Alle inzendingen over woonoord

Je staat toch vreemd te kijken als je midden in je verhuizing een mevrouw aan de deur krijgt die je vraagt om te tekenen voor ontvangst van een pakketje en het pakketje blijkt uit Nepal te komen. Ik ken niemand in Nepal. Vorig jaar heb ik dan wel iets benefieterigs gedaan voor een weeshuis in Kathma...

Ze sprak op een danig onverstaanbare manier waarbij haar bruin aangeslagen ondergebit zichtbaar werd. Ze zat naast me in de bus die zaterdagmorgen en vormde mijn enige aanspraak en/of gezelschap, dus antwoordde ik maar met "ja, ja" en "nee, nee" zonder een opmerking te plaatsen over het onbegrip...

Ik worstel en kom boven, zoveel staat er en het ZAL gebeuren zoveel is zeker. Mensen worden gebruikt, misbruikt, mensen worden misleid, op het verkeerde been gezet. En zo hoort het niet, zo mag het niet en zo zal de waarheid altijd boven tafel komen, kwestie van 'wie de langste adem heeft'. Al...

De Sacramentskerk met haar boogvormige ramen herinner ik me uit mijn jeugd. Van binnen was zij mooi en schitterend als in de mist van mijn bijziendheid het hele panorama van bloemen, kaarsen, gouden beelden en andere parafernalia vervaagde en zich vermengde als verfklodders op een schilderspalet en...

Zilverblauw licht het stalen staketsel van de futuristische toren op het achterdak van de verbouwde, voormalige kerk op in de nacht.... De imposante stenen gestalte van het nieuwe multifunctionele wijkcentrum rijst als een massieve kolos op voor je ogen en toont trots haar nieuwe naam aan de voor...

Natuurlijk weten alle lezers van mijn columns dat deze titel van Louis Couperus is. Wie het niet weet dient ogenblikkelijk op te houden met lezen. Eerst moet dat prachtige boek gelezen worden. Zelf heb ik er niet alleen van genoten, maar ook veel van geleerd. Uit dit gigantische boek blijkt dat ni...

Mijn tocht door de halve stad had me via de kapper naar de opticien gevoerd en via de bibliotheek naar de broodjeszaak. Bij mijn onvermijdelijke thuiskomst zocht ik grondig naar mijn sleutels, die vergezeld waren van een kunstig geborduurd monogram met de dooreengevlochten letters "I" en "B" en...

Ook Tilburg kan een allure van grootstedelijkheid bezitten in haar buitenwijken en ook in Tilburg kan men gelukkig zijn... Het kan fijn zijn te struinen door de herfstbladeren op de Baden Powelllaan of de eerste merel van de lente, die zo kwetsbaar en ontroerend zijn lied ten hemel zendt en die zic...

Vandaag is het bouwkundig rapport opgemaakt van mijn nieuwe woning. Met een bezwaard hart maar een opgewekt gemoed ga ik Utrecht-Stad verlaten om me te nestelen in een huisje dat in een Dorpje-Vlakbij ligt. Het bouwkundig rapport is bedoeld om niet voor verrassingen te komen te staan als de woning...

De Raad van State heeft bepaald dat er dit jaar in Friesland geen kievitseieren worden geraapt. Het Friese provinciebestuur zou volgens de hoogste bestuursrechter onvoldoende onderzocht hebben of de kievitenpopulatie in Friesland zich nog in een gunstige staat van instandhouding bevindt. Mijn vr...

Het verschralende winkelaanbod - met name kleine zelfstandige ondernemers legden in 2014 het loodje - doet het ergste vrezen voor het leefbaar houden van stadscentra van kleine en middelgrote steden.

De Tilburgse straten, omzoomd door huizen en bouwwerken die uit baksteen of beton opgetrokken zijn, rijgen zich onverdroten aaneen in grauwe eentonigheid. Te midden van dit stenen labyrint is daar aan de Reitse Hoevenstraat ineens de boerderij met de malse, grasgroene weide waarop bevallige bokj...

De lange St.Josephstraat ligt uitgestrekt als een kleurig lint en verbindt centrale gedeelten van de stad met de omgeving. Hier kun je nog oude villa's bewonderen en je treft ook winkels aan, een kerkhof en een buurthuis. Eens kwam een meisje uit Den Haag. Na het grootsteedse, mondaine milieu va...

De wijk Jeruzalem ligt ingeklemd als een stad in een stad, als een sfeer binnen een sfeer, ongeveer zoals het ene veelkleurige Russische poppetje zich bevindt in het andere. De vervallen, verpauperde flats rijzen hoog op en geven de indruk alsof hun ontwerp ontsproten is aan het verziekte brein van...

's-Hertogenbosch heeft een prachtig plein dat Parade heet. Ooit het domein van Begijnen, daarna een parade- en exercitieplaats voor het garnizoen, vervolgens parkeerplaats en nu een saaie rechthoek met slechts zes horecagelegenheden, waar een zelfmoordenaar likkebaardend opkijkt naar de door de bar...

Het centrale plein wordt bewaakt door twee stenen gestalten, geheel verschillend qua geschiedenis, postuur en betekenis. De ene is van de koning, die verstard is in een stoere, krijgshaftige pose met bijbehorende kledij. Aan zijn voeten vier stenen, levenloze maagden en op zijn hoofd vaak een br...

Wie verhuist moet wennen aan zijn nieuwe huis. De borden staan op een andere plek, de wc-rol blijkt ineens onvindbaar. Je zoekt je te pletter. Maar de buitengeluiden zijn ook interessant. In mijn vorige wijk ruiste de stad. Als ik ’s nachts in alle stilte op het dak zat, hoorde je een continu, ...

Het uitzicht is prachtig vond ze, totdat ze zich zorgen ging maken over een heel klein boompje wat was geplant. Na 2 jaar begon dat boompje wel erg groot te worden. Er waren al een paar van die bomen weggehaald omdat mensen de takken tegen hun ramen kregen en niet of nauwelijks meer naar buiten ko...

Door hoog oprijzend geboomte in zachtgroene lentetooi schemeren de contouren van in aanbouw zijnde flats.... Het is verrassend te fabuleren en te fantaseren over levens die zich zullen gaan ontrollen, over werelden die zich zullen gaan ontvouwen achter de toekomstige ramen die zich nu nog als zwart...

Op de Spoorlaan leunt de oude "Villa Constance" haast tegen het moderne gebouw van "TBV Wonen" aan, zoals naast haar aan de andere kant een zwakkere boom als het ware steun zoekt bij een sterkere in een welhaast perfect samenleven dat door niets verstoord wordt. Broederlijk staan de gevels zij aa...

In de Amsterdamse Filosofenbuurt frappeert de Paulus van Hemertstraat. Vanwege kruisingen met Rousseau-, Diderot- en Descartesstraat en uitloop op het John Lockehof. Wie was hij die zo verlicht stedebouwkundig is ingepland? Welnu Paulus van Hemert(1756-1825 blijkt een opmerkelijk eigenzinnig verlich...

Lange, lange tijd heeft een gebouw met grijsgekalkte muren en een zeer mistroostige uitstraling dat ik vanuit mijn woning kon observeren, het straatbeeld gedomineerd in mijn wijk totdat heftrucks met mechanische, haast voorwereldlijk aandoende "muilen" aan de sloopwerkzaamheden zijn begonnen. Ik ...

In een oude buurt van Tilburg strekt zich de straat uit waarin mijn geboortehuis staat. Het zal er vermoedelijk lang na mijn dood nog staan. Sinds jaren wonen er anderen dan onze familie en er hebben al veel anderen gewoond. Toen mama nog in de bejaardenflat woonde, wenste ze hen heimgelijk veel ...

Als je bij deze woningbouwvereniging, die de naam draagt van "Elk een", wat zoveel betekent als "iedereen", maar dan vertaald in de noordelijkste taal, de huur niet op tijd voldoet dan word je zelfs na dertig huurjaren, zonder huurachterstand, als staatsvijand nummer een behandeld. Eerst word je...

Er lopen 's nachts en met name in het weekend nogal eens criminelen rond in de buurt waar ik woon, zelfs in mijn straat, dit veraangenaamt het woongenot niet.

Waar ik niet bij kan, is dat net niet helemaal onafhankelijk kunnen zijn. Van thermostaat tot het meeliften, scheve verhoudingen houd je altijd. Want ze hebben het nergens over hoor...dan bouwen ze rustig een douche in een kledingkast op zolder en die leidingen maar tegen sputteren; maak Uw borst ma...

Achter mijn huis loopt een pad. Het paadje, heet het bijna liefkozend bij de bewoners die er gebruik van maken. Het ontsluit de tuinen van een hele rij tussenwoningen aan de achterkant. Ons land kent veel van die achterpaden. Maar het onze is niet zo maar een paadje. Wij hebben een echt pad zonder v...

Ik weet nog goed dat het sneeuwde (een lichte dwarreling van sneeuwvlokjes) toen ik met mijn moeder, die sinds acht jaar niet meer te midden van de levenden is, naar het flatje ben gaan kijken, zesentwintig jaar geleden. Men noemt de flatjes aan de Nassaustraat, de eerste flatjes van Tilburg, ook ...

In een busje, samen met een cameraman, reist Jelle Brandt Corstius van het ene gebied in de Kaukasus, naar het andere. Hij maakt kennis met de bewoners achter de bergen van Sotsji. Het zijn stuk voor stuk ontmoetingen waarin hij door zijn vriendelijke houding en wonderlijk lichte ogen, makkelijk con...

Een rijke Bantoeneger reed met zijn auto in snelle vaart door stromende regen. "Nu zul je eens iets anders zien dan jouw oerwoud," zei hij tegen zijn vriend, die naast hem zat. "We gaan naar de stad waar ik woon." De bijrijder, een pygmee, had tot nog toe niets van de wereld gezien dan zijn ...