Alle inzendingen over Eenzaamheid

...priemgetalschap accepteren! Zogenaamd wel aan de eenzaamheid willen ontsnappen, maar door overmacht (onomkeerbaar drama en trauma) alvast berusten in een lot, wat dat dan ook moge wezen (en daar mag het toeval dan ineens wél haar willekeur op loslaten). En zie ik ineens mijzelf. Ik zie de lijnen...

...je schilderdoeken, verfrommelden ze jou, maar in de realiteit kreeg je een tramongeluk en kampte je met een gebroken heup, totdat je in volstrekte eenzaamheid gestorven bent, starend naar een leeg doek, maar niet helemaal, want in de rechterbovenhoek had je nog een gouden hartje geschilderd.

...een kort knikje. Zeker als zo'n man door de eenzaamheid zich een beetje gaat verwaarlozen en meer alcohol tot zich neemt dan voedsel. Waarom zal hij gaan koken voor zichzelf alleen? Die kant en klaar maaltijden zijn meestal nauwelijks eetbaar en te duur. De producenten en leveranciers van dit...

...identificeren, maar in werkelijkheid is er veel eenzaamheid, omdat ze eigenlijk altijd op hun hoede moeten zijn. Je kan tegenwoordig gewoon weer op straat geslagen worden, of je nu in Wassenaar of Amsterdam woont. Ook op schrijverssites moet je enorm oppassen, je hebt inmiddels diverse...

Op een stille zondagmiddag, toen de eenzaamheid zoals gebruikelijk als een wurgslang om mijn nek lag en mij als een verlammend korset omhulde, als een benauwend luchtledige, was ze gekomen; een nog jonge dame, fors van postuur, en ze bracht een fraaie, zomerse roos mee in een merkwaardig wit...

(voor Patricia Cutts (1926 - 1974)) Je bent geboren op 20 juli 1926 in Londen. Je vader was de schrijver/regisseur Graham Cutts en je moeder was de actrice Robin Coles. Als tweejarige debuteerde je al in enkele films, gepusht door je ouders. Op je veertiende liep je weg van een kostschool,...

...mij weer om en liep zingend naar de uitgang. Ze had gelijk die poes, ik was de eenzaamheid voorbij.

De bus had de lange weg gevolgd en zijn levende bagage met zich meegenomen, door Frankrijk, door Zwitserland en had tenslotte Rome bereikt. Een hele belevenis voor een kind uit een ambtenarengezin. Op school waren de monumenten, kerken en bezienswaardigheden van de Eeuwige Stad al bij voorbaat aan...

Somber gestemd ben ik, want mijn buurvrouw Alie, die mij altijd mee nam in haar auto om in het naburige dorp boodschappen te doen, is vorige week verhuisd met haar vriendin naar Purmerend. Ik genoot altijd van haar aanwezigheid, het gezellig samenzijn en de maaltijden die ze klaar maakte, vooral...

...Toen ik wakker werd was mijn goede stemming voorbij en voelde ik mij ongelukkig zonder vrouw: eenzaamheid is niet goed voor een mens.

...Het hondje kromt de pootjes doodgemoedereerd in het mandje en ademt diep, zich onbewust van eenzaamheid, walging, angst en mismoedigheid.

...tegen zich aan alsof deze haar enige bondgenoot is in duistere tijden. De verpleger toont belangstelling. Nee, het valt niet mee in de aanleunwoning. De eenzaamheid is allesoverheersend en het puzzelen en de bingo geven geen voldoening meer. Zovelen zijn weggevallen om mevrouw heen en nu...

...lied zou aanheffen dat mij zou troosten in mijn eenzaamheid, dat mij zou ontroeren en verheugen. En inderdaad: spoedig hief het beestje een aria aan waartegen Maria Callas "u" zou zeggen. Hij strekte het nietige lichaampje omhoog en zong met geopende snavel, hartstochtelijk, uitbundig....

(voor Vera Rockline (1896 - 1934)) Je bent geboren als Vera Nikolaïevna Schlezinger in 1896 in Moskou. Jouw Russische vader was van Duitse afkomst en jouw moeder kwam uit Frankrijk. Je begon als leerlinge in het atelier van de kunstschilder Ilya Ivanovich Mashkov (1881 - 1944), een leerling van...

Na lang aandringen was het eindelijk gelukt, een afspraakje met haar, ergens in de stad. Want ze heeft een overvolle agenda. Ik voelde me bijna schuldig. Zelfstandig ondernemer, alleenstaand, gescheiden, puberkinderen, hoge vaste lasten, ieder binnenkomend telefoontje kan een opdracht opleveren....

...schrijven, een roman over de beklemming, de eenzaamheid, de waanzin. Een autobiografie waarin ik de verveling in kaart zou brengen, de lusteloosheid in hoofdstukken zou opsplitsen, God in alinea’s zou delen, en zou uitweiden tot in detail over de genadeloosheid en de volstrekte willekeur...

Als kind van veertien had ik al snel in de gaten dat ze “vreemd“ was. Dat viel vooral op als ze begon te praten. Hoewel ik haar taal verstond kon ik er niets van maken. Snel en verward, zo Ingrid… ratelde ze maar door. Tante Monica scheen als enige te weten wat ze wilde zeggen....

Heup scheef, hoofd schuin. In haar ene hand een sigaret. Van achteren zie ik hoe ze achteloos haar hand laat wapperen terwijl ze praat. Zo dirigeert ze elk gesprek, ook als ze met mij speelt. De laatste tijd is ze druk met zichzelf. Ze ziet me nauwelijks staan, rent me voortdurend voorbij. Soms...

Daar zat ik dan, op een vies oud doorweekt matrasje. Het was schemerig. Uit het plafon drupte seconde na seconde een druppeltje water. Het had geregend, gokte ik. Ik probeerde vaak dingen te raden, als ik geluidjes hoorde. Ik had toch niets beters te doen. Maar wat ik nooit kon raden, was of het...

Het was stil in de bus, hoogstens tien passagiers. Buiten was het koud en winderig en de zon verschool zich achter een gesloten wolkendek. Bij een halte stapte een zwaar gebouwde man in, die ik in de zestig schatte. Hij ging naast mij zitten en zei met een vriendelijke stem: ''Goedemorgen...

Als ik later groot ben geworden en sterk en jij bent bij me en we zijn samen uit die chaos gekomen, dan zal ik jou vertellen hoe het was om klein te zijn.

...die ze doorbracht in het bejaardenflatje waren gevuld met en vervuld van eenzaamheid en neerslachtigheid; de cursus kon daar niets aan veranderen. Ze miste haar echtgenoot tot het uiterste. De eenzaamheid was als een luchtledige, benauwend en verstikkend als een strak dichtgeregen korset, als...

...geval werkelijk tot je door; armoede en eenzaamheid vormen dus je voorland, nu je ontslagen bent, en nu je het "oneerbare voorstel" van de uitkering gedaan is, nu je voorgoed afscheid hebt genomen van het "Banencircus" Aanvankelijk blijf je verlekkerd hongeren en hunkeren naar al...

Soms tref ik hem aan in de bibliotheek die hem slechts schijnt te dienen als een schuilplaats en als een tweede thuis die de harde, vijandige wereld hem bieden; hij laat alles ongelezen hoewel vele levens en lotgevallen in velerlei romans eveneens getuigen van eens geleefde levens, wellicht ook...

...lift verdween en onze gestalten opgeslokt werden door de duisternis van de nacht en door de nevel van de eenzaamheid die ze omhulden tot onze volgende ontmoeting.......

...uit een horrorfilm en als het luchtledige van de eenzaamheid mij omgeeft als een atmosfeer die mij de adem beneemt en als de wijzers van alle klokken en horloges zich trager dan traag voortslepen en het schijnbaar oneindig langdurige traject langs hun wijzerplaten afleggen, weet ik dat het weer...

...met beweeglijke staarten en snorrenbaarden die gevoelens schijnen aan te geven en met schitterogen met een zwart streepje in het midden van de pupil. We hebben de eenzaamheid van het Paasweekend samen gedeeld. De beesten vouwden de pootjes onder het lijf en likten ze. De psychiater heeft mijn...

...bezichtigd heeft. Later, in het restaurant smaken de kalfskroketten niet en thuis wachten de eenzaamheid, de leegte en de doodsheid weer.....

Een hemel vertoont zich aan mijn venster in de vroege morgen: een hemel met wisselende bonte kleuren en met een panorama van pasteltinten. De nieuwe dag is aangebroken; een nieuwe dag voor mij? De jonge vrouw was nog idealistisch op haar vierentwintigste. Ze bracht een florissant herfstboeketje...

Zij sprak het uit; nee, zij schreeuwde het uit; een aanklacht als een voort-durendprotest aan iedereen die het (niet) wilde horen; aan de mensen die er geen boodschap aan hadden: "Ik ben alleen!"Altijd had de veilige burcht van het huwelijk haar enige soelaas gevormd en de oplossing van haar...