuren, hun ouders willen het niet en meeste stemmen tellen.
Maar daar horen ze de uil weer.
‘Zo,’ zegt de uil, ‘dus jullie willen niet dat de kinderen hun muziek draaien en daarop dansen. Dan moeten jullie eens even terugdenken aan jullie eigen jeugd. Toen jullie jong waren was er muziek en waren er dansen waar jullie ouders schande van spraken. Jullie dansen nu wel braaf de foxtrot en de wals, maar waarom? Omdat jullie te oud zijn om de dansen uit jullie jeugd te dansen. Denk maar eens aan de rock ‘n roll en de twist. Dat gaat niet meer, hè, dus dan maar de klassieke oude dansen. Die ook heel fijn zijn om te dansen en wie weet, als onze kinderen onze leeftijd hebben, dan dansen ze ook liever de wals en de foxtrot. Maar nu zijn ze jong en nu willen ze de muziek en de dansen van deze tijd, net zoals jullie dat vroeger ook wilden.’
Het blijft lang stil na de woorden van de uil. De kinderen zitten vol spanning te wachten. De herten zijn de eersten, die zeggen dat de uil gelijk heeft, de andere ouders knikken. Ze denken even terug aan hun jeugd en aan het onbegrip van hun ouders. Ze kijken naar hun kinderen, die doodstil zitten te wachten.
De herten zeggen dat wat hen betreft er een disco mag komen op de andere open plek, de andere dieren knikken instemmend. Mits er maar geen geluidsoverlast komt, zeggen ze er nog wel even bij.
De kinderen kunnen hun geluk niet op. Ze springen op en juichen: Een eigen disco! Hun eigen muziek en hun eigen dansen, heerlijk!

De volgende vrijdagavond gaan de ouders stijldansen, zoals altijd. Maar nu zitten er geen kinderen aan de kant, die zich vervelen. De kinderen leven zich uit aan de andere kant van het bos en dansen op hun muziek.
De uil vliegt van de ene plek naar de andere om te kijken hoe het gaat. Alles gaat prima, ze hebben geen last van elkaars muziek en iedereeen heeft het naar zijn zin, constateert de uil tevreden. Dat probleem is mooi opgelost.

disco stijldansen

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 1 stemmen 84