Alle inzendingen over muziek

Miljoenen jaren had men het zonder gedaan en plotsklaps was het daar, dat vreemde geluid. Aanvankelijk zachtjes, dan aanzwellend, uiteindelijk luid en duidelijk en stilte, verbaasde stilte. Voor het eerst had een mens gezongen, al drong dat niet meteen door tot desbetreffend persoon, een Neanderthaler van het zuiverste water. Dat had je nog in die tijden…

Afgelopen zaterdag, 19 augustus 2006, vond in onze hoofdstad het 25ste Prinsengrachtconcert plaats. Een kwarteeuw klassiek op de prachtige Prinsengracht in Amsterdam. Na een mooie, zonnige dag spanden wolken samen en zogen zich vol met vocht. Ze losten enkele druppen, gingen uiteen en gaven de zon opnieuw gelegenheid. Deze liet zich zo'n kans gelukkig…

Wat muziek allemaal niet teweeg kan brengen. Bij mij heel veel, maar het brengt ook een vage weemoed met zich mee, een herinnering. Bij mij hangen herinneringen vaak samen met muziek. Bijvoorbeeld de Radetsky-mars. Ik moet een jaar of 11 geweest zijn, want ik zat (een paar weken) als kabouter bij de padvinderij. Ter gelegenheid van één of andere…

Het heeft even geduurd, maar ik ben weer op aarde beland. Na een paar weken in een Robbie-roes te hebben geleefd, is daar abrupt een einde aan gekomen. Het moest er natuurlijk ook wel een keer van komen. Zo’n crush kan niet blijven duren, toch zeker niet als je al getrouwd bent en een relatief mooi leven leidt. Het ging ook allemaal veel te goed…

Mijn hart klopt in mijn keel. Ik voel vlinders in mijn buik. Bij de gedachte aan hem gaat mijn lijf tintelen en krijg ik geen hap meer door mijn keel. Ik moet even graven in mijn verleden om deze gevoelens te plaatsen. Het is namelijk een tijdje geleden, maar ik denk dat ik verliefd ben. Verliefd op Robbie. Ik ken hem al veel langer hoor, maar ik…

Op het moment dat Mon amour van BZN uitkwam, veranderden wij de naam van de groep al optimistisch in BZT, “Band Zonder Toekomst”. Enigszins voorbarig achteraf als je bedenkt dat ze het toch nog veertig jaar wisten te rekken. Bij de weledele Jan Smit maakten wij dezelfde vergissing toen wij, niet gehinderd door bovengenoemde dwaling, ervan uitgingen…

Niet donkergrijs, maar zwart. Zwarter dan zwart. En rood. Niet rozerood, maar donkerrood. Paarsrood is zelfs beter. Dit zijn Gothic kleuren. Sommige aanhangers van sub Gothicgroepen of Metal zoals de Marilyn Manson freaks schminken het gelaat wit, omranden de oogleden zwart en stiften hun lippen idem dito. Vrouwen met mooie nagels lakken die……

Een statige, lange, slanke man wordt door zijn familie op de afdeling gebracht. Meneer was violist geweest en de familie vertelde over hem, alsof hij Italiaanse vioolbouwers, zoals Stradivari en Amatie, versteld had doen staan. Hij stemde feilloos de juiste klank en zijn vioolconcerten beroerden de diepste menselijke gevoelens. Ja, de klanken…

In een verveeld moment vroeg ik aan iemand: ‘wat zou er toch van die Heintje Simons geworden zijn?’ Stomverbaasd, nee verbijsterd was ik toen ik als antwoord kreeg: ‘who the fuck is Heintje Simons??’ Ik bedoel maar, altijd maar weer dat woord “fuck” in een zin gebruiken. Mag ik daar verbijsterd over zijn, ja? Kan er eindelijk eens een wet komen tegen…

Vanmorgen, op weg in de auto naar mijn werk, zat ik in mijn rollende couveuse te luisteren naar de weldadige klanken van een pianosonate die een verzachtende balsem van harmonie injecteerde in mijn onderhuidse vetlagen. Dit alles met 120 temidden van de andere blikjockeys in de jakkersluis die snelweg heet. Wat was het dat jongemannen en vrouwen…

‘Of Hazes net zo belangrijk was als Haitink?’, vroeg iemand mij. Ik was geen fan van Hazes, maar op een of andere manier raakte ik door deze vraag geïrriteerd. Blijkbaar moeten we niet alleen politiek correct zijn, maar ook nog eens muzikaal correct. Oorspronkelijk een nobel streven voor veel intellectuelen, maar menigeen ging uiteindelijk toch…

Een combinatie van stemgeluid, videoshow en muziektonen: Paul McCartney Rocks Arnhem! Na ruim een kwartier in de rij wachten naderen we eindelijk de ingang van het Gelredome, dat er lang niet zo imposant uitziet als de Arena. Tijdens het dringen om wie er als eerste door de dranghekken mag, voelen we ons als sardientjes in een blik, maar wij leven…

10.55u., lokaal 82, het is er warm en na drie lessen met een negentigtal energieke bezoekers de hoogste tijd voor lokaal en docent om gelucht te worden. Snakkend naar de koffie maak ik aanstalten om de oversteek naar het hoofdgebouw te maken, totdat, met vijf vrouw sterk, een groep meiden het lokaal naar binnen stuift. “Meneer, wie is uw idol?” De…