Alle inzendingen over schulp

Ik ga even terug naar de vertrouwde schulp, muziek. Nazareth - Sunshine, rauw en mooi. Ondertussen dans ik voor Joke de Driekus, hoop stiekem nog op een bijdrage van mijn 'oude' vriend Günter.…

Kortom, kruip eens uit die correcte schulp............…

Om treurig van te worden, ik stop er even mee, kom weer uit mijn schulp als deze site weer uitgesproken .nl wordt.…

Een leeuw brult ook en wellicht om dezelfde reden, maar als een leeuw brult kruipen alle dieren in hun schulp. Bij een zingende merel kijken we op. Wat mooi. Wat helder. Wat zuiver van toon. En een roofdier kijkt op: wat lekker. Ik ken een huis waar een merel het huis binnen hipt, kattenbrokjes snaait en weer naar buiten gaat.…

Dan maar in mijn schulp kruipen en kijken of ik in de toekomst nog geliefd ben bij andere mensen, of een ander naar mij verlangen kan, zonder dat ik hoef te bedelen, te knielen en te bidden, mijn huis te kuisen of als een doldwaze heen en weer te fietsen, terwijl er in feite niets meer te redden is.…

Bjarne werd overvallen door emoties, ver teruggeworpen in zijn schulp. De tijdelijke psycholoog bij Mentrum was een ontzettend nichterige snoeshaan. Hij lachte voortdurend om zijn eigen opmerkingen en hij had totaal niet in de gaten dat Bjarne in toestand van uiterste verwarring was.…

Als ze wel wat zei, dan schrok ze van de antwoorden van anderen en schoot ze zenuwachtig en onzeker in haar doorzichtige schulp. En ze bleef maar zo droevig kijken. Ik kreeg zin om haar te omarmen. Die domme, oppervlakkige, always-happy-christen Andries had haar moeten vragen of het wel goed met haar ging. Nu blijven we met vele vragen achter.…

Maar het bracht je slechts dieper in je schuld en schulp, bijna niet meer te bevrijden van jouw faalangst. Soms kocht je met trillende handen een boterkoek omdat de marktkramer mooie ogen had. En dan luisterde je ’s avonds weer naar de radio.…

Het meest bemoedigende of wellicht ook verontrustende aan de Ruben-affaire van vorige week is de manier waarop het meest sensatiebeluste deel van onze vaderlandse pers in zijn schulp gekropen is. Wij zijn een land dat zichzelf nog kan corrigeren en controleren.…

Albertus was in zijn schulp gekropen bij dit aanzicht, dus Melissa nam het woord. ‘We komen de groeten doen van Mevrouw Hertsberger.’…

Ik reageerde heel dom, ik kroop verder in m’n schulp. Ik beet me nog meer vast in bepaalde gewoonten en ik deed geen enkele poging om uit te zoeken wat zo’n impliciete beschuldiging inhield. Ik trok er geen lering uit, zo eigenwijs was ik wel, zeker in die tijd, hoewel ik stilletjes kleine aanpassingen en verbeteringen uitprobeerde.…

Voorbij de droomobsessie zien te komen, en niet meer steeds terug in mijn schulp kruipen, zo was mijn gedachte. Zo lang er geen concrete plannen op tafel lagen was het moeilijk om onder ogen te zien wat ik er van kon gaan verwachten. Wat kon ik er van verwachten, en wat werd er van mij verwacht, dat was eigenlijk steeds het probleem geweest.…

Met de nieuwe Star Trek film in de bioscoop kruipen de Trekkies uit hun schulp. Maar, wat zijn dat eigenlijk voor mensen? In Nederland moeten er behoorlijk wat rondlopen. Hoeveel? Je ziet ze nooit. Ze zouden opvallen met hetzelfde ouderwetse pak dat de acteurs nu al zo’n veertig jaar dragen.…

Wij uit onze schulp. Elke keer verbazen we ons meer over het onuitroeibaar ritueel dat ons land voor een halve dag verandert in een oorlogszone. Ik snap onze huisdieren heel goed. Dat ze het niet snappen. Deze folkloristische(?)…

Ik was geweldig blij dat ik hem weer zag, en tintelde in mijn bewustzijn, ik liet het even merken en kroop toen weer in mijn schulp. Het driehoeksgesprek verliep tegen al mijn verwachtingen in heel goed. Ik bracht onder woorden wat me allemaal dwars zat.…

Na Mirjam kruip ik wel volledig in mijn schulp. Zelfprotectie weet je wel. Droom van de Mirjam na Mirjam...…

Maar van die rechtse leerling-politicologie Rutte zijn we gelukkig verlost en samen met Verhagen kruipt hij terug in zijn schulp. Beide gentlemen trekken hun verliezersconclusie en taaien af naar de oppositie.…

Vanuit mijn jeugd ben ik gewend in mijn schulp te kruipen bij bedreigende situaties en dat doe ik nu ook. Ik negeer het en zeg niets terug. Van lieverlee worden de opmerkingen minder subtiel. Op een gegeven moment behoorlijk expliciet en kan ik er niet meer omheen.…

Het werd een donkere onheilspellende maand, Bjarne trok zich diep terug in zijn schulp en hij had weinig positieve verwachtingen voor de toekomst.…

Geketend in de boeien van het alleen zijn kruip ik diep in mijn schulp. Tijdloos en kleurloos -een gapend gat- is mijn gemis. Smachtend verlang ik naar de draad die mij zal hech-ten, in de hoop om eens weer heel te zijn. De lust tot poëzie vergaat je.…

Door alles wat er was gebeurd in mijn leven had ik een muur opgetrokken en was ik diep in mijn schulp gekropen. Zo diep dat zelfs mijn buitenkant niet meer van mij voelde. De buitenkant, mijn uiterlijk was een schild waarmee ik de buitenwereld voor de gek hield en op afstand kon houden. Vanaf mijn drieëntwintigste veranderde mijn leven.…

Maar liever kruipen we in ons schulp, verliezen ons aan ÉÉn persoon of blijven maar gewoon in bed liggen, hopende dat het leven voorbij gaat. Waar komen we vandaan, waar gaan we heen? Ik ben met hele andere ogen naar de wereld gaan kijken. Ik heb nooit om het leven gevraagd en kan het nog slecht waarderen.…

Inmiddels ben ik uit mijn schulp gekropen en zegt zij dat ik blijf... Praag, juni 2011…

Van binnen schreeuwt ze om hulp maar ze blijft zitten in haar schulp. Ze voelt zich verloren en ondanks de mensen om haar heen hulpeloos. Ze blijft doorgaan maar eigenlijk is ze moedeloos. Soms wil ze dat iemand HAAR hoort en zich om haar bekoort. Ze weet dat mensen niet kunnen raden wat ze voelt. Ze weet dat iedereen alles zo goed bedoelt.…

Je zag die mensen helemaal uit hun schulp kruipen. O ja zeker, ze hadden vroeger zelf ook een hondje gehad en zo, en die kon dit of dat. Nogmaals een hond is zo belangrijk voor het geven affectie en aandacht. Een hond is een verbinder. Een opmerking als : ‘uw hond is dom-mer dan u denkt’, getuigt juist van weinig intelligentie.…

met zijn lijf, maar virtuoos met sappiger-dan-leven-dige woorden met bont-barokke beeldende akkoorden doopt' hij zijn pen in gifgroen eendenkroos Zijn poëzie-taal moet je hardop horen want anders mis je 't liederlijk gezang dat fermenteert en borrelt in je bloedbaan Zijn sprankel-geest volgt onbegaanbare sporen Net kroop hij uit zijn schulp…

Waarom zijn mensen hard voor elkaar als daarvoor geen enkele reden is en kruipen ze in hun schulp als gestreden moet worden? Zonder reden, zonder werk is net als een leven zonder bestaan. Je bent er wel, maar verstoten. De duivel heeft je met zijn staart van de rand gezwiept, houd je nog even vast terwijl je schreeuwt; niet onterecht.…

Maar hoe meer hij tiranniek tekeer ging, hoe meer jij in je schulp kroop en droomfantasieën kweekte, waar de wereld van zou opkijken.…

Het is ook een literair verslag van een onbehandelde depressie, waarin je alsmaar dieper in je huiveringwekkende schulp wegkruipt, angstbeelden je overspoelen, waarin je de witte nachten volkalkte met collectieve oerbeelden en Akasha-ingevingen.…

Je kroop meer en meer in je schulp, gebrek aan liefde versomberde je krijsende hart, gekte lag op de loer als een groene gifslang tussen de bladeren, je probeerde jezelf te verdedigen met messcherpe galgenhumor, maar je viel ten prooi aan paranoïde waanbeelden, je dacht terecht dat keizerin Augusta een oogje op jou had, maar dat ze je liever wilde laten…