Alle inzendingen over zandkorrel

...verbeter mijn gepolijste body. Het leven van een zandkorrel is eindeloos, onvoorspelbaar en wacht op verveling in de stilte om mij heen. Hogere idealen van bezinning zijn gelegen onder het aardoppervlak, in de diepere lagen van de wereld. Ik wil rustig kunnen denken en me niet meer laten meeslepen...

...kussen moeder aarde versmeltend met rollende zandkorrels die jullie dragend samen brengen, weer mengend met de tranen van de oceaan, terugkerend naar de bron waar jullie ontstonden. De cyclus van sterven, vergeten, herboren worden in dansende omarming van jouw altijd deinende bestaan. Ik...

...in mijn hart en ziel te moeten hebben. Leegte heerst in mijn innerlijk; de leegte van een eindeloze woestijn waarvan ik de zandkorrels schijn te moeten tellen. De stralende legende van onze liefde en vriendschap kwam ten einde......

...luttele dag, die zo snel zou passeren: als een zandkorrel in een woestijn, als een druppel op een gloeiende plaat, want in de keiharde jungle van de maatschappij, in de slangenkuil, in het gekkenhuis, maakt men elkaar van dag tot dag af, bedriegt, liegt, konkelt en manipuleert men, om nog maar...

...dichtschroefde, als een woestijn waarvan zij de zandkorrels moest tellen Mevrouw vluchtte vaak de stad in om op een terrasje in de reuring en het gewoel nog iets te zoeken, al was dat een surrogaat-warmte en een schijnliefde die niet kon concurreren of in de schaduw kon staan van de echte...

...eenzaamheid was als een luchtledige, benauwend en verstikkend als een strak dichtgeregen korset, als een woestijn waarvan zij de zandkorrels moest tellen. En ze ging naar het zwarte water; het water dat haar nog niet tot zich wilde nemen.....

...was als een luchtledige, benauwend en verstikkend, als een strak dichtgeregen korset, als een woestijn waarvan zij de zandkorrels moest tellen. En ze ging naar het zwarte water dat haar nog niet tot zich wilde nemen.....

...met de rolstoel of naar het graf van de zoon in Baarn kunnen gaan, maar mijn diensten zijn voor mevrouw nietsbetekenend, als een zandkorrel in de Sahara en dus tot mislukken gedoemd). Ik moet haar achterlaten in een oceaan van ellende.....

...klauw van een zwarte wolf. Opgewonden nam ik de zandkorrel op en plaatste deze als een kostbaar mystiek oculair in mijn andere oog. Het was een kinderhoofd dat me toelachte, zo oprecht en schoon dat ik weer terug verlangde naar de zwarte wolfsklauw. De sereniteit die jij in je brief voorstelde...

...regeerden vanaf die dag zijn gedrag.... Niettemin waren de zondagen zonder hem als een woestijn waarvan kennelijk de seconden door mij geteld dienden te worden als de evenzovele zandkorrels van het tropische landschap. Zeven jaar later vond ik een nieuwe vriend bij het kalm...

...van rollend water op het strand dat miljoenen zandkorrels over elkaar laten vrijen. Stilte tussenin, naar bijna geen geluid, dan net één plens om dan weer van andante naar allegro en in volle kracht toe te nemen en ik wacht en wacht vol verwondering om dit spel en het terugkeren naar dolce...

...sic. Snik, snik. Het vraaggesprek is een zandkorrel waarover "georganiseerd" schermen, squash & tafeltennis in eendrachtige gezamenlijkheid kunnen struikelen. Men voelt zich gekneveld door de opgelegde omerta en toch circuleert er meer nieuws dan ooit. Vooral de "denk er om, dit is niet...

...woestijn waarvan men van seconde tot seconde de zandkorrels een voor een schijnt te moeten tellen - heb ik een beroep gedaan op de BoodSchappenPlusBus die tegen het middaguur voor komt rijden in de Nassaustraat, met op haar voor- en zijkant haar naam in blauwe letters, met daaraan toegevoegd de...

...nooit. Hoesten doet ze dan weer wel. Grote gele zandkorrels van slaap. De aarde legt zich er bij neer. Maar niet voor lang. Midden in de nacht droomt zij zich onrustbarend wakker. Het smaakt dan nooit naar meer. Vastgenageld aan de zwarte nacht wacht de maan geduldig op de ochtendstond. Strak...

...ik het natte zand onder mijn voeten wegslippen. Zandkorrels glijden en glippen tussen mijn tenen. Mijn voetzolen zakken dieper weg , terwijl het zeewater klotsend in kleine golfjes, op en af in schuimende kopjes mijn benen omcirkelen. Een stukje van mijn kindertijd zweeft voorbij en zoekend...

...ene stipje zijn miljarden sterren, meer dan er zandkorrels zijn op alle stranden en in alle woestijnen van onze aarde.’ Je bent nergens. Ik kan het je niet vertellen. En ook weer wel. Plotseling begrijp ik het. Alles is het resultaat van de [i]Big Bang[/i]. We zijn sterrenstof. Miljarden...

...in me opwaaien. Als een tornado vlogen duizend zandkorrels heen en weer door mijn lijf en schuurden langs mijn ingewanden en aderen, zodat ik van binnen schoon en gladgeschoren eindigde. Jij liet me dansen, jij liet me zingen van vreugde. Ik kon mijn geluk niet op wanneer ik jou sprak. Ik...

...met grote snelheid elektronen ter grote van een zandkorrel, het atoom is gevuld met een elektromagnetisch veld, zoiets als het magnetisch veld van de aarde. Zoals U ziet bestaat het atoom praktisch geheel uit lege ruimte, we kijken er doorheen; zelfs bij deze enorme vergroting zijn kern en...

...kan de oceaan niet omvatten, noch een zandkorrel de woestijn, noch het menselijk brein Gods Geest. “God is Liefde, en wie in de Liefde blijft, blijft in God en God in hem”, zegt Johannes. Bovenpersoonlijk! “In Hem leven wij, bewegen wij ons en zijn wij,” zegt Paulus...

...heeft slecht gezocht. Zelfs bij uitzicht met zandkorrel. Vader ik omhels je met duizend armen in het paleis der ingewanden. Kruik en kling bij alle huisbroei en schaduwmaan voor mij blijft elke dag vaderdag.’ Hij lachte uitbundig bij die laatste woorden. De spotvogel, het secreet. ‘Je...

...politieke schrijvers van het laatste woord. Zandkorrels tussen de tenen. Zoetwatermeer, spiegelwater, biotoop van de intieme natuurpoëzie. Groot genoeg om er een hele middag te blijven varen van oever naar oever. Tussen de knobbelzwanen, meerkoeten, futen, eenden en meeuwen. Op het...

...kwalachtige! Dat was mijn primaire reactie. Zandkorrels knisperden toen ik er moedig bovenop stapte. Vóór ik wegzakte. In drijfzand waaruit een werpvisser me met een stevige tweedehands hengel redde. Later zag ik zeeraket tussen drie scholeksters bloeien. Anderen spotten zelfs gelobde...

...madeliefje vindt hij zijn vezels terug en in een zandkorrel zijn verloren gedachtenwereld. De aria van een wolf blindeert hem, terwijl het harpspel van een lieveheersbeestje zijn zinnen opent. Hij is de kakatoe in zijn spijkernest, het weekdier in de diepten van de oceaan, de herontdekte...

...lichaam gleden raakten de bosgrond, vulden de zandkorrels die waren blijven liggen. Toen de kuil helemaal vol was met zand stampte hij het nog eens extra aan met zijn laarzen die hij speciaal voor deze gelegenheid had aangetrokken. Vlak moest het zijn, helemaal vlak en egaal en dan bladeren...

...zich te wapenen tegen de nietsontziende zandkorrels, ver over zijn gezicht. Hier herleeft het verleden. Het centrum is ver weg en de stilte drukkend. Aan de overzijde van de weg staan, zover ik kan zien, olijfbomen, eucalyptus, bloeiende mimosa, levensgrote cactussen en bloemen in...

...onderzoek aangetoond dat niet een zandkorrel de bron is voor parelvorming maar een indringer, zoals een parasiet. Een organisme wat van buiten de schelp binnendringt zet de mantel aan tot parelmoer vorming. Misschien dat ook hier de werkelijkheid zal veranderen en het wezen van de...

...voetstappen waar anderen in meelopen. Wij laten zandkorrels achter die tot glazen geblazen worden. Drinken dan de goede wijn eruit en proosten in het heelal op elkaar. Soms zit ik buiten in de tuin en kijk naar de sterrenhemel. Hij zit op zijn veranda en ziet de maan. De ander was er niet en...

...in onze warme slaapzakken, aangenaam, ondanks de zandkorrels die erin geslopen waren. En we kwamen terug, godzijdank. Moe en getergd door angstvisioenen, door elkaar opgeroepen. Geen slaapzaalbezoeken die nacht, over en weer een sterke behoefte om rustig en ongestoord te gaan slapen. Maar er...

...strand wandel volgen zijn voeten me. Hoor ik de zandkorrels zachtjes knisperen onder zijn zware schoenen. Als ik in de duinen vrij met een prachtig meisje, priemen zijn ogen me in mijn rug. Dit stukje strand is van hem. Dit is zijn terrein. Hij houdt de wacht. Ik ben de enige die hem kan zien. Ik...

...de omgeving, mensen, geesten, dieren, planten, zandkorrels, voetstappen, autogeluiden, raamkozijnen, overvliegende ganzen, het meerstemmig geroezemoes van enge zwartrokken vermomd als feestende kerstkonijnen, uitgehongerde matses-vreters, quasi-vrolijke chocomelzuipers. Mijn geest kon alle...