Alle inzendingen over HEEN

We zouden ons diep moeten schamen over de manier waarop demente bejaarden in veel Nederlandse verpleeghuizen worden behandeld. In veel zorgcentra is het immers heel gewoon om niet naar hen te luisteren, maar hen bij elk teken van onrust psychofarmaca te geven of zelfs vast te binden. Demente...

De vaalgrijze nieuwe gordijnen met de deftige maar toepasselijke naam "Mission Night" bedekken sinds kort mijn ramen. Zij sluiten de magische nacht en de duisternis die de dromen begeleiden buiten. Ik laat de dromen toe die ongekende universa voor mij ontsluiten. Reeds lang overleden personen...

...op de bosgrond. Onze grondhemel heeft talloze reine sterretjes, dat zijn wijzelf. Onze geur, als gezonde, verse room, gaat overal heen, blijft tegelijk hier. Dat alles beeldt oneindige ruimte." Tevreden en gesloten hangen ze neer voor hun nachtrust.

...waren nodig, geen tekst, geen stem over de tonen heen, want zij waren de woorden, hun lichaam de tekst en hun ogen de stemmen. Het was alsof je, als ze elkaar aanraakten, haast letterlijk de klik kon horen. Alsof de ene ziel in de andere vastklikte, zo maar ineens, alsof ze altijd op elkaar...

...dat afgrijselijke kamp. En door de nachten heen als hij Zij moest leren haar naam riep, bang dat ook zij weg was gegaan dan wist ze: zijn verdriet zat te diep Hij voelde zich schuldig, neen niet tegenover haar…maar tegenover zijn familie. Zij moest leren daarom, voor hen...

... De tijd heelt, maar geneest niet. Hé mamma… Hun kleine stemmetjes komen me tegemoet. Warme armpjes om me heen. Stoeiend en worstelend om aandacht. Zij zijn belangrijk, zij zijn alles waard!

Groetjes gaan voortdurend heen en weer.

...het vrienden zijn. Ik heb graag vrienden om me heen, ze zijn belangrijk voor me. Soms laat het leven mij ook met vragen zitten, met zorgen of met pijn. Dan vertrouw ik uiteraard op mijn vrienden. Beter gezegd…vertrouwde! Het bleek al snel dat ik aanklopte bij gesloten deuren. Daarmee...

De struisvogel. Opgewekt klapt de struisvogel met haar vleugels vol kostelijke pennen en veren, maar als ze haar eieren op de grond heeft gelegd om ze te laten koesteren in het zand, vergeet ze dat een voet ze vertrappen kan en de poten van de wilde dieren ze kunnen vertreden. Zij behandelt haar...

...de dochter van de weduwe Broeckx-Schmitz, om mij heen stonden. Ik zie hun beeltenissen op die oude foto, door de fotograaf harmonisch gerangschikt in een evenwichtige compositie. Daar zijn Guus en Gérard en daar is Willem, mijn goede vader. Allen in het nette kostuum dat nauwelijks betaalbaar...

Ha, die vrienden! Al uitgerust van het vele supporteren voor Oranje? Nog wat stem over? Schreeuwen schijnt er nu eenmaal niet goed voor te zijn, maar dat wisten velen van jullie wellicht al uit voetballoze tijden. Daarom houd ik het zelf meestal bij een bescheiden: ‘Goed zo, jongens en nu nog...

Stap niet over je fouten heen, je dondert in je eigen kuil.

Wie bang is voor een burka, moet leren om door de dijken heen te kijken.

je teleurstelling in mensen is evenredig aan de verwachtingen die je van hen hebt

Mijn adem gaat door de ademhaling van alle mensen heen.

Hoewel ik begrip heb voor de enorme eruditie van mijn lezers en voor de door mijn gebrek daaraan veroorzaakte ergernis wanneer ik hen zaken voorschotel die zij allang weten, waag ik het toch om mijn Pinksterproces met hen te delen en het gevaar te trotseren onder een lavalawine van door hun vurige...

...mensen wordt steeds moeilijker. De wereld om hen heen wordt steeds minder belangrijk voor hen. Ze keren naar binnen in hun eigen innerlijke wereld. Dat is ook logisch, want daarin schuilt ook hun kracht en spiritualiteit of zingeving, die voor elk mens anders is. Uiteindelijk keren allen daarnaar...

...in de boeken zitten te loeren en net als sommige dieren te weinig om zich heen kijken.

De mannen overweldigen en overspoelen de wereld; stoer en zelfbewust, vrolijk en kordaat; allen met een andere haardracht, als het ware voor ieder van hen speciaal bestemd en gemaakt. Velen van hen tref ik aan in onze onvolprezen LocHal en op een dag, toen de automatische deur om onbekende redenen...

De heren bouwvakkers en dakbedekkers hebben nu ook het dak beklommen van onze oude woningen uit 1954. Vanuit mijn veilige laag-bij-de-grondse positie sla ik hen gade. Een glanzend geel geverfde hijskraan, bij uitstek een product van techniek en vernuft is nu ook opgesteld in de straat om de heren...

Ze waren onbekenden voor elkaar tot op het moment van hun eerste ontmoeting die ik voor hen gearrangeerd had. Beiden gepokt en gemazeld door een lang, wisselvallig leven, vielen bij elkaar in de smaak: mijn hoogbejaarde tante en mijn beste vriendin. Misschien was het wel de laatste keer dat ze...

Gehandicapte mensen zijn arrogant, zij gaan er vanuit dat alles voor hen geregeld wordt.

De Machthebbers hebben Belastingen uitgevonden om het Volk te dwingen voor hen te werken.

...zal zijn en die elke dag van kleur verandert... *[Wellicht is het vermogen om losse gebeurtenissen van de turbulente wereld om ons heen de juiste plek toe te wijzen in het multidimensionale hologram van onze geest wel datgene wat perceptie tot perceptie maakt.]

De zon speelt een frivool spel met licht en schaduw en werpt warrelende, wervelende vlekken over de rustieke houten tafels en banken die daar staan opgesteld, vlakbij de oude Kloosterkerk waar de paters een restaurant hebben ingericht; een tafereel dat spreekt tot mijn verbeelding. De dames en...

...eerste reactie was 1 april, maar het is geen april en ook geen grap. Waar moet ik nou met mijn beweringen, columns autobiografieën heen? Waar moet ik heen met mijn kreten? Deze rouw-kreet leg ik neer, een kaart hoef ik niet te kopen, een lijk ligt er niet in de kist, maar dit is...

...bloemen in een welvoorziene tuin, drentelde hij heen en weer. Hij strekte zijn hand uit naar de passanten die hij hen gekromd en komvormig voorhield, bedelend om een kleine fooi. Stuurs, onverschillig en onwelwillend, met gladgestreken gezichten wezen ze hem allen af. Ze vervolgden gehaast hun...

Het grappige van veel atheïsten is, dat ze schelden op God, hoewel Hij volgens hen niet eens bestaat.

Ten dode opgeschreven, een mens gaat heen maar de woorden zijn gebleven.

Ze zijn in de vroege avond bijeengekomen voor hun wekelijkse soosavond onder het lamplicht van bolronde lampen die neerhangen aan dunne draden vanaf het plafond in het buurthuis; de cliënten van "Amarant". Hun gezichten dragen de tekenen van hun heel bijzondere mongoloïde of zwakzinnige aard en...