december 2019

De decembermaand van 2019 was een maand van grote vervreemding voor Bjarne.
Het vooruitzicht om over een aantal maanden opnieuw te verhuizen viel Bjarne zwaar, maar deze tijdelijke woning was duidelijk geen woning waar Bjarne wilde blijven wonen. De ruimte was beperkt en de woning bood veel minder privacy door de ligging in een smalle straat en de trappengalerij aan de achterkant. Een voordeel was dat de woning dicht bij een drukke winkelstraat was.
De stereo-installatie was nog niet aangesloten, er ontbraken wat snoeren die bij de verhuizing waren zoekgeraakt. Bjarne luisterde naar de kleine radio, naar radio Noord Holland, waar veel reclameblokken in de uitzendingen waren. De wasdroger had het begeven. De wasmachine was wel aangesloten, maar de afwasmachine nog niet.

Het werd een donkere onheilspellende maand, Bjarne trok zich diep terug in zijn schulp en hij had weinig positieve verwachtingen voor de toekomst. De communicatie met de casemanager van Mentrum was niet goed geweest tijdens de verhuizing en hij was het beu dat het leek of hij zich moest verantwoorden voor zijn leven en handelen aan mensen waar hij verder niet zo veel aan had. Hij realiseerde zich dat zijn maatschappelijke status nauwelijks ten goede was veranderd sinds hij patiënt was geworden bij Mentrum.

De psychologe dacht overal luchtig over, dat paste bij haar blonde uiterlijk en vlotte voorkomen. Verder dan goed bedoelde ongevraagde betutteling kwam het niet vaak. Ze hield zich op irritante wijze vast aan allerlei formaliteiten, waardoor zij altijd de dominante prater was.

De casemanager was een vrouw die aan haar pensioen toe was, ze was versleten door de routine, gewend geraakt met de poppenkast mee te doen, zonder dat Bjarne ooit wist was hij nu werkelijk aan haar had. Bjarne hield het contact in stand omdat hij het contact met de Surinaamse praktijkwerker niet kwijt wilde.

Het zoeken naar een romantische liefde op het internet ontaardde in een totale chaos. Het land der bedriegers bleek nog groter dan voorheen. Ook op de radio waren er berichten over mensen die je niet kon vertrouwen.

Het psychische welzijn van Bjarne wankelde. Deze werkelijkheid onder ogen zien beviel hem zwaar. Hij had geen andere keuze dan met de poppenkast van Mentrum mee te doen.
Astrid had alle aandacht voor haar demente moeder nodig en Berend kampte met een kwetsbare gezondheid vanwege de ziekte van Lyme.

De nachten waren duister, soms ontving Bjarne signalen van een oude geliefde, maar hij wist niet meer waar de dromen vandaan kwamen en of ze van nut waren in zijn dagelijkse leven.Hij probeerde zich te herinneren waar de droom zich had afgespeeld. In zijn hoofd, in zijn hart of zelfs buiten zijn lichaam, zonder dat hij er werkelijk bij aanwezig was. Alles werd vaag onder het schamele maanlicht.

toekomst somber psychologe casemanager

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 4 stemmen 51