Alle inzendingen over Neerslachtige

Mijn "oude" leraar Nederlands is niet meer te midden van de levenden. Ik vernam dit door enig gedegen, deducerend speurwerk met behulp van het telefoonboek. Ik zou het mijn ex-klasgenoten willen vertellen, die allen uit het zicht zijn verdwenen, en die wellicht, maar ongetwijfeld op andere wijze,...

Vóór de mevrouw arriveerde, die als enige geschreven had op mijn advertentie, had ik plaatsgenomen in een donker hoekje van het restaurant met uitzicht op de verlichte serre, waar een echtpaar, dat kennelijk nog in de luxe, lauwe luwte van een voorspoedige relatie verkeerde, zich te goed deed aan...

Lambert, een man van 70, is al drie jaar weduwnaar. Hij verlaat even zijn huis om zomaar een eindje te gaan lopen. Voor hem uit gaat het meisje, dat vorige week naast hem is komen wonen. "Warempel, dat grietje van 20 jaar brengt mijn psyche in beroering." Met snelle stappen volgt Lambert...

Het is stil in mij, om verschillende redenen. Er is een stilte die door machteloosheid wordt gevoed. Een stilte die een ingetogen woede is omwille van allerlei politieke besluiten die ertoe leiden dat mensen waar de klappen al jaren vallen nog eens worden nagetrapt. Gehandicapten, chronisch zieken,...

Het is zo typisch, het is periode : donkere dagen maken me weemoedig, terwijl de winter tegelijk het mooiste seizoen is. Het is het seizoen van de stilte... Ik weet het, ik besef het en tegelijk maakt het niets meer uit. Steeds weer hoor je die oordelen over jezelf, van anderen en van jezelf. Kon...

Ik ben niet te benijden. Elke dinsdag moet op deze plek een column van mij staan, anders dan zwaait er wat. Ik geef het je te doen. Telkens zijn daar weer die moordende deadline, dat akelig lege scherm en die o zo hooggespannen verwachtingen van dat talrijke publiek. Ik noem het topsport. Voor je...

Er gaan bussen in die richting met in trotse zelfbewuste oranje letters de naam van hun bestemming boven hun voorruit zoals bijvoorbeeld de tekst: "Elisabeth Zkh via Broekhoven", maar het panorama dat je voor ogen krijgt in Tilburg Zuid wanneer je daar noodgedwongen of zelfs vrijwillig verkeert,...

Van de Spaarnwoudelaan in de Tilburgse wijk "De Reeshof" maakt men zich wellicht een hemelse, paradijselijke voorstelling, doch geheel ten onrechte. Als men niet neerslachtig zou zijn, of zelfmoordneigingen zou hebben zou men dit hier gegarandeerd wel worden of de genoemde neigingen hier...

Een doktersbezoek was er voor nodig om het me te doen beseffen. Alhoewel mijn lichaam het al een paar weken aangaf, mijn hoofd wilde er nog niet aan. Eigenlijk had ik het aan moeten zien komen. Het is niet de eerste keer dat het me overkomt en ik had me vorige keer nog zo voorgenomen, dat me dat...

In Tilburg zuid strekken zich sinds jaar en dag eenvormige straten uit, die ik doorkruis om bij het zaaltje te komen waar de bijeenkomst zal plaatsvinden. Sommige panden zijn dichtgetimmerd alsof het leven eruit is verbannen, alsof ze geblindeerd zijn als een gepleisterd graf en nooit meer een...

Er zullen ouderparen zijn die het in de komende jaren heldhaftig vol zullen houden. tegen beter weten in. Trouw aan hun eigen Sint ervaringen zullen ze proberen voor hun kroost de magie in stand te houden. Hier en daar zal er nog een Piet in een etalage staan en ook zullen er in achteraf steegjes...

Eind jaren vijftig was actrice-danseres-zangeres Alma Cogan de ster van het Engelse variété. De tabloids bespraken dagelijks de ‘evenknie van entertainer Frankie Vaughan’. Ze had een speciaal stemgeluid, ze zette ‘any song-and-dance-girl’ op de theaterplanken van het V.K. en ze kon je...

...Hij zou het deuntje, naar verluidt, in een neerslachtige bui op papier hebben gezet toen collega France Gall hem de bons had gegeven. Men zegt dat het komt door de geraffineerde opbouw van My Way. Intro en refrein combineren schijnbare eenvoud met iets speciaals. Veel mensen herkennen...

Een van mijn grijze broeders kende vele verzen van hem uit het hoofd, die reciteerde hij dan aan mij, in de hoogste kamer van het klooster. Een geweldige kerel en dol op klassieke muziek, wat hij daar in zijn eentje beluisterde, nogal luid, want hij was wat doof. Iedere week was er een avond...

''Wat ben je stil Wouter, is er wat? Inderdaad was hij neerslachtig de laatste tijd. ''Je hebt gelijk Mien. Ik ben nu tachtig en denk vaak aan vroeger,maar nu zijn alle dagen hetzelfde, geen geld om er eens op uit te trekken. Ik was gezond, maar de jaren zijn snel voorbij gegaan, nu heb ik...

Eindelijk ontwaakte de struik weer, en zag allemaal sneeuwklokjes en krokussen om zich heen. Opgewekt keek hij naar de tulpen, die zich na enige tijd ook lieten bewonderen. De rododendronstruik vertoonde tussen zijn bladeren al grote knoppen. Dat beloofde veel voor de volgende maand. De heer van...

...geverfd schenen te zijn met de uitwerpselen van neerslachtige reptielen, borg men in die jaren alleen armlastige oudjes op, teneinde er te boeten voor het feit dat ze zo lang hadden geleefd.’ (Uit het verhaal ‘Zingen’ in de bundel ‘Zelfportret in stukjes’.) De verhalen van Carmiggelt...

...Het is afleiding van mijn sombere en neerslachtige gevoelens en gedachten. En door zijn aandacht voel ik me even iets minder eenzaam. Hij koopt jurkjes voor me en mooie schoenen en we gaan met verschillende gezelschappen duur uit eten. Het enige wat hij van mij verlangt tijdens die...

De busreis duurt anderhalf uur en voert door tal van Brabantse dorpen als Waalwijk, Sprang-Capelle en Vlijmen, tot ik mijn bestemming bereik: het grote, nieuwe Jeroen Bosch Ziekenhuis, gelegen aan de zuidrand van Den Bosch. Terwijl opgewekte, jonge verpleegkundigen en artsen schertsend, lachend en...

Vanuit Restaurant "Carrousel" aan de Oude Markt in Tilburg heeft men aan de ene kant uitzicht op de gebouwen van "Fontys Hogeschool voor de Kunsten" en op de Muziekzaal met haar formidabele gewelfde dak en op de Schouwburg die haar naam draagt in donkerblauwe letters en aan de andere kant op...

Vanuit restaurant Carrousel aan de Oude Markt in Tilburg heeft men aan de ene kant uitzicht op Fontys Hogeschool voor de Kunsten en op de Muziekzaal met haar formidabele gewelfde dak en op de Schouwburg die haar naam draagt in donkerblauwe letters, en aan de andere kant op het portaal van de...

...keihard dicht achter zijn toch al gebogen, neerslachtige gestalte. Hij verlangde naar een pot opbeurende koffie, extra sterk, zoals hij dat zwarte goedje het liefste dronk. In zijn goedkope huurkamer schreef hij aan één stuk door aan enkele toneelstukken, maar door de bouwvalligheid ervan,...

De betichte vrouw keek ongelukkig naar de camera. Haar vermoeide, gelaten blik en de zachte wanhopige stem deden me plots denken aan een oud- collega. Ik rechtte mijn rug en bleef kijken; iets wat ik normaal niet vlug doe want televisie ‘zegt’ me niet zoveel. De vrouw was na zes maanden cel...

De poes weet van niets De poes weet van niets. Ze ligt in haar eentje zoals altijd want ik hoor er niet bij. De poes weet van niets. Er kan van alles gebeurd zijn, bommen, granaten, een kaping, een overstroming, een hagelstenen-kogelregen. De poes weet van niets. De poes krijgt haar...

Arnoud sloeg zijn vleugels uit en vloog boven de struikjes. Levina verdween uit zijn gedachten. Hij vloog snel heen en weer, in grote bogen en wijde kringen. Zijn keverhartje klopte heel wild. Ook nu klonken geluiden van gevaar in de omgeving. Maar Arnoud had er geen angst voor. Hij was vol moed om...

Op een zonnige middag wandelde een jongen van ongeveer 12, 13 jaar de stad uit, kuierde rond in een mooi plantsoen. Jacob snoof de geur van bloemen en bladeren op, keek naar boven. Wat was de hemel prachtig blauw, met enkele grote wolken van zuiver glanzend wit! "Die wolken dragen mijn gedachten...

...muziekvideo heel duidelijk haar sombere, neerslachtige kant. Op 21 oktober 2011 verscheen haar tweede album 'Insomnia', met naast de titelsong o.a. 'High Treason', 'Skeleton Key', 'Sentimental Education' en 'Plastic Bag'. Op 12 september 2014 verscheen haar derde album...

Ach, in ons kasteel is het goed wonen," bromde het spook. "Maar om hier altijd en eeuwig gevangen te zijn en er nooit eens uit kunnen... O, mochten wij geesten maar eens naar buiten zweven!" kwamen deze laatste woorden er luid klagend uit. Er kwamen veel meer spoken bij de ramen staan. Die keken...

Elke dag stak de veerboot de brede rivier over. Het vaartuig zag nu de ene oever, daarna de andere. "Bij mijn werk zie ik nooit wat anders dan het water en die twee heuvelruggen, waartussen ik heen en weer ga. Kon ik maar meer afwisseling beleven." De kleine boemeltrein hoorde het geklaag...

Ik staarde drie seconden in haar ogen en wat ik zag was wonderbaarlijk schoon, ogen die straalden van miraculeuze vreugde, een ziel die zich in de Christusgeest heeft verankerd, een lichaam zo mooi als men zich niet voor kan stellen, kleine en grote lieden, niet zoals ik, het prototype van...