Alle inzendingen over Vereenzaamd door psy

(voor Maggie McNamara (1928 - 1978)) Je bent geboren als Marguerite op 18 juni 1928 in New York City. Je ouders Timothy en en Helen waren van Iers-Amerikaanse afkomst en je was één van hun vier kinderen. Op je negende zijn je ouders gescheiden, wat je gevoel van veiligheid deed wankelen. Je studeerde aan het Bayard Rustin Educational Complex…

(voor Marie Bernard Germain Nouveau (1851 - 1920)) Je bent geboren in het dorpje Pourrières, je was het oudste kind van Felicien en Mary, twee hard werkende ouders, die zorgden voor een gezellige sfeer in huis. Je had drie geliefde zussen; Elizabeth, Laurence en Marie. Toen Elizabeth op driejarige leeftijd stierf, brak er iets definitief in je jonge…

En zo moest het ook gebeuren dat ik op die duistere, regenachtige, heilloze avond Haar tegenkwam, mijn onbekende, maar vermoedelijk eveneens vereenzaamde overbuurvrouw, op een straathoek, in de voorjaarsregen, op weg naar dezelfde bestemming.......…

In de avond tonen de vensters aan de overkant van de straat waar zich de gevels van identieke flatjes als het mijne aftekenen steevast een flauw, zwak schijnsel.Het is voor mij een mysterie of daar de totale verbittering en eenzaamheid de dienst uitmaken, maar mijn kennelijk verweesde en vereenzaamde overbuurvrouw kijk ik weleens in haar danig verouderde…

Ergens in die stille nacht begeeft zijn hart het en ligt hij 's ochtends zo dood als een pier, een door de maatschappij vereenzaamde pier, in zijn armoedige woonplek, wat voor hem het paradijs was, maar dat snapt waarschijnlijk alleen de liefdevolle hermelijn, die hem besnuffelt en lijkt te kussen.…

(voor Lili Ország (1926 - 1978)) Je bent geboren op 8 augustus 1926 in Oezjhorod, Oekraïne. Deze stad ligt aan weerszijden van de rivier de Oezj, pal aan de grens met Slowakije. Je bent een belangrijke schilderes van de moderne, Hongaarse schilderkunst. Je vormde overeenkomsten met de schilders Endre Bálint, Lajos Vajda, Paul Delvaux, Giorgio de Chirico…

(voor Lili Ország (1926 - 1973)) Jij bent geboren op 8 augustus 1926 in Oezjhorod, Oekraïne. Deze stad ligt aan weerszijden aan de rivier de Oezj, pal aan de grens met Slowakije. Je bent een belangrijke schilderes van de moderne, Hongaarse schilderkunst. Je vormde overeenkomsten met de schilders Endre Bálint, Lajos Vajda, Paul Delvaux, Giorgio de…

In latere jaren, toen ze weduwe was geworden, had ze de grond wel open willen krabben waaronder hij rustte, vereenzaamd en alleen als ze was in het grote huis. Hij was mijn opa die staat afgebeeld op het grote familieportret dat nog altijd mijn slaapkamer siert.…

In het nabijgelegen restaurant "De Postelse Hoeve" genaamd, trof ik daarop, geheel onverwacht mijn kennelijk verweesde en vereenzaamde overbuurvrouw en ik observeerde haar fragiele, tengere schouders in zomerbloes en gilet.…

Ik moet eens leren wat positiever te staan tegenover mijn negatieve gevoelens.…

Een psychose maakte een einde aan mijn maatschappelijke carrière na een universitaire studie maar gaf me de kans om als mens sterker te worden en gaf me de kans om te doen wat ik het liefste doe: mijn eigen boekjes schrijven en rustig leven. Gelukkiger Ik ben mede daarom een gelukkig mens geworden en gebleven, al kostte dat moeite doordat ik de…

Ik sta op een middelgrote stand in Barcelona. Met een kleine delegatie collega´s vertegenwoordigen we ons bedrijf tijdens de World Congress of Cardiology. Het is strak blauw, zonnig en heet, 38 graden. Binnen in de gigantische hal is het nauwelijks koeler. De focus dit jaar ligt op ischemic heart disease, hartinfarcten dus. En laat ik nu zelf zo’n beetje…

(voor André Baillon (1875 - 1932)) Op 27 april 1875 ben je geboren in Antwerpen. Je vader Joseph stierf een maand later. Je vader was aannemer en hij kwam uit een familie van handwerkslieden, die zichzelf tot industriëlen hadden omhoog gewerkt. De centen die ze verdienden, gaven ze met groot gemak weer uit. Op je vijfde stierf je broertje Antoine…

Na een ogenschijnlijke eeuwigheid - waarin lief en leed en talloze onheilspellende gebeurtenissen in de wereld en in de onpeilbare, ondoorgrondelijke levens van de mensen zich opstapelden - houdt mevrouw nog stand, tweeënnegentig jaar oud, vereenzaamd en verouderd, in de stille woning, die eens de schoenenzaak herbergde; het brandpunt en het schouwtoneel…

We wisselden onopvallende blikken uit; twee vereenzaamde overgeblevenen; merkwaardige overlevenden van de huwelijksmarkt; restanten, nu kennelijk voor elkaar bestemd, aan elkaar overgeleverd; om ondoorgrondelijke redenen uiteindelijk tot elkaar veroordeeld.....…

Zaterdagochtend is boodschappenochtend. Toegegeven ik ken leukere rituelen. Hoewel ik geen hekel heb aan het volladen van het boodschappenkarretje, is het daarna zes keer uit- en inladen dom vervelend werk. Bij de kassa uit de kar, na de kassa in de kar, uit de kar in de auto, uit de auto in de keukenkastjes. Natuurlijk kan ik de boodschappen laten…

“Hoe vaak doe jij het nog?”, vraagt Liza met een vragende doordringende blik. “Eerlijk antwoorden hè!” Ze is 4 maanden geleden bevallen van haar 2e kindje. Het valt haar zwaar; de zorg voor 2 kinderen naast haar baan en al haar andere activiteiten. “Zo irritant die glossy‘s”, gaat ze verder. “Die artikelen gaan over dat je van seks energie krijgt…

“Mam, als ik het barbecuefeestje geef, doe je niet je bikini aan hoor! En het topje dat je nu aan hebt ook niet”, zegt mijn bijna 13-jarige zoon, met zijn ogen gericht op mijn diepe decolleté. Hij en ik zitten in ons rubberbootje met motor, dat om stabiel op het water te liggen, van zijn passagiers vraagt om het gewicht gelijkmatig te verdelen over…

Pien is een weekendje op kamp. Dus Joris neemt het ervan. Hij slaapt uit. Hangt lang en breed op de bank. Zapt in ’t rond. Loopt de badkamer in wanneer hij wil. Kan als eerste het mes zetten in een verse pot chocopasta. Neemt de tijd voor de Donald Duck zonder opgejaagd te worden, kortom hij geniet van weekendje enig kind zijn. Maar 2 uur na thuiskomst…

Donderdagavond 17.00 uur, we zitten aan tafel voor het avondeten. We eten vroeg, want Joris heeft om 18.00 uur muziekles. Pien kijkt naar buiten en roept: “Kijk nou, een tent in de straat”. De andere drie hoofden aan tafel draaien tegelijkertijd naar het raam. “Oh, dat is een eh…hoe noem je ook alweer zo’n ding…een eh…klapkut”, floep ik eruit.…

Hoe gewoon ouderschap en opvoeding in het leven ook is, in het dagelijks leven blijkt het vaak toch ongewoon. Hoe ongewoon het ouderschap en de opvoeding in het dagelijks leven is, ondervinden we wanneer het anders verloopt dan verwacht en / of gehoopt. Elke ouder / opvoeder heeft verwachtingen, dromen, wensen of idealen binnen het ouderschap en…

Mijn kinderen lusten de ‘P’-gerechten: patat, pizza, pannenkoeken, poffertjes en pasta’s. Natuurlijk heb je ook groenten die met een ‘P’ beginnen, zoals: parmentiera, pereskie, pronkboon, pijpajuin, pastinaak en niet te vergeten patisson. Maar die lusten ze niet. Wij eten wekelijks: rauwe wortels, spinazie, rode bietjes, bloemkool, broccoli, sperzieboontjes…

Je hebt van die dagen…, of beter gezegd van die ochtenden…je voelt het al bij het ontwaken, dat je denkt; ‘Oh, nee ik wil niet, mag ik deze dag overslaan?’ Op zulke ochtenden kan ik ook denken: ‘Waarom ben ik moeder geworden?’ Want als ik geen moeder was geweest, kon ik blijven liggen. Dan had ik het vast wel zo geregeld dat ik er voor niemand uit hoefde…

Dit jaar wordt voor het eerst in Nederland de ‘week van de opvoeding’ georganiseerd; van 10 tot 17 oktober. In België bestaat deze week, overigens in het voorjaar, al vanaf 2005. De Australiër Matthew Sanders introduceerde het ‘Triple P’ programma, dat ‘positief opvoeden’ inhoudt, welke de aanleiding gaf tot het organiseren van deze week. Deze methodiek…

“Je moet het loslaten”, wordt altijd gezegd tegen iemand die dat juist heel moeilijk vindt en niet begrijpt hoe je dat dan moet doen. Loslaten is namelijk doodeng, wat gaat er gebeuren als je loslaat? Juist vasthouden en de regie houden, geeft controle, zekerheid en veiligheid. Loslaten gaat daarom niet zomaar. De buurvrouw die tegen je zegt: “Tsja,…

Wie kent ‘het’ niet? Het stemmetje van je vader en/of je moeder in je hoofd. Met goede bedoelingen hebben zij je iets mee willen geven. Maar vaak is het een irritant stemmetje dat op een doordringende manier attendeert op wat je wel en niet moet doen. Altijd op de momenten dat je precies het tegenovergestelde doet of wilt gaan doen. Laatst vertelde…

Ze had zoveel meer verdiend in een tijdperk, waarin door onbegrijpelijk en schandelijk beleid van een regering, die doof is voor de wanhopige roep van de ouderdom de bejaarden verarmd, vereenzaamd en verwaarloosd achterblijven in mensonterende omstandigheden.…

Ze had zoveel meer verdiend in een tijdperk waarin door onbegrijpelijk en schandelijk beleid van een regering, die doof was voor de wanhopige roep van de ouderdom de bejaarden verarmd, vereenzaamd en verwaarloosd achterbleven in mensonterende omstandigheden.…

(voor Veronica Micle (1850 - 1889)) Je bent geboren op 22 april 1850 in Nasaud, Roemenië. Je vader was de schoenmaker Elia Câmpeanu en hij overleed voor jouw geboorte, terwijl hij vocht tegen de Hongaarse revolutionairen. Je moeder Ana verhuisde in 1850 met jou en je broer Radu naar Targu Neamt, waar Radu niet lang daarna overleed. In 1853 verhuisde…

(voor Justina Casagli (1794 - 1841)) Je bent geboren als Justina Kristina Wässelius op 4 oktober 1794 in Stockholm. Jouw vader was een tapijtfabrikant en jullie hadden het thuis niet breed. Jouw oudere zus was de operazangeres Marie Jeanette Wässelius, geboren op 23 augustus 1784 in Stockholm. In 1793 ging Marie naar de Dramatens elevskola, een toneelschool…