Alle inzendingen over EPO-maatje

Mijn vriendin en ik lopen wat door de binnenstad. We doden de tijd. Te vroeg voor de film. De naam van de stad doet niet ter zake. Steden zijn in mijn ogen inwisselbaar wanneer we het over winkelstraten hebben. We struinen langs Blokker, C&A, Bijenkorf, Bruna, Intertoys, WE, Miss Etam, Score,...

De dag dat ik werd ontdekt heeft altijd veel voor mij betekend. Iedereen wist wie ik was. Ik hoorde er helemaal bij, nadat ik een eeuwigheid in volstrekte anonimiteit had doorgebracht. Maar mijn reputatie is geknakt. Iedereen kijkt mij voortaan met de nek aan… Het was heerlijk om beroemd te...

We staan in de grootste tent van Appelpop in Tiel. We zijn beiden late dertigers. Nu ik dit schrijf, weet ik echter nog niet of dit speciaal belangrijk is voor dit verhaal. Mijn maatje en ik wachten op de band die zal gaan spelen. Ik zie een man in een rolstoel. Hij rijdt zichzelf naar een...

De man met wie ik door de nacht ga, reciteert Jean-Pierre Rawie. Verhoogt zijn tred, zwaait wild met zijn armen, plaatst intonatie waar het hoort. Waan me in een amfitheater. Decor van de Grieken. Zie de hemel. Een rivier. Talloze sterren. De Linge. Zomaar een gedicht in een heldere nacht. Uit...

De schuur puilde uit, kon mijn fietsen nog nauwelijks stallen. Mijn idealisme was uit de hand gelopen, overal lag blik. Van de opbrengst ging ik al eens gratis naar de film en liet ik bomen planten in Oeganda en Bolivia. Dat ik bleef verzamelen was eigenlijk meer een gewoonte geworden. Toen ik weer...

Ik was echt als zoals anders opgestaan, had nog niets gegeten en niets gedaan. Naar de computer was mijn eerste gang en ik zag dat er mail was. Mail van hem en ik was zo blij. Eigenlijk had ik dit niet meer verwacht, omdat ik voor mijzelf al uitgemaakt had, dat hij niets meer met me te maken...

Er waren kleine incidenten totdat Bjarne eindelijk besefte dat zijn eigen domheid hem in de weg zat. In de cocon waarin hij opgesloten zat waren er duidelijk barsten zichtbaar. Zijn ego stond letterlijk op de tocht, door de zoektocht in het heden. T. de psychologe probeerde hem inzicht te...

'Het is 110 kilometer maar je komt wel vijf kilo aan'. In het wandelpeloton hoorden we vaak over dat lopende buffet daar in de polder. Dat deze tocht een begrip is, wil iets zeggen, wandelaars kunnen evenementen maken en breken. Na de honderd, vorig jaar in België, zijn mijn maatje en ik...

Met het verliezen van onze staart kregen sommigen het stuitende verlangen om de hond zuiverder op het baasje te laten lijken. Mogen ze soms blij zijn om naast ons te lopen? Nemen een dier in huis tegen ongewenst gespuis of misschien uit eenzaamheid...dan ook niet zeiken over je vloerkleed...en hij...

Brandon Bryant zwaait af. Vier jaar lang zit hij bij de Amerikaanse luchtmacht. Letterlijk. Vanuit een comfortabele bureaustoel tuurt hij urenlang naar een groot scherm. Een eigen zetel in een stinkend donker hok in de woestijn van Nevada. Als op een zolderkamertje. Zijn focus op mogelijk gevaar....

De derde maand van 2020 stond in het teken van de angst voor de opkomst van het virus in Europa en de rest van de wereld. Plotseling bleek er een hele generatie betweters te bestaan, informatie en desinformatie vochten om aandacht. Complete complottheorieën werden massaal gekopieerd. Facebook...

‘s Avonds kon Mus zijn energie ook wel kwijt. Hij liep als een bezetene met een vliegenmepper achter de muggen aan, hij ging zelfs in discussie met deze beestjes. “Kom maar op, ik sla jullie allemaal plat”. Maatje 38 vond dit nog al barbaars en had een andere oplossing voor dit probleem. Zij...

In de trein kom ik een oude bekende tegen. Ze vraagt me waar ik naartoe ga. 'Op pad met een maatje, maar eerst gaan we chinezen.' Ze schiet in de lach. 'Nee, niet naar een Chinese massagesalon.' Ze legt uit: 'Weet je, mijn moeder is opgegroeid in de haven. Toen kwamen de eerste ...

Die Rutte ik kan er niet meer tegen. Nu weer een Duitse medaille vanwege zijn bijdrage aan het bestrijden van de crisis. Slappe lach in huize Trawant en verstandsverbijstering alom in het buurland. Oh hij geeft Angela twee mooie droge kusjes, de parelende lach spat in het rond en er is niemand...

Didam, De Markthal, eind jaren negentig. Mijn broer, zijn maatje Martijn en ik helemaal vooraan bij een concert van The Scene. Ik zie in deze jaren ongelooflijk veel bands maar deze avond zal me voor altijd bijblijven. En dat komt niet alleen doordat ze nu eindelijk in levenden lijve voor me staan....

Zo word je met grappen, bloemen en egards na een faux pas, door je collega’s weer als Kamerlid verwelkomd, zo dreun je met je snufferd tegen de voorruit van het boodschappenwagentje van je vrouw. Ik had serieus met hem te doen, Fred Teeven die gisteren, gelukkig niet ernstig, maar wel aan het...

Nou kan ik best, op mijn dooie ( nu nog niet natuurlijk) gemak over de wind schrijven, want vanmiddag gaat het weer stormen, ik kan over de zon schrijven die vandaag nog eventjes, voor de storm die verwacht word, heerlijk naar binnen schijnt, ik kan schrijven over mijn maatje, die ligt te snurken...

Vanuit haar ziekenhuisbed kijkt ze naar een prikbord vol kleurrijke kaarten. Hyacinten in de vensterbank. Ze vraagt me wat het met me doet, haar weer zo te zien. 'Ik word er stil van' breng ik met moeite uit. Denk aan al die keren bij Van Dik Hout, dat ik me schor schreeuwde. 'Stil in mij'...

Mijn maatje en ik hadden er een jaar naartoe geleefd. 10 juni stond met dikke stift omcirkeld in de agenda. Dag van het weerzien met de mensen van de rust op zeventig kilometer, twee uurtjes lopen verwijderd van de finish. Eén van de vele hartverwarmende ontmoetingen tijdens de Kennedymars van...

“Rossy”, zo meldden wij ons bij de receptie van de camping aan het Italiaanse “Lago di Tracimeno” na een lange vermoeiende reis. De signorita achter de balie begon een heel verhaal in het Italiaans en natuurlijk begrepen we haar niet. Wij maakten ons verstaanbaar in het engels, waarbij de...

Vervelen in deze tijd hoef je je niet speciaal, voor elk moment van de dag is er wel wat te doen. In de vorm van lezen, schrijven, tekenen, 'n spelletje, al dan niet op de computer en dan niet te vergeten t.v. kijken, radio luisteren, bellen met vrienden of familie, kortom teveel om op te...

Mijn beste vriendin Carry was enig kind, had een oom en tante in Amerika en kreeg als eerste een echte Barbiepop. Zo één met een metalen standaard waar de pop elegant in kon hangen en zelfstandig kon staan. De Barbiepop had een groene baljurk aan met een satijnen lijfje en de rok was overtrokken...

Kramp had zijn ballen verkankerd. Dat concludeerde zijn vrouwelijke maatje althans achteraf toen hij eenmaal was overleden. Hij was een man van regels en behoud. Handelingen moesten in procedures zijn vastgelegd die voor iedereen kenbaar waren. Alleen met strakke regels als houvast kon er bij...

Loop met mijn kameraad door de verlaten straten van Antwerpen. Een café roept. Eén blik is genoeg. Nemen plaats aan de bar en zien voor ons wel dertig prethaken, zoals Harrie Jekkers ze zou noemen. De muren volgehangen met schoolborden. Namen van bieren geschreven met krijt. Keurig gesorteerd...

Lees dat het ramadan is. Meteen ruik ik de indringende lucht van de sporthal. Geur van zwarte rubberen matten vol gaten. Die je vaak voor een deur ziet liggen. De plaats waar we altijd onze schoenen uit moesten doen voor de gymles. Een geur die ik waarschijnlijk nooit meer zal vergeten. Zelfs...

Rikus Kiers schreef het volgende gedicht Ivan Grud de dichter die niets echt zitten laat Zijn taal is zeer apart De zinnen soms verward De boodschap helder wit Rozen in maatje kwart Bloed gruwel wreedheid Wilde de brave mijden Zekerlijk niet meiden Zijn preek...

December, het zou de mooiste maand van het jaar moeten zijn maar hoe anders is het nu in diverse huizen en gezinnen, hoe kei- knalhard is deze maand voor een paar gezinnen die de afgelopen weken volop bezig geweest zijn met: het regelen van de uitvaart voor een echtgenoot, hoe loeihard is deze...

Het was nu helemaal zeker. De geest van Emma zwierf bij nacht over de velden, maakte koeien aan het schrikken en ging weer slapen in haar graf. Dit herhaalde zich iedere nacht. Totdat Bjarne wakker schrok en terug verlangde naar de tijd toen geluk nog zo gewoon was. Het bezoek aan Artis, de...

Het rare is, dat: als iemand dood gaat er vaak dan pas gesproken wordt over hoe de persoon was, in elkaar stak, alle goede dingen worden opgedreund want tja, niet voor niks wordt er gezegd "over de doden niks dan goeds" en daar zit hem nou net de kneep. Over de doden niks dan goeds, maar...

(Deze column gaat over wielrennen, maar niet over sport, dus ook de intellectuelen onder u kunnen gerust verder lezen.) De Tour de France is een mini-maatschappij waar sociologen, psychologen, criminologen (en andere gogen) in drie weken tijd meer over de mens te weten komen dan in zes jaar...