Alle inzendingen over Mystiek Geluk

...in hun gesprek dat zich voortbeweegt van visbouillon naar bitterballen en vice versa. Mijn ongelukkige ogen richten zich op het mij omringende tafereel en ik besef dat het geluk zich niet laat betrappen, opwekken of oproepen, dat het is in een moment en dat het geen duurzaamheid kent, dat het is...

...Onwenselijk omdat de pretentie gezamenlijk geluk te kennen maar één stap is vóór de idee stuurbaar. Voor je het weet wordt het een beleidszaak. Waar onderscheidt wetenschap zich dan nog van evangelische genootschappen, communisme, astrologie, Khomeini en scientology? Maaike lachte...

Ik trof hen aan bij de bushalte, te midden van de hordes van mensen die dagelijks het Stationsplein overstromen, als het ware uitgebraakt door het Openbaar Vervoer, door de bussen, treinen en taxi's die hun haltes aandoen als bijen de bloemen in een welvoorziene tuin; een kleine donkere jongen en...

...te vestigen op de schijnbare verpersoonlijking van de schoonheid, van de bloei van het leven en van het stralende geluk, die de verschijning van de management-assistente voor haar betekenden.....

...vijftigplusser die onbeschroomd zijn wel en wee prijsgeeft en je een prettige dag wenst. Ook in Tilburg kan men gelukkig zijn, zoals men ongelukkig kan zijn op het Spui of op het Rokin, in de Randstedelijke metropolen, die mijn geboortestad zozeer in alles lijken te overvleugelen.....

...me mee, brengt me ver van mijn geliefden, ver van de zomertuin, ver van het momentaan geluk van die middag.....

...jeugd begeleidde? Zoveel is zeker: als een enkele regendruppel 's nachts je vensters beroert, ben je gelukkig. Je houdt van de regen en je weet niet waarom......

...hem nog steeds gelukkig. Mijn hartje barst van geluk. We maken ruzie, willen onze meningen aan elkaar vertellen en het uitpraten. De vonken vliegen er soms vanaf. Hij kijkt me aan en zegt dat ik hem soms gek maak, maar hij is nog steeds gek op me. Mijn hartje barst van gekkigheid. We...

Gewoon pech is als gewoon geluk, het is niet gewoon.

Het is december 2008. Buiten heerst de vrieskou. Terwijl de warmte van het dekbed mij omgeeft, opent zich de wereld van droom en slaap voor mij. Een hel licht valt over een tafereel uit het verre verleden. Het moet 1964 zijn. Daar is de zonnige tuin. Mijn beide nichtjes, over wie mama zich...

...Geen twijfel over mogelijk. Maar hoe is dit ongeluk nu gebeurd?” “Ik zag remlichten van mijn voorganger. En mijn eerste reactie was remmen! Ik voelde de auto wegglijden doordat ik over bevroren weggedeelte reed. Natuurlijk reed ik weer over een glad deel. En weet je! De automobilist had in...

...met mijn oude bureau uit mijn studententijd; gelukkig als ik kunstgeschiedenis studeerde en mijn hoofd ophief boven mijn boeken en mijn blikken beurtelings liet dwalen over middeleeuwse incunabelen, zo kleurig, kundig en kunstzinnig en over de ijsblauwe hemel buiten. Ik bleef drie jaar wonen...

...naar de stembus is gegaan. Wat een leuke stunt leek, is nu belachelijk. Vertrouwen is dus rood van schaamte. Maar gelukkig betekent het ook dat als we op een tegenvaller vertrouwen er een kans op een meevaller is.

HIC HABITAT FELICITAS: hier huist het geluk, het moet tóch ergens wonen.

...in onze levens en we hadden onze vleugels uitgeslagen en leefden geheel en al op de toppen van onze gevoelens in een hoge, illusoire sfeer van schoonheid en geluk. Zo liep ik eens, in lang vervlogen tijd, aan de zijde van Hem, mijn eerste mentor en beschermer die bitterheid,...

Het was een helse, hete middag geweest in de inrichting. De imbeciele mannen wisten met zichzelf geen raad en met onuitsprekelijke zorgen die ik moest verzwijgen zat ik er als een wezenloze zoutpilaar bij. De koele avond en het lichte briesje in de taxi bevrijdden mij benevens de kameraadschap...

...het einde is in zicht; alleen onze foto's getuigen nog van onze zomer in Oostenrijk; van het geluk en de schoonheid van onze jonge jaren.....

Een nieuwe zomer legt zich over de oude en verweerde, gegeselde en geteisterde wereld. Schaduwen spelen in het welige groene gras en ook mijn hart dat beeft en bonkt in mij is oud en geteisterd; de littekens schrijnen en branden..... In de Nassaustraat, in een uithoek van de provinciestad, treft...

...leeftijd vond zij door de sport geluk; een laat geluk, een kortdurend geluk, maar een geluk dat haar haar hele leven onbekend was gebleven

...negatieve gevoelens af te geraken. Ik prijs me gelukkig dat ik zo de ziekmakende en wansmakelijke realiteit beter het hoofd kan bieden. Mijn ervaringen betekenen natuurlijk niets in vergelijking met mensen die echt miserie hebben meegemaakt. Mijn belevenis, zoals hierboven beschreven, is...

...in die eeuwig durende tijd van seconden, om het mystieke mysterie van miljarden jaren samenwerkende erosie tussen water en het zilte zand en steen te beleven... Jullie kussen moeder aarde versmeltend met rollende zandkorrels die jullie dragend samen brengen, weer mengend met de tranen van de...

...op het terras, aan de rand van een rustiek en mystiek vijvertje deelde ik nog in de treurnis van mijn maatje over haar jeugdherinneringen en, geheel geabsorbeerd en geobsedeerd door eigen problemen en verleden, vermeed zij de schijnwerper van haar liefde en vriendschap op mij te richten, die...

...bestond onvoldoende tijd en er was weinig geluk. De oude stad rook naar vochtige herfst en zuurstof leek steeds schaarser te worden. Zij zou zich nergens mee bemoeien maar stond plots op de stoep met vragen waarop Joop van Teil geen antwoord wist. En toen ze weer weg was hees Joop zijn...

...dat hij het te druk had. Op een dag had hij geluk en vond een koperen vat. Toen hij het vat opnam en erover wreef steeg een wensgeest op. Deze sprak: "Ik ben een wensgeest. U, die mij opgeropen hebt, zal ik dienen. U kunt mij alles vragen". De mens zei: "Ik heb maar één wens. Ik wil God...

...en dan, wie weet. Ik drink wijn met Barry. Gelukkig begint de rosé weer uit te raken, maar bier is bijna not done is deze kringen. Hij lacht vriendelijk om ons gluuravontuur. ‘Je zat in Groningen geloof ik?’ ‘Wie zegt dat?’ Zijn stem lijkt iets geirriteerd. Gluren, ok, maar dan...

...de vrije loop, maar gun haar geweten de gave van geluk. We hadden plannen, waren bezig en maakten meer. Achttien jaar geleden kuste ik haar vanuit New York, lachte naar haar vanuit Dallas, zwaaide naar haar vanuit Los Angeles en schreef haar vele brieven, vergezeld van zilte zoenen, vanuit San...

…voor de wind met die grote koffer op haar rug was als vliegen over het fietspad. Ze was er dol op. Binnen een kwartier van de muziekschool tot haar huis. En weer lukte het haar. In de koffer huist haar cello. Vanaf haar zevende volgt ze al lessen. Al honderden malen heeft ze deze rit afgelegd....

...zin door het zoeken naar geluk, niet door gelukkig te zijn. Een vreemde gedachte, maar gelukkig is het maar een roman.

...hand, pleng ik – tot mijn grote verbazing - mijn allereerste tranen van geluk…

...treintje hadden gezeten en dat ze weer allemaal gelukkig waren. ‘Zoals gisteren?’ vraagt haar moeder dan. ‘Ja, zoals gisteren,’ antwoordt Sheila. Dan eet ze, kijkt naar haar dagelijkse soap en kruipt in bed. Ze knipt haar licht uit en glimlacht terwijl ze denkt aan een nieuwe morgen...