Alle inzendingen over Niet over rozen

...zo eindigde het relaas van mijn vriendje over de dierentuin. Ik werd getroost door allerlei vrolijke potloodtekeningen van een felgestreepte tijger tot en met grijze muizen, rode opgeblaasde kikkers tot en met een krokodil op wacht bij het huisje van snoep en een kangoeroe die reist door...

..."Astra-Zeneca of Pfizer, Spoetnik of Janssen?" De wanorde en de chaos die de verwende burgers niet gewend zijn in de zo "beschaafde" en "overgereguleerde" rechtsstaat, stijgt hen naar de keel en luidkeels en opgewonden geven ze uiting aan hun ergernis en verontrusting...

In vroege jeugdjaren was ik weleens met mijn ouders het lage, carré-vormige, witte gebouw, ontworpen door architect Jos Bedaux gaan bezichtigen, onwetend en onbewust dat ik er in latere jaren mijn entree zou maken als studente (bij die gelegenheid stapten roze flamingo's, "geleend" van het...

...aan die hun takken spreiden en het grasveld overladen met roze bloesemblaadjes in het voorjaar. En men mag niet vergeten dat daar verderop tevens het massieve en imposante gebouw van GGZ Breburg is dat is opgericht om het psychische leed en de kwellingen en kwetsuren van velen te stelpen...

...kleintjes voorzagen van het voer; als de rode rozen van de zomer je tuintje verfraaiden, als het groen van de bomen reeds verlevendigd werd door enkele gele bladeren.... En je zat vóór me; je mooie, bijna symmetrische, klassieke gezicht werd half verlicht door de zon en je wangen met de...

...kast, gedecoreerd met lieflijke, schilderachtige rozen die tot de verbeelding spreken, en waar een Apollobeeld, compleet met vijgenblad ongetwijfeld de herenliefde symboliseert, die je praktiseert, is een nachtmerrie tot leven gekomen. Maar je sterke schouders in je elegante shirt kunnen de...

...bedenk ik hoe mijn hart en ziel zijn afgestorven, hoe doodsheid en lethargie mijn innerlijk regeren, hoe de rozen en hortensia's voor altijd een vale weerschijn in mijn ziel zullen vinden......

...Oma hield veel van ons en zij overleefde opa, die smid en koperslager geweest was, ruimschoots en met vele jaren en zij bracht iedere dinsdagmiddag een bezoek aan ons arbeidershuisje, gesitueerd in een andere, aangrenzende wijk en trakteerde bij die gelegenheden altijd op...

...Marianne op. "Het is net of de rozen ons een verhaal willen vertellen," sprak Joost mijmerend. Jacobiens bloemen gingen nóg lekkerder geuren van pure trots. "Ik word zeer geprezen," ruisten haar takken in de zachte avondwind. "Ik voel dat de vertelling van grootmoeder...

...verstikkende benauwdheid als je het "kapje" gekregen had, geheel onverwacht, want je mocht toch bij die lieve dokter, gekleed in die witte jas op schoot? Het overgeven volgde na het ontwaken uit de narcose. De pop Elsje die mij gebleven is, vormt een stille getuige van wat zich afspeelde in...

...jongensboeken die je leest, of, zoals je zegt, over mensenmenigtes die je leidt, aanvoert en toespreekt met je charisma. Mijn bloemen, een fris boeket van roze en wit, waren gearriveerd en ze hebben wel een week lang je salontafeltje gesierd dat tussen ons in stond als was het een obstakel dat...

...zonlicht van het middaguur wervelende vlekken toverde op het lichtblauwe behang en bij mijn thuiskomst en bij het slapengaan, alsof het de enige (lots-)bestemming van een citroengele kanarie kan zijn het hoogste lied aan te heffen. (Tussendoor pikte hij weliswaar soms met gebogen kopje in zijn...

...broertje en het verdriet van onze ouders daarom, niettemin zo verscheurde gezinnetje. De avond had een aura van feestelijkheid om zich heen; de pasteltinten van het ijs - geel, roze en groen - in het glazen doorschijnende kelkje leken dit feest te symboliseren en kracht bij te zetten. En zo ligt...

...waakte zoals een kloek over haar kippen waakt over de aan haar zorgen toevertrouwde typistes. Een poster van een lieflijk veulen hing tegen de wand in de ruime kamer waar de dames achter de computers zetelden. Het waren toentertijd de eerste computers die in het bedrijfsleven ingezet...

In die tijd van mijn jongste jeugdjaren werd het eentonige leven in de grauwe volksbuurt soms afgewisseld en als het ware "verlicht" zoals een helder schijnsel oplicht in de meest donkere, onheilspellende nacht, zoals de wanhoop en vertwijfeling soms door een teken van hoop of bemoediging lichter...

...wordt na afloop een enorme bos uitbundige witte rozen uitgereikt en de aanwezigen mogen kiezen uit een stressballetje (om de spanningen "van zich af te knijpen"?) of een pen (om een treurig ego-document te schrijven?) of een pak kaarten (om het onwillige Lot zelf in de hand te houden?) Als...

...toen het steeds verder ten prooi viel aan de uiteindelijke vernietiging. En zo getuigt Bella op het kastje nog van de lieve tante die niet meer is, die naast ons stond en die, zoals ik nog weet, op ons kinderfeestje eens op roze en witte, zachte marshmellows trakteerde.......

...en "moleculen" van ieder universum dat zich aan ons voordoet op onze weg van wieg tot graf? De rozen in de Loudonstraat lijken het bewijs van het tegendeel

...speciaal voor dit doel in dienst genomen. Overigens behartigden sommige typistes speciaal de financiële gegevens, anderen de "platte teksten". Op het directiesecretariaat was na mijn ogenschijnlijke promotie tot secretaresse de ontvangst hartelijk, maar de sportieve hockeykampioene...

Eens kocht ik in Parijs op Montmartre, in een van die straatjes waar je altijd wel een zaakje kunt vinden waar ze leuke snuisterijen verkopen, een klein roze fotoalbum, gedecoreerd met gouden sterretjes op de kaft. De bladzijden van het boekje worden gescheiden door fragiel vloeipapier en sinds...

...en roos ‘Circus’!! ‘Een speels effect, vooral op afstand’, zo noemde de rozenkweker hem! Ja, ja… die Jozef!!

...in de tuinwereld: het snoeien van de hagen en de rozen, het eigenhandig wieden van de ganse grote tuin, het op en af rijden met ontelbare volle kruiwagens naar de compostbak, het uitspitten en het scheuren van de grassen, het hooien van de bloemenwei en het omhusselen van het maaisel, het afvoeren...

...de roep van een soortgenoot. Hij bedacht zich geen ogenblik, maar vond meteen de weg naar het rozenkevervrouwtje, dat verlangend wachtte.

...in de natuur. Inspiratie hangt in de lucht is overal om je heen – alleen je moet het wel zien , herkennen, voelen en zo mogelijk inademen en dan vangen en vastleggen in een door jouw te bepalen uiting. Misschien dat de meeste mensen verkeerd ademen en soms een beetje kortzichtig zijn en...

...haast het licht, de warmte en de voeding om te overleven, maar zij heffen hun kopjes naar de hemel. Zo wens ik mijn vriendin Francesca toe dat de wortels van haar leed zich, figuurlijk gesproken, diep zullen verankeren in de vruchtbare grond waaruit eens een boom zich zal verheffen; de boom...

...hun hulpeloze, verwarde onbeholpen woorden echoën tevergeefs door de ruimte en weerklinken in de eenzame nacht. Een overvloed aan witte rozen omlijst het paviljoen als met een omranding van geur, schoonheid en elegantie, maar tevergeefs, want zij kunnen het niet zien.....

De Tilburgse Conradhof verschuilt zich als het ware in een uithoek van de stad, achter de kosmopolitische Korvelseweg waar vele neringdoenden het hoofd boven water trachten te houden. In een klein huisje op huisnummer tien zetelt mijn pedicure, in de woning die toch nog uithoeken en...

...vrijheid haast grenzeloos zijn. Daar kan Lewis over meepraten. Ooit verdronk hij in modderig water, dronken van liefdesverdriet en onder invloed van Pans pijpen. Groot liefhebber van jazz en een man van veel talenten. Nu zit Lewis dromend op een roze blauwe wolk. Hij droomt van zijn Anita in een...

...in hun onwetendheid niet paps. En nu ben je niet meer. Ik heb het moeilijk weet je. Maar Donovan en Luni hebben gelijk. Ik ben jouw dochter en heb jouw genen. En dus zal ik vechten en er na een tijd weer bovenop komen. Je moest mij nu eens kunnen zien. Je zou mij de huid vol schelden om...

...op onze weg (en het is februari!) bloeiende gele rozen aan. Een mevrouw heeft altijd het hoogste woord en zij sneeuwt de anderen onder met haar steeds herhaalde klachten over eenzaamheid en een gebrek aan bezigheden, euvelen waaronder toch ook de anderen lijden. Het Lodewijkskerkje in...