Bedankjes voor je dood gaat

Het rare is, dat: als iemand dood gaat er vaak dan pas gesproken wordt over hoe de persoon was, in elkaar stak, alle goede dingen worden opgedreund want tja, niet voor niks wordt er gezegd "over de doden niks dan goeds" en daar zit hem nou net de kneep.
Over de doden niks dan goeds, maar eigenlijk zou het helemaal geen slecht idee zijn om al voor ik bijvoorbeeld mijn hoofd voorgoed neerleg, alvast wat mensen de revue te laten passeren. Is niks mis mee denk ik zo.

Want ik ben van mening dat IK als ik dood ben, niks meer te zeggen heb, dus moet ik dat doen, voordat ik mijn laatste adem uitblaas.
Nou hopen we allemaal zo lang mogelijk te leven, maar omdat niemand het wat dat aangaat voor het zeggen heeft, leek het mij handig om van tevoren een soort van berichtje te maken.
Sinister of luguber? Misschien wel, en dan moet de lezer maar gewoon weg kijken, het is een idee en wie weet, heb jij er ook iets aan?!

Het feit, dat ik er niet meer ben, zal mensen bedroefd maken, maar bedenk, alles is tijdelijk net als mijn aanwezigheid op aarde.
Ik bedank mijn man, mijn maatje, mijn echtgenoot, die niet altijd makkelijk was, maar wel voor 100% van me hield. Net als ik van hem.

Ik bedank mijn oudste zoon, omdat hij mijn leven op zijn kop zette, toen ik voor het eerst moeder werd. Ik heb veel van je geleerd, net zoals jij van mij lopen leerde. Ook mijn tweede zoon vermeld ik, door hem leerde ik dat niet alles normaal was, dat niet alles waarheid was en ik leerde de leugen van de waarheid te onderscheiden.

Ik bedank mijn dochter, een dochter naar mijn hart, een dochter die iedere moeder zou moeten hebben, een kind waar ik trots op ben, die zelf moeder is van 3 kinderen en daarbij de zorg van de hond van haar ouders op de koop toenam. Ik ben een gelukkige moeder, met deze kinderen.

Ook bedank ik mijn eigen moeder, want als zij me niet gekregen had, was ik tenslotte nooit moeder geworden, dat is eigenlijk het enige wat ik over haar wil vertellen. Ik ben blij, dat mijn kinderen niet te maken hebben (gehad) met ouders zoals ik ze wel heb gehad!

Ook bedank ik de ouders van mijn maatje, tenslotte hebben zij ervoor gezorgd dat hij op de wereld kwam.
Ik bedank mijn kinderen die zorgden voor een stel fantastische kleinkinderen en al liepen relaties soms niet helemaal synchroon, het zorgde ervoor dat we er ongevraagd kleinkinderen bij kregen. Gratis en voor niks.
Ik bedank mijn buren, mijn vrienden en speciaal, mijn Belgische vriendin, die ik bij ellende of vrolijke dingen altijd bereiken kon, ook mijn Rotterdamse vriendin, die het zelf al zo moeilijk had, ook jou bedank ik, en dan mijn Haagse vriend, niemand heeft ooit een vriend gehad, die zo klaar stond als jij, tot op de dag van vandaag, mis ik je. Bedankt dat je mijn vriend was, in goede en in slechte tijden.

Ook bedank ik mijn nicht en haar man, al hoorden we elkaar niet vaak, we wisten elkaar altijd te vinden, dank je wel, dat je mijn familie was!
Ik bedank de zon, dat ze altijd voor me scheen, net als de maan en sterren, wanneer ik weer eens niet kon slapen, gaven ze me troost, de jaargetijden, zomer, herfst, lente en winter, ik heb ze talloze malen meegemaakt.

Ook mijn vriendin in Geleen, we waren elkaar tot steun, in goeie en in minder goeie tijden, en niet  te vergeten de vele spelletjes die we via de iPad speelden. Ze waren een groot genot, voor beiden denk ik dan.
Alle mensen die ik leerde kennen, mijn pad kruisten, waar ik plezier mee beleefde en ook minder leuke dingen, ze leerden mee, om soms de delete knop te gebruiken, omdat negatieve dingen niets toevoegen aan je leven, maar eerder afbreken.

Soms moest ik rigoureus zijn, soms impulsief en vonden mensen me misschien niet altijd aardig, maar ach een mens hoeft ook niet altijd te lachen en vrolijk te zijn denk ik dan.

Mijn laatste bedankje is niet de minste, zeer zeker niet, maar gericht aan mijn huisarts, die ik meer dan 30 jaar als mijn vriend mocht beschouwen, met alles kon ik bij je terecht, je leefde mee, in de periodes dat ziekte ons noopten de rem te gebruiken, en al was je vanwege je bul niet beroepsmatig nodig, dan nog was je er! Net als je assistente, beiden bedankt!

En weet je, nou kan ik een waslijst van mensen opnoemen die een bedankje verdienen, maar ik vind, dat deze mensen, voor ik mijn hoofd neerleg dat bedankje al verdienen, want tja, als ik er niet meer ben, kan ik het niet meer doen?! Nietwaar?

Dus bij leven en welzijn, schrijf ik jullie dit, vermeld geen namen, is ook niet nodig, zij die dit lezen, weten precies wie ik bedoel en dat dit maar een beknopt aantal is, moge duidelijk zijn, eveneens is het klare taal, dat ik jullie bedank in dit hele verhaal! Bij leven en welzijn.

Schrijver: An Terlouw, 20 september 2014

An.terlouwcasema.nl

Bedankjes na dood

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.3 met 3 stemmen 187