Alle inzendingen over verdriet

...doorgemaakt van mijn grootste, onherroepelijke verdriet om de verloren vriend; uitgerekend te midden van deze rotzooi moest ik eens beseffen dat Hij weg was, oneindig ver weg, verdwenen achter de horizon, totaal onbereikbaar, schijnbaar maar niet werkelijk losgescheurd van mijn hart, zonder een...

...en afstandelijkheid handhaaft. Het menselijk verdriet echter rolt af en aan in het hart als de branding die nu eens welhaast onbeschaamd en onstuimig het strand overspoelt en zich dan weer terugtrekt..... Aan het leed, dan wel aan de verliefdheid of de vreugde van de goegemeente valt, hoe het...

...niet al te snugger en zullen ziek worden van verdriet als Nederland verliest, maar ook als ons vaderland wint Het wordt een poosje rustig op straat of Nederland kampioen wordt of niet. Een ordinaire kater heet plotseling voetbalstress. Omdat er zoveel ouderen sterven aan het voetbal een...

...gelachen heeft en gehuild, waarin zij geluk en verdriet gekend heeft en een scala van andere gevoelens, waarin de zomers en winters van haar leven niet zonder hun sporen na te laten zijn voorbijgegaan. Vaarwel moest zij zeggen aan de kamers die hun beschutting en veiligheid hadden geboden...

...altijd dodelijk aflopen, en elke keer is er verdriet, elke keer weer. Logisch toch? Het doet toch ook krankzinnig pijn, een geliefde, vriend vriendin, of familielid te verliezen? Prachtig toch, dat we dat middels een stille tocht kunnen delen met elkaar? Maar dat het sowieso nodig is, dat...

...ontstond in mij een kluwen van angst, van haat, verdriet, vijandigheid en woede, die ik als een steen in mijn innerlijk ronddroeg en die eens, in een verre toekomst, tot uitbarsting zou komen als een rijpe vrucht, die niet meer omvat kan worden door haar schil of als lava die stroomt over de...

...dat de weg vrijmaken voor andere emoties. Voor verdriet bijvoorbeeld, of wanhoop. Vast staat toch wel dat mensen soms in een fractie van een seconde hevig kunnen omslaan in stemming. Als we even kort door de bocht gaan, mogen we wel zeggen dat uitbundig lachen soms kan leiden tot ziekte of...

...in de volwassenheid met haar eigen vreugden, verdriet, ernst en eisen. Mijn badpak houdt zich goed en ik bespeur dat door het koele, klotsende water om mij een last van me afvalt die als een basaltblok op mij drukte. Na afloop de zachte massage van het badlaken en ik ga naar huis als een...

...iets aan ziet prijzen wat je nog niet voor je verdriet zou kopen, bijvoorbeeld? En dan die talloze potten crème die je op je gezicht zou moeten (kunnen) smeren om rimpels weg te plamuren bijvoorbeeld? Waarom alleen je gezicht? Die plooien zitten toch op je hele lijf als je ouder wordt? Dus:...

...deur van je woning en zag hij tot zijn immense verdriet, dat jij jezelf in de hal had opgehangen. Daar hing je mooie, liefdevolle lichaam, terwijl de auto's vlakbij rondom jouw huis knorden. Je werd achtenveertig jaar. Je bent begraven op de Sint Barbara begraafplaats in Amsterdam. Kim was...

...ruzie, gevaarlijke, gemene, gewelddadige, verdrietige, teleurstellende, onder invloed... ruzie. Met tranen in m'n ogen kijk ik rond. Maar het slaat nergens op dat ik op het punt sta te huilen. Dit is toch al 15 jaar zo? al 15 jaar. Is dat lang? Is dat kort? Weet ik niet. Wat ga ik...

...vind mijzelf, na een zomer vol liefde, lol en verdriet, zittend bij mijn eigen vuur, nog slechts alleen. Alle dingen zijn weg. Ik zoek de houtblokken maar ik kan ze niet vinden, want ze hebben ze meegenomen. Met bibberende handen probeer ik het vuur weer aan te wakkeren, maar het lukt niet. Ik...

...dan weer voorzichtig mijn hand aanrakend, dan weer springend om me heen. En toen ze weg moest, veel te snel, vroeg ik teleurgesteld, verdrietig: “Kom je snel weer?” Ze knikte met een glimlach, gaf me een laatste zonnige kus en maakte langzaam plaats voor de herfst.

... Het is over, maar ik ben er nog niet achter. Verdriet, maar nuchter. Ik zie mezelf als een verlaten kind in de ondergane wereld. Pijn in m’n navel, ze hebben te hard getrokken aan de navelstreng. Ze knipte hem niet af, maar rukte. Als een draadje wat los zit aan een dekbedhoes. Ik bouwde...

...Ik zag daar een steen voor naamloze kinderen, apart van alle andere stenen.... Deze kinderen mochten niet begraven worden op een gewijde plek. Stel je het verdriet van een gelovige ouder eens voor.... En nu wordt door de paus deze 'regel' afgeschaft! Wat moeten die ouders nu? Je kunt je...

...makkelijk na al die moeilijke jaren, jaren van verdriet en pijn. Daarna nog eens een zware verslaving; hoe het allemaal mogelijk kan zijn om dit alles te doen in een mensenleven... Maar ik mag niet klagen ondanks de donkere dagen kom ik toch steeds meer naar het licht toe. Natuurlijk, het...

...dagen dat ik alleen ben. Gek word ik er van. Het verdriet en ongenoegen dat ik voelde, nam nog meer bezit van mij. Waar leef ik nog voor en voor wie. Normaal praat ik wel met mijn moeder en vertel ik haar dat ik haar mis. Natuurlijk weet ik niet of zij mij kan horen maar stiekem hoop ik van...

...boek kunnen opleveren. Ik voel nog steeds het verdriet van dertig jaar geleden en dat gaat zo maar door, ik bemin een eeuwig ideaalbeeld van de vrouw en dat is dom, dwaas en irreëel. Mijn ziel is verrot wat dat betreft. Ik heb misschien te weinig ervaring om wakkergeschud te worden, niet waar...

...goud aan liefde. Mijn boosheid is bekoeld, mijn verdriet opgedroogd. Je zult wel dit en dat, maar wat wij ooit samen hadden blijft in de eeuwigheid bekend en gegrift. Je was mijn grootste onbereikbare liefde! Meer nog dan mijn eerste liefde, die grote vergissing bleek. Vaak verscheen je in mijn...

...onvertogen woord valt, nooit is er ruzie, nooit verdriet, nooit pijn, nooit geweld. Het leven van Rail Away is glinsterend en vrolijk. Zelfs aan het einde van de reis is de hele wereld nog zonnig en overzichtelijk. Of nee, er is toch een klein nadeel. Want net zoals het leven zelf duikt de...

...ik te huilen. Ik concentreerde me op mijn eigen verdriet en ellende en ik gooide alles eruit. De fictie werkte niet meer, het was echt.. Ze viel stil, opmerkelijk. Ze ging naast me zitten en sloeg een arm om me heen. Het was een weldaad om dat te voelen. Vooral omdat ik jaren haar aangehoord...

...en moeder zelf was alleen maar perplex, niet verdrietig niets van dat al. De klap zou later komen. En dat is dan de onverwachte dood, net als de man, die 's morgens zijn vrouw gedag kuste, tot vanavond meissie... Dan staat 's avonds de politie aan de deur, terwijl zij aan het koken...

...Er was nog morfine voor de pijn en ze vergat niet om gewoon door te roken. Al haar vrienden hadden groot verdriet en Bjarne was ontroostbaar. Dit had hij nooit aan zien komen.

...ook. Zijn gezondheid had te kampen met een diep verdriet. Om wat ik was geworden. Een lichaam dat in leven werd gehouden door machines. Een lichaam dat leek als een pop. Maar ik ontwaakte wel. Dat gebeurde op tweede kerstdag. Mijn vriend was net weg toen ik mijn ogen opende. Het leek wel of...

...mocht je naar school. Niemand mocht zien dat ze verdriet had. Tante Gea pakte met een ruk de lap van haar af en spoelde hem onder de kraan schoon. Waarom was Tante Gea altijd boos op haar en mocht zij nergens mee spelen? Waar waren haar Pappa en Mamma? 'Dood'! zeiden ze, maar wanneer kwamen ze...

...dat terdege bewust ben en dat het zien van het verdriet in die ogen mij meer pijn kan doen dan mijn eigen lijden. In die enorme eenzaamheid die ontstaat wanneer wij niet kunnen knuffelen of elkaar een zoen of hand kunnen geven wanneer de ander niet naar ons toekomt voelen wij ons leeg en...

...(Volkskrant 08/12/2010) begreep onze woede en verdriet: ‘We hebben met elkaar een spoorsysteem gemaakt dat nu aan zijn grenzen zit. Als er maar iets gebeurt, hebben we al een probleem. We hebben er alles aan gedaan om het robuust te maken, maar voor de reiziger is het niet goed genoeg. De...

...laudanum. Je was niet bij machte om het verdriet van James aan te zien en om de vergeefse, pijnlijke strijd tegen tuberculose te verlengen. Je werd amper 28 jaar en je bent begraven in ongewijde grond in St Mary's Cemetery in Kensal Green, Londen. Je kinderen werden opgevangen door...

...huid verwarmde, zorgde voor een nieuwe golf van verdriet. De troostende warmte liet haar weten dat ze wilde leven. Ze wilde leven! Maar waar was haar leven gebleven? Midden tussen de struiken, uit het zicht van de mensen, liet ze haar tranen nogmaals de vrije loop. Een wandelaar naderde. Een...

...tevredenheid” Ze voelde tranen en heel veel verdriet opkomen, maar toen dacht ze aan die droom van eergisternacht, aan het zo innige contact met haar moeder en met zichzelf, met het leven, het leven wat je doorgeeft, maar ook moet, mag loslaten. Als vanzelf veerde ze op en met haar nog wat...