Alle inzendingen over Langzaam

...maar het moet een hele tijd geweest zijn want langzaam begon de duisternis rondom mij toe te nemen. Toch bleef de bloem stralen, zelfs nu het zonlicht niet meer door het bladerdek haar zachtjes streelde en ik stilaan tot het besef kwam hoe moeilijk het zou zijn om zoiets prachtigs, iets dat mij...

...zijn oogkas, waar ooit een oog gezeten heeft. Langzaam hief het dode creatuur zijn arm op. Toen lachte hij zijn verrote tanden bloot. Zijn lippen bewogen, maar de man verstond niet wat hij zei. Het bel gerinkel klonk er doorheen. De angst gierde door de oude man zijn ledematen. "Wat wil je?...

...doch dwingend, naar het brede strand in laagtij, langzaam afkoelend zand streelt mijn voeten. Een late zon schildert de lucht, in vogelvlucht, aquamarijn naar vermiljoen en goudgerande grijsreeksen. De zee kabbelt fluoriserend en komt, golf na golf, oplichtend aan land, raakt het stille strand,...

...wolken blaast een verloren zomer voorbij. Langzaam valt de sluier rond het nevelland toe en hangt de mist zwaar als overladen tranen. Karmozijnen druppels van rode herfstzonstralen vallen op bedauwde grafstenen en doorbreken de kille mist. Doodse stilte is voelbaar op mijn huid, zo...

...beloften heeft gedaan, was langgerekt maar ze is langzaam overgegaan in de herfst. De kou zit nu in de lucht, de atmosfeer is fris en kruidig en aanzetten van gele bladeren doorweven het helle groen van de kruin van de esdoorn aan mijn venster. Op mijn gang door de stad begroet ik mijn geliefde...

...in een dure wieler- en schaatsploeg, maar als je de prijzen steeds maar weer verhoogt, zullen de klanten desondanks langzaam verdwijnen en hun heil ergens anders zoeken. Slimme jongens daar bij Jumbo.

...ongemakkelijk schuiven op zijn zitplaats en een langzaam begrip in zijn ogen die het zojuist ontloken warme gevoel richting de hond volkomen laat verdwijnen. Hij grijpt zijn laptop en krant en staat op zo snel als hij kan,Ugo en vele anderen in verbijstering achterlatend. Een witte waas op beide...

...duizelig worden”. Charlotte deed haar ogen langzaam open en keek in bruine ogen, die haar op de eerste dag tijdens de ontmoeting met Julia kriebels in haar buik veroorzaakte. Charlotte vertelde tegen Julia: “ik lag ontspannen in een vallei op het gras en keek naar de blauwe lucht. Naast...

...warmte af. Het paradijselijke gevoel ebde langzaam weer een beetje weg. De hond, die er maar bij was gaan zitten, keek me aan. Ik kreeg een lik over m’n hand. Ja, ik wist het, het was tijd om terug te gaan. Tijd voor z’n brokken. En ik besefte dat ik weer in de alledaagse wereld terug...

...en vijfhonderd jaar het hoofd te bieden. Hij stond er voordat mensen in de prehistorie hunebedden bouwden en hij staat er nog nu ze langzaam invallen en iedereen is vergeten waarvoor ze dienden. Toen ik dat voelde, kon ik alleen maar stil zijn.

...Eigenaardig genoeg verplaatst de lift zich zeer langzaam. Je staat er een beetje verlegen bij, pogend mijn blik te ontwijken. Maar dan gebeurt het toch: je kijkt me met een zelfverzekerde houding aan, de tijd staat stil. Onze blikken zuigen ons naar elkaar toe, de magie overmeestert de...

...iets lopen. "Niet kijken", waren de woorden van de oude man. Ik probeer het niet te doen, maar mijn angst trekt hem aan. Langzaam ontdek ik dat het een hele groep is. Als opeens al het licht uit valt besef ik dat het te laat is...

...Zenuwachtig zwiepend met de staart kwam het langzaam naar me toegelopen. De dag was nog jong. Er hing zo'n mysterieuze lichte grondnevel, die, als de zon zou doorbreken, wel zou optrekken. Een tijdje stonden wij zwijgend, als goede vrienden, bij elkaar. Toen het geluid van misschien wel...

...stoepje in de achtertuin, mijn benen bengelen want de tuin is verzakt, de herinnering geurt draadjesvlees in de schuur, een zwart emaille pan op het vuur. Langzaam garend, tijd genoeg. En dan is alles zomaar voorbij, moet je verder, in je kop zit die opmerking van je moeder: "Doe maar...

...bierkaartlegger speelt tamtam op de toogbalk en langzaam neemt hij zijn bierglas en brengt het met vrijdagnamiddagkalmte naar zijn mond. Even later rusten zijn handen op de toogbalk, net als bij de start van de achtbaan op de kermis...dan laat hij ze los... De vrouw met de voeten in...

...is het enige. Haal diep adem en blaas je adem langzaam weer uit. Adem in door de neus, adem uit door de mond. Al het andere is onbelangrijk. Het is nu hier te doen, op dit gras met deze bal ben jij aan zet. Jij en die bal, al het andere is onbelangrijk. Jij en de bal. En bedenk wat je allemaal...

...op. Vervolgens stond hij toch maar op, en deed langzaam en voorzichtig de deur open. Buiten was er helemaal niemand te zien. Hij ging daarom naar buiten om uit te zoeken wie er dan wel op de deur geklopt zou kunnen hebben. Doch alles was verlaten. Hij liep toen om het hele huis heen en keek...

...van zou worden, maar het zou opnieuw beginnen. Langzaam begon ze ook de pijn te voelen, haar enkel kon haar nauwelijks meer dragen. Maar ook dat zou wel weer over gaan. Na het weekend zou ze er niks meer van voelen en kon haar lichaam de nieuwe slagen weer aan. Ze was echt van plan geweest...

...is overwonnen, hoewel het altijd nog wel in lichte mate aanwezig zal zijn. Maar het zal mij niet meer overheersen en ik voel voor het eerst - langzaam - het goede gevoel om verder te gaan. Ik heb kracht en wijsheid verkregen uit moeilijke tijden, waardoor ik nu verder met mijn leven kan...

...wringen. De fietser kijkt om, ziet dat ik langzaam dichterbij kom, kijkt weer voor zich en gaat nog harder rijden. Zijn fiets schokt een beetje als hij nog dieper zijn rug kromt. Ik blijf op een paar honderd meter afstand achter hem. Hij is er bijna. Hij gaat even op de trappers staan en...

...daar moet je niet moeilijk over doen. Maar langzaam begint die herinnering aan de indrukwekkende waslijn toch te knagen. Ik denk dat ik de oplossing gevonden heb. Ik maak een digitale kerstkaartenwaslijn, handig voor op de computer of mijn smartphone. Een heel gelikte app wordt het, met een...

...die niet meer worden ingevuld. We lopen langzaam naar december, voetje voor voetje, en ik kan me heel goed voorstellen dat er mensen bij zijn, die maar wat graag de decembermaand als winterslaapmaand zouden willen instellen. Zou MIJ ook wel wat lijken, 1 december een klein prikje, de...

...Nog korter dan mijn leven bleek. Ach het is niet zo fraai en ik voel dat ik steeds slechter schrijf, ik loop langzaam, langzaam leeg. Dit wordt ook mijn eind, mijn afscheid, in naam van hem mijn laatste pennenstreek.

...het geen voeding, brandt de lucifer langzaam op en hou je hem vast, kun je flink je vingers branden! Je moet er toch niet aan denken, dat alle vuurtjes in een relatie inderdaad tot echte vlammen verworden, want zeg nou zelf: dan zouden we allemaal levend verbranden! Het echte vuur,...

...weg: “Heb je veel pijn?” Ze trok langzaam haar hand uit mijn vuist en liet de infuusnaald zien. Gekscherend liet ze een scheve mond zien en zei spottend: “kijk! Momenteel niet. Want ik ben gedrogeerd door pijnstillers via het infuus”. “Vertel eens! Ik zag vanmorgen de foto...

...reëel, dan is deze lijn permeabel en vloeit het langzaam door elkaar heen. Je leven kan een droom zijn en je droom je leven. Is je leven een illusie, dan is deze illusie geen leven. Daarom zal een droom in je realiteit je kracht geven. Zolang je ervoor zorgt dat je droom je realiteit...

...dal tegen de vakwerkhuizen en de stoet schrijdt langzaam en plechtig voort..... In Lanersbach was ik jong; mijn jeugdfoto toont een gezicht zonder lijnen of groeven; mijn nog blonde haar. Ik zal mijn Lanersbach nooit terugzien, maar het zal daar ten eeuwigen dage liggen, ingesloten door de...

...vervaagt door een prachtige kleurengloed. Langzaam vervangt helderheid de verwarring. En brengt een warm gevoel. Het gevoel van vertrouwen, geloven, eens alles verloren: verjaagt het nu mijn hartenpijn. Je voelt jezelf weer als een vlinder zo licht en vrolijk, je bent blij een mensenkind...

...aarzelend heen en terug. Tenslotte gaat het eten langzaam richting mond. God en al Zijn engelen zien dit ordeloze metaalgerinkel van klanken en jagende gevoelens met schappelijke scherts aan. Zij aanvaarden gaarne en vol genade het oprecht zoekende gemoed en willen, dat in dit gestuntel schuilt.

...de wijzers van de klok aan de wand tergend langzaam cirkels over zijn wijzerplaat en we waren tot volledig stilzwijgen vervallen. En nog veel later, in de stille tuin aan de rand van de stad, die niettemin een doorkijkje bood naar woelig, levendig verkeer in de verte (ten bewijze dat die...