Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Te klein

De dag dat ik werd ontdekt heeft altijd veel voor mij betekend. Iedereen wist wie ik was. Ik hoorde er helemaal bij, nadat ik een eeuwigheid in volstrekte anonimiteit had doorgebracht. Maar mijn reputatie is geknakt. Iedereen kijkt mij voortaan met de nek aan…

Het was heerlijk om beroemd te zijn. Okee, ik nam weliswaar slechts een negende plaats in, maar iedere middelbare scholier wist wie ik was. En ondanks mijn enorme bekendheid had ik totaal geen last van onuitgenodigd bezoek. Hoogstens werd ik van een afstandje met verrekijkers begluurd. Maar ach, een beetje privacy inleveren, dat heb ik er altijd graag voor over gehad.

En we vormden met zijn negenen een uitstekend team, we pikten op onze manier een graantje mee van de roem die onze ster op ons afstraalde. Overal ter wereld droegen straten onze namen. Naast het overbekende “Meneer Van Dalen Wacht Op Antwoord” was aan ons zelfs een alleraardigst ezelsbruggetje gewijd: “Mijn Vriend Anton Mag Jouw Slimme Uitvinding Niet Pikken”.

Ons negental was gemaakt voor de toekomst. Voor de eeuwigheid. Althans, dat dacht ik…

Vandaag is een rampdag, de triestste dag uit mijn bestaan. Ik was een agendapunt op een jaarvergadering. En ze hebben besloten dat ik een maatje te klein ben. Daarom ben ik nu slechts een “dwerg” en hoor ik dus niet meer bij de grote jongens. Nog even en iedereen denkt bij het horen van mijn naam aan die stomme Disney-hond, in plaats van aan mij…

Schrijver: Driek Oplopers, 24 augustus 2006


Geplaatst in de categorie: wetenschap

3.8 met 9 stemmen 923



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Eva
Datum:
26 augustus 2006
Email:
Evamenschchello.nl
Leuk dit verhaal, ik weet inmiddels ook een beetje wie jij bent.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)