Alle inzendingen over welzijn

Even langs het gezondheidscentrum dacht hij, een griepprik halen. Nou dat éven werd dan toch wel ietsie langer. Een rij tot plusminus 150 meter buiten het gezondheidscentrum stond al te wachten. Maar, hij had een warm colbertje aan en bovendien scheen er ook nog een vaal oktoberzonnetje. Boven...

“Tot ziens” groetten mijn echtgenote en ik onze huisarts bij het verlaten van de spreekkamer. Een aantal personen in de overvolle wachtkamer keek met een onheilspellende blik naar ons; “zeker in slaap gevallen daarbinnen” mompelde een oudere heer halfluid… Eens in de drie maanden bezoek...

Het leven is soms erg leuk, vooral als je maling hebt aan alles (natuurlijk wel de beleefdheidsvormen in acht nemend) en je onbevangen op pad kon gaan. Voor mij een nieuwe ontwikkeling, veroorzaakt doordat ik zekerder ben van mezelf dan ik ooit geweest ben. Heerlijk, je hebt een afspraakje in U...

Validation is het meegaan in de belevingswereld van de dementerende mens. Als mens zijn we vaak geneigd om een dementerende terug te halen in de realiteit, maar je kunt je afvragen of dat goed is. Je confronteert de persoon dan immers steeds met zijn dementie of verdiet. Je moet je voorstellen d...

'Zuster, mijn honger is dood'. Deze zin las ik eens in een boek en die maakte toen erg veel indruk op mij. Ik ben er dieper over gaan nadenken, want deze zin betekent veel meer dan honger naar voedsel. Dementerenden spreken vaak in symbolen. De vrouw die deze zin sprak, had geen zin meer in het ...

Oh jé ik ontdek ineens een vreemd wondje op m’n hand. Raar zeg, gisteren zat het er nog niet. Hoe ben ik daar nu weer aan gekomen? Ik weet ik niet, maar het ziet er eng uit, een beetje rood met een zwart randje. Ik vertrouw het niet, je hoort zulke gekke dingen tegenwoordig. Dat je geen deurknopp...

‘Meneer Barlage?’ Een vrouw van middelbare leeftijd stak haar hoofd om de hoek. Shit, dacht ik, dat is mijn tandarts niet. Zeker de kaakchirurg. Die verstandskies moet er ook nog eens uit. En ik voelde me al zo gammel. Een dag na Pasen. Ik kwam toch voor een eenvoudig vullinkje. ‘Volgt u mij ...

Op het aanrecht liggen twee komkommers, ik snijd ze in hapklare schijfjes en doe ze in een plastic tasje. Voor de geitenlammeren van de kinderboerderij, maar dat mag je tegenwoordig niet meer zeggen, stadsboerderij is indrukwekkender en aan meer regels onderhevig, het zij zo. Ik groet poezenkind ...

Er gebeurt veel op deze aardbol, soms wel eens teveel denk ik dan. Ook de verhalen van wat mensen allemaal overkomt zijn legio. Zou dat komen - dat ik dit allemaal hoor - omdat ik met ouderen omga? Of was ik vroeger zo naïef en had ik alleen tijd om mijn gezin te 'runnen'? Soms ben ik bang ...

Het was zover op de Staete. De eerste twee bewoners, Elisabeth en Johannes, waren geronseld en nu moest de logistiek worden vastgesteld. Kleine territorium-kwesties tussen Roosje en Melissa staken onverwacht de kopjes op en werden met nauw verholen vrouwelijk venijn uitgevochten over de hoofden v...

Ik ben veertig en gelukkig, zelfs met schizofrenie. Mijn moeder gaat eindelijk op vakantie naar Amerika en ik ben voor het eerst niet bang meer voor de dood hoewel mijn vader stierf toen ik drie was en ik op mijn vijfentwintigste met een psychose in een inrichting belandde overmand door angst. Dat...

Komt een man bij de dokter. ‘Dokter ik wil het vaker doen, maar mijn vrouw niet.’ ‘Hoe vaak meneer?’ ‘Drie keer dokter.’ ‘Nou meneer dan vraagt u nogal wat, want drie keer per week is meer dan het gemiddelde.’ ‘Per week? Maar dokter, ik wil drie keer per dag!’ Bovenstaand...

Albertus nam plaats op het terras om daar een gedoogpeuk te genieten. Dat kwam hem op een licht-afkeurende frons van Roosje te staan, die het zich als vrouw tot opdracht rekende steeds haar invloedsgrenzen te verleggen. Albertus beantwoordde dat met een blik van ’jekennutmedoen’, waar Roos -dat...

Per 1 juli 2008 mag er nergens meer in de horeca in Nederland worden gerookt. Deze wet is dus nog geen jaar oud. Helaas is de wet nu al onderhevig aan allerlei rechtszaken, waar onlangs weer een hoofdstuk aan is toegevoegd. Wat is er aan de hand? Heel kleine cafés zonder personeel (er is dus a...

De vrouw in de deuropening keek onbegrijpend. ‘Mevrouw Hertsberger?’ ‘Mevrouw Louise Hertsberger.’ ‘Oh. Zeg dat dan meteen. Louise. Ja ja. Maar die is volgens mij ernstig overleden.’ ‘Ja, maar ze heeft ons gevraagd eens bij u langs te gaan.’ Ze keek het tweetal onderzoekend aan. ...

Melissa keek hem aan. ‘Albert.’ Het “Bert” kwam haar niet gemakkelijk uit de keel maar Albertus nog minder. ‘Ja?’ ‘Volgens mij ben jij niet een snelle beslisser.’ Hij haalde de schouders op. ‘Beslissen kan ik razendsnel. Het is meer de uitvoering die onder vertraging lijdt. Hoe...

Melissa werd wakker door een amechtig kuchende automotor, gevolgd door uitlaatknallen. De plek naast haar in het grote bed was leeg. In de badkamer hoorde ze watergeruis en vloeken. ‘Kutmesjes. Ik ga een shaver kopen.’ Ze deed het raam open en zag een verveloos bestelautootje. Op de motorka...

Melissa overdacht de mogelijkheden die het grote huis haar zou kunnen bieden. Een geëmancipeerde meid is op haar toekomst voorbereid. Maar echt van harte ging het niet. Ze was moe. Albertus had niet veel voedzaams in huis. Ze beperkten zich voorshands tot een kopje poederkoffie in de tuin onder d...

Mooi weer wat een lente en de trein naar Didam Goes Nuth Zelhem Assen Mantgum of Ulst, naar Borne Bedum Olst Oss Beesd Echt Delft Cuijk Obdam Wijhe of Goor rijdt. Zoals u en ik zeker weten. En ook dat we bij 9292 maar even verder hoeven te koekeloeren. Wat evenwel niet opgaat voor Zoetermeer de de...

<Gsjieeeeeeeeeeeekpsss> – De brede ring van de scanner met aan de binnenzijde de twee onder een hoek van 90 graden gemonteerde gevoelige platen hebben zich weer enige centimeters verplaatst. Tegen de klok in zo weet ik inmiddels, want dit is mijn derde nucleaire scan, waarvan ik er maar twee van h...

Geraakt. Natuurlijk door haar verhaal, een jong meisje met een dodelijke ziekte. Maar het is niet alleen een zielig verhaaltje. Sterker nog, het is helemaal geen zielig verhaal. Aangrijpend, dat wel! Ze heeft me geraakt met haar schoonheid, openheid, eerlijkheid en humor. En voel zelfs herkenning in...

En dan sta je daar, de oude vrouw verwachtte het niet maar had het wel kunnen bevroeden. De dertiende etage is tot dusver het hoogste wat ik heb kunnen bereiken, een homo met een lat-relatie en een tuintje op z'n balkon. Tot op het laatst cijferen mensen zich weg, beseffen niet dat zij ook hadde...

Het was koud in de tent. Aan weerzijdes stonden kachels opgesteld, waar ik af en toe zo dicht mogelijk op ging staan. Anderen leken er beter tegen te kunnen dan ik. Op het podium stond een band uitbundig te zingen voor onze God, ik zong mee. De spreker, Bert Bruinekreeft, had net het Woord met o...

Stroomstoring in Rotterdam. Het zet je wel even aan het denken over onze afhankelijkheid van stroom. Dat je computer het even niet doet, is tot daar aan toe. Hoewel het in mijn geval wel betekent dat ik niet kan werken. En een keertje in het donker naar het toilet gaat ook nog wel. Deze storing was ...

Iedereen in Nederland heeft, mits voldaan aan de wettelijke eisen, het recht om te kiezen en gekozen te worden. Dit een groot goed en dient zeker in stand te worden gehouden. Al voor het begin van onze parlementaire democratie hebben burgers het recht om hun stem te verheffen door gebruik van het s...

'Dan moet je zo'n vent hebben als ik,' mompelde de vrouw bijna onverstaanbaar, terwijl ze een weekblad voor haar mond hield. Het gezicht van haar man was één en al pret. 'Ik stond vanmorgen op,' zei ze moeilijk, 'en het eerste wat hij zei was: 'Je moet eens in de spiegel kijken, je ziet er ...

De tegenstelling kan niet groter zijn, het management (interim) zuigt de sector leeg en ik maak mogelijk dat er in ieder geval gestofzuigd wordt. Gekwalificeerd personeel is wegbezuinigd opdat krijtstreeppakken en kokerrokken aan hun trekken komen. Ik hoop dat deze onmensen hun trekken eens thuis kr...

We gaan allemaal dood. Dat is realiteit, wen er maar aan. Onwezenlijk idee, dat wel, want je huppelt toch onbekommerd rond op die wereldbol. Aantrekkingskracht houdt je overeind, maar uiteindelijk houden je lemen voeten geen stand, val je om, en zo hoort het ook. Maak er wat van, verwen jezelf ee...

Het is een mooie dag, ik leg mijn strandlaken in het park neer om ingesmeerd van de zon te kunnen genieten. Een goed boek, iets te drinken en een sigaretje, wat wil je nog meer. Binnen een uur ben ik omringd door tentenkampen die rookwolkend fout vlees verkolen, het stinkt, massa's kinderen rennen ...

Vaak merk ik dat mensen het doel uit het oog verliezen bij organiseren. Ze gaan opruimen en organiseren zien als iets wat op zichzelf staat, als een doel op zich. En dan wordt het natuurlijk niet leuker. De kans dat je gemotiveerd blijft is klein. Maar organiseren doe je om een reden. Een hele d...