Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Pianoles

Hij genoot van de muziek.
Zelf kon hij een aardig stukje op de piano ten gehore brengen. Toch was deze pianist die nu op de radio te horen was, iets heel bijzonders. Mensen zeiden wel eens tegen hem dat hij een bijzonder mens was. Dat zou dan zijn, omdat hij een paar sonates kon spelen.
Apart, dat wel. Toch genoot hij zelf ook, als hij achter de piano plaats nam. Het leek net alsof het een soort massage van de hersenen was.
Zo ervoer hij het tenminste.

Eigenlijk zou hij weer op les moeten, het was al zo lang geleden dat hij dat gedaan had. Een beetje pianist zou elke dag moeten oefenen om zijn vingers wat soepel te houden. Hij had het voorrecht in een vrijstaand huis te wonen met veel grond er om heen. Dus waarom geen les genomen en zijn best te doen een geoefend speler te worden. Niet iedereen was in de gelegenheid zoals hij om zich dit te kunnen permitteren. Nooit zou iemand zich storen aan zijn oefenen, of het zou zijn vrouw moeten zijn.

Zijn zoontje was inmiddels al 6 jaar geworden. Misschien kon hij hem ook wel stimuleren en op pianoles sturen, bedacht hij zich. Zo'n jong kind zou het vermoedelijk gemakkelijker leren dan een ouder kind. Zijn overdenkingen maakten dat hij er enigszins opgewonden door werd.

Wat zou Lisa ervan vinden? Zij was totaal niet muzikaal en misschien stond de gedachte dat Jordi op pianoles zou gaan haar wel tegen. Het was zaak dit op het juiste moment naar voren te brengen. Tenslotte moest je nooit de schijn van dwingelandij tegenover je vrouw ophouden. Het mooiste zou zijn als zij het gevoel had, dat het haar idee was.

Hij besloot een stukje te gaan spelen, nog zo vlak voor het eten. Wie weet was dit een start om dit aan de tafel ter sprake te brengen. Hij speelde iets van Vivaldi, dat sprak hem altijd aan en hij werd er erg vrolijk van. Toen het stuk gespeeld was werd hij geroepen dat het eten op tafel stond.
Gretig nam hij plaats aan de eettafel en tot zijn genoegen merkte hij dat Jordi er ook was. Wat ben jij actief zei Lisa. Tja ik geniet ervan en ben nog steeds dankbaar dat mijn ouders mij zo jong op pianoles gestuurd hebben. Hoe oud was je eigenlijk vroeg Lisa hem. Net 6 jaar vertelde hij haar, net zo oud als Jordi eigenlijk.

Tja, zou het een goed idee zijn Jordi pianoles te geven vroeg Lisa hem.
Dat is een geweldig idee van jou, antwoordde hij haar en voegde er aan toe dat hij zelf eigenlijk ook wel eens naar les zou kunnen.
Met veel voldoening overdacht hij deze prestatie, dat het hem gelukt was het Lisa’s idee te laten zijn.
Hij werd nu vermoedelijk net zo'n goede ouder als dat zijn vader geweest was.

Schrijver: Eva Mensch, 20 april 2007


Geplaatst in de categorie: muziek

1.2 met 5 stemmen 988



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)