Alle inzendingen over He's

Folknery is een Oekraïense, vrije folkband uit Kiev, opgericht in 2009 door het liefdespaar Volodymyr Muliar en Yaryna Kvitka. Zij reisden op de fiets door Oekraïne en andere landen en zij verzamelden onderweg traditionele volksliederen om die met extra muzikale elementen op te nemen. Zij hebben...

Zolang het financieel goed gaat, is er geen man/vrouw overboord en gaat de welvaartsroes kabbelend voort, lekker hé?!, maar indien er kraters geslagen worden, worden het nihilisme en anarchisme volop gewekt! We balanceren op een superdun lijntje... tussen illusionaire tevredenheid en...

Ik had vandaag een alleraardigst gesprek met een 84-jarige meneer. Locatie: de gratis koffie plek bij de nog maar pas heropende A.H. te Gouda-Noord. We zaten samen op het enige bankje en de koffie kwam uit Ethiopië. We schenen eenzelfde gevoel voor humor te hebben, dus het klikte al gauw. 'Heb je...

Het zal niemand ontgaan zijn dat Edwin de Roy van Zuydewijn weer in ons land is en dat hij alsnog het onderste uit de kan wil inzake de opheldering aangaande zijn tegenwerking door het Koninklijke Huis met overal afluisterknopjes en paranormale verschijnselen als dansende stoelen en rammelende...

Twee Olympische sporten kunnen er wel af over vier jaar: curling en het schaatsen voor heren. Curling, het schuiven met een steen en een beetje bezemen, kan iedereen, dus da’s geen sport. En het schaatsen, rondjes rijden voor heren, was altijd al saai, maar is dit jaar behoorlijk voorspelbaar....

Alleen het koosnaampje al. Je zal hem 's nachts in je woonkamer aantreffen: ‘Hé Okkie, top man!’ Maar Okkie heeft ze lekker allebei bij de taas, Matthijs en Pauw. Beiden deden een Twan Huysje, die zich overigens met de Holleeder aflevering van College Tour ook al hopeloos degradeerde tot...

'Hoi schat, ik ben thuis hoor,' zegt Paul zonder stem verheffing. Hij trekt zijn jas uit en hangt deze aan de kapstok. 'Wie is daar!' roept Lea vanaf de zolder. 'Dat ik thuis ben!' roept Paul terug. 'Oké,' schreeuwt Lea, 'ben nog even bezig met de was, kom zo beneden, zet maar vast...

Acht jaar was hij nog maar. Acht jaar! Voetballen, dat deed hij graag. Voor, op het veldje. Nooit alleen. De ene keer voetbalde hij met Bart, de buurjongen. Een andere keer weer met Ewout en Rick. Maar, het liefst voetbalde hij met Jeroen. Nu sinds drie jaar mijn echgenoot. Jeroen was dan wel elf...

In 1968 lagen de zaken voor een beginnende militair van het vrouwelijk geslacht echt wel anders dan nu het geval is. Het milvakampje was op het terrein van de Alexander-kazerne in Den Haag. Hoge hekken en een strenge portier waarlangs je eerste gang was om je te melden. Het leek eigenlijk wel...

De geboorte van het achtste kind verliep voorspoedig en de dokter was die morgen net op tijd in de Grote Kerk voor de intree van de nieuwe dominee. Aan deze zonnige 26ste augustus van 1945 was veel vooraf gegaan en er zou veel volgen. Omstreeks haar 45ste verjaardag, in het vroege voorjaar, was...

Wie blijft in deze barre wintertijden bij zijn gevoel? De taxichauffeur die niet wilde maar toch uit menslievendheid de brug ramde? De moeder die haar dochter naar school brengt maar van het talud afgleed? De truckchauffeur die de helling niet haalde met zijn glippende banden? Neen, we zagen ze...

We zagen op Marktplaats een advertentie. Zwieber zoekt een huis. Gratis. De foto van Zwieber leek erg op onze Bertus. Douwe en ik waren al een poos weer in overleg over een tweede hond. Wel of niet. Douwe zei, bel deze maar. Binnen 5 minuten sprak ik met de eigenaresse, haar verhaal leek mij...

Ik probeer meer en meer tot mijn positieven te komen en ik voel dat ik er niet alleen voorsta, ondanks dat ik wel veel alleen ben en door de stad dwaal om onder de mensen te zijn. Toevallig is het boekenweek en dé boekhandel van Gouda Verkaaik had Jessica Durlacher gestrikt voor een interview...

(voor Raffaello Sanzio da Urbino (1483 - 1520)) Je bent geboren in Urbino in de provincie Marche, waar je vader Giovanni Santi een hofschilder was, hij werkte voor de hertog Federico de Derde da Montefeltro, maar rond jouw geboorte is de goede man gestorven en bleef je vader in dienst bij zijn...

Volgens de kalender en de lage stand van de zon moet het vandaag de kortste dag zijn en noemen we het jaargetijde ‘winter’. De bomen zijn nagenoeg door de stormen van de laatste weken van hun bladeren ontdaan. Het weer is onbestendig, nat en koud en ondanks dat voelt het geheel niet aan als...

Vertaling van “Warum der Engel lachen musste’ (Verfasser noch unbekannt) http://www.weihnachtsstadt.de/Geschichten/klassische_Geschichten/Warum_der_Engel_lachen.htm _ _ _ < “Waarom de engel moest lachen” - schrijver nog onbekend) De aanstaande geboorte van het Kerstkind bezorgde de...

Het regende zachtjes op de zaterdagmorgen waarop hij volgens afspraak aanbelde: een mannetjesputter, een Hercules, die mij zou helpen met het leegruimen van de berging van mijn woning, waarin zich gedurende drieëntwintig jaar het nodige had opgestapeld. Tijdens de werkzaamheden in de catacomben...

(voor Patrick Bourdeaux (1947 - 1982)) Je bent geboren op 26 januari 1947 in Saint-Brieuc. Je moeder Mado Maurin is een actrice en ze gaat naar de honderd. Je vader was de bariton Pierre-Marie Bourdeaux. Je moeder hertrouwde met Georges Collignon. Je halfbroers zijn Jean-Pierre, die is...

Vrouwen die in den Heere zijn ontberen zulks vaak.

Eens had ik een vriend. Zijn kaken werden omlijst door een zware, zwarte baard en zijn gezicht werd gedomineerd door zijn mokkabruine Indonesische ogen waaruit mij een stroom van intelligentie en warmte tegemoet kwam. Maar de jarenlange, gegronde, gefundeerde traditie van onze vriendschap leek...

In mijn huis bewaar ik tot op de huidige dag een verroeste stormlamp; herinnering aan de merkwaardige, zonderlinge buurman Van Z., die tijdens de kwetsbare en eenmalige jeugdjaren van mij en mijn arme zus, doorgebracht in het arbeidershuisje dat in de schaduw en beschutting lag van de...

De dames en heren die op "Sparrenheuvel" komen, verkeren in het voorland van de geestelijke aftakeling, op het hellende vlak van het leven dat ten einde loopt.... Een zaal van het Wijkcentrum is zo goed en zo kwaad als het ging ingericht als een echte "huiskamer" die gezelligheid en sfeer...

Met blijde verwachting uitzien naar de tijd, waarin het kwade verdwenen zal zijn en de mensen voor altijd heerlijk mogen leven, door Hemelse pracht omstraald... Dat is een vreugdevolle gedachte, die iemand met een sterk geloof vergezelt. Het Hoge Rijk kan men in dit leven ook ervaren door zich al...

Vervuld van heimwee sla ik het oude album open.... Daar is mijn moeder met op haar schoot onze zo geliefde Driekus, een donkerbruine hond, die we hadden ingelijfd, die tot onze familie was gaan behoren en die evenveel rechten had als de andere gezinsleden, maar die minstens zoveel bij te dragen...

Het siert Willem Vermeend dat hij zijn plagiaat heelhartig toegeeft. Dat nu zijn overige tientallen boeken zullen worden nageplozen is onvermijdelijk.

Een kaarsrechte baan, een directe verbinding als een avenue of een boulevard vormt tegenwoordig de schakel tussen onze appartementen. Veertig jaar geleden richtten mijn voetstappen zich al naar haar, die ik mijn vriendin noem en zal noemen tot mijn stervensdag; de trouw is in mijn hart gebeiteld...

Ik heb een Turkse vriend; hij is erg lief en heel aanhankelijk en niet bij me weg te slaan. Zijn ogen zijn zo ontzettend mooi. Het ene als een diepblauw meer, he andere als het bruin van de bomen op de bergen. Zijn haar is zacht en kleurrijk. Helaas kan hij zijn poten niet altijd...

Even buiten Harderwijk ligt een bunker, in de oorlog zaten er boosaardige soldaten in, die er met hun machinegeweren de boel onder controle hielden. Het waren dikke mannen, die grove manieren en woorden gebruikten. Ze waren bikkelhard, net als hun bunker. Meestal waren ze dronken, sleurden...

Midden in de nacht schrok ik wakker door een enorme klap. Wat er aan de hand was realiseerde ik mij niet meteen. Ik zou dus naar beneden moeten gaan kijken of de kat iets uitgespookt had. Onschuldig keek hij mij aan en na een blik van: “waarom kom je kijken of hier wat gebeurt?”, ging ik dus...

Ik heb het niet zo met logo's die duiden op een mogelijk ongemak met betrekking toy roken of een gezonde levensstijl. Ik wil niet door angst geregeerd worden.