Alle inzendingen over Post

...leesbaar te maken, en dan vragen ze vóór het posten nog eens om alles te reduceren tot drie kernwoorden! Verplicht, staat er gebiedend bij. Ben ik al verplicht om foutloos te schrijven; gebruik ik enkel woorden uit het ‘groene boekje’; zorg ik er voor dat de tekst makkelijk leest met niet...

...Logisch toch, als de kilo’s coke per ambassadepost worden verstuurd? En nu is er een knetterende ruzie ontstaan. De Minister van Boerenzaken en Waterkracht pendelt regelmatig heen en weer tussen de voormalige kolonie en het moederland. Tot twee keer toe werd haar geheime enveloppe onderzocht op...

...het toilet van de Jumbojet. Vooruitgeschoven posten doen het nog slimmer, onder het mom van gezinshereniging of huwelijk kwamen en komen de uitvreters binnen. En de politiek vindt het goed, men sputtert obligaat tegen maar weet tegelijkertijd dat we ze nodig hebben, gedogen is hier het...

...middels mail, middels oproepen per media, per post zelfs per telefoon, vruchten heeft afgeworpen. Nog een week...nog slechts een week en ik heb een gerimpelde duim, ik bid- duim- vecht- hoop- verwacht- een week.... en daarna, met frisse moed verder? Zal ons gebed worden verhoord?...

...over de wereld toen ik een paar brieven ging posten.... Al eerder was een kat met een grijswitte vacht en een bandje om de lieve nek die kennelijk rondzwierf zonder thuis, mij, klaaglijk miauwend, op de voet gevolgd en ook nu deed ze kennelijk een beroep op mijn wel degelijk aanwezige grote...

...huis hebben en ik betaal nog steeds per giro en post. Ik ga niet vreemd. Ik word met de dood bedreigd door mijn moeder en raak hierdoor wel vervreemd van andere mensen. Dat je geen kansen hebt als je van welgestelde afkomst bent, bestaat niet. Je bent een verwende sik. Men mag geen schuldige...

...Nu had iemand het idee opgevat het ding per post te sturen. Zij wist wie het was. 'Wie verzint er nu dit soort grappen en grollen? Dit is toch niet leuk meer?' Zo zat hij maar tegen haar te mokken. Ze zei niks. 'Degene die dit heeft gestuurd, daar wil ik nooit meer wat mee te maken...

...met baret, korte rok en doedelzak) trouw op zijn post staat en het Stadhuisplein in Tilburg dag en nacht "bewaakt" kan bezwaarlijk mijn verdriet hebben gezien toen ik eens met mijn oude vader het defilé van pantservoertuigen, tanks en oorlogsveteranen gadesloeg, nog steeds ter herinnering aan...

...me. In moordtempo lopen we naar de volgende post. Steeds weer rekenen. Ik begin aan iets van mijn zevende reserve. 'Toppers!' roepen wat omstanders. Man, man, man, wat komt dit binnen! In veilige haven zijn en niet meer willen. Het houdt niet op. Snikkend van de pijn ga ik mijn...

...je vooral geïnspireerd door de fauvisten, de post-impressionisten en de Japanse houtsneden. Je maakte ook enkele stadsgezichten in de kubistische stijl. Verder verkende je het pointillisme, waarvan 'Begravning i Senlis' uit 1913 getuigt, wat je tijdens een verblijf het middeleeuwse stadje...

...pakje in kunnen leveren? Kijk dat de post klanten kwijtraakt snap ik heel goed want waar eerst de brievenbussen overal werden verwijderd zijn nu ook de inleverpunten drastisch omlaag gebracht! Geen slimme actie hoor, je zoekt je verloren naar een plek waar je wel terecht kunt! Op...

...had mij voorgenomen niet te veel te reageren op posts maar het sluipt er ongemerkt toch weer in. Dan reset ik mijn tijdlijn van antwoorden door diversen te verwijderen en neem mij voor om dit niet meer te doen want het is als een gebed zonder end. Een van de onderwerpen op X die mij op het...

...kunstenaar Christiaan Buurtveen liet zich via de post van een onaangename kant zien. Hij begon zich steeds vaker openlijk uit te spreken over de ellende waarin Emma Petronella verkeerde sinds ze haar zucht naar drank niet langer kon controleren, of confronteren met haar geloof in de Heer. Emma...

...las tot mijn genoegen dat jij niet wilt betalen? Kan ik me levendig voorstellen, heb ik ook nooit trek aan! Maar weet je wat? Ik zal je de eurootjes posten, in een verzegelde envelop, daarna stuur jij die gewoon door naar mijn bureau! Afgesproken? Met alle liefs, de jouw toegenegen...

...en gek genoeg geloof ik daar heilig in. Het kan niet al te ingewikkeld zijn om klanten beter van dienst te zijn dan in het aloude postkantoor. Pakketje laten frankeren in de supermarkt? Ik kijk er naar uit. Daar zijn de rijen tenminste niet zo lang.

...en heel veel kerken, die allemaal weer hun eigen post-embryonale selectiecriteria ontwikkelden om slechte en goede mensen te onderscheiden. Zeker in protestant Nederland werd het afsplitsen van artikelen, fracties en cellen een nationale sport. Elke gemeente zijn eigen lezing van Het Boek. Zo...

...troep de creativiteit bevordert: in een stapel post kun je een vergeten artikel tegen komen dat een heel nieuwe invalshoek geeft bij je huidige project. In feite ben ik het hier helemaal mee eens. Het gaat er natuurlijk om dat je je spullen zodanig organiseert dat je meer tijd hebt voor...

...restante-brieven naar een duister adres van een postagentschapje op een stoffige helling, met achterop het huisadres van de geadresseerde, mocht het onderweg nog ergens misgaan. De korte afstand tussen de beleving en het internetverslag, zorgt daarnaast voor scheve verwachtingen bij de...

...het smart me dat ik jou zo vaak van je zielsrust beroof door jou met mijn dorre missiven te confronteren. Maar weet je wat? Ik zal je de verschuldigde eurootjes posten. In een verzegelde envelop. Daarna stuur jij die gewoon door naar mijn bureau! Afgesproken? Met alle liefs, de jouw...

...die woorden zijn niet belangrijk: "Alvast voor Pasen" kan wel volstaan, meen ik. Weer moet ik de deur uit – nu snel fietsen naar de postbus. Mijn pakje posten, haha. En nee, deze keer stommel ik niet door de gang, ik sluip voorzichtig. Mijn ouders zullen niet door mij verrast worden. Die...

...tussen alle reclamefolders, de krant en de post in de brievenbus lag. In dit kleurenpalet bijna niet te missen door het bijna kille en triest ogende blauw van juist die ene enveloppe. Elk jaar rond deze tijd als ouverture hetzelfde liedje voor de eerste acte. Zo rond de maand juni volgt dan...

...de supermarkt krijgt? Misschien was het wel een post-it met wat gekriebel erop. Ook een soort bonnetje. Minister van Volksgezondheid Edith Schippers vond het allemaal geen toeval. Niemand weet waar het bonnetje is en ineens, een week voor de verkiezingen van de Provinciale Staten, duikt het...

De koffiezet op E331 werkt altijd. Geen posten, geen vrije momenten, geen rustige uren. Elke dag, constant, duwen er honderden mensen op de zwarte knop. Mild. Sterk. Water voor thee. Een klik, een sis, een stroom. Het veel te dunne, papieren bekertje wordt gevuld. Auwtch, te heet. Een voorzichtige...

...stil van, en besluit maar eens een verhaaltje te posten. Ik blijf echter met een gevoel achter dat dit alles akelig echt overkwam. Het leek zo wezenlijk dat ik enkele ogenblikken nodig zal hebben om ervan overtuigd te raken dat zoiets niet kan, dat dit nooit zal gebeuren…..of droom ik dan nu...

...had zij nog gevraagd. ‘Ja. Ik moest zijn post wel losweken omdat ik hem geen brief durfde te schrijven. Een mail leek me passender. Maar hij heeft me niet terug gemaild, vandaar dat ik dus in therapie ben gegaan.’ ‘Hm. Haha.’ ‘Lách jij?’ ‘Welnee, laat lezen die...

...werden getoond, kwamen bij mij allerminst ‘Post H.B.O.’ over. Het deed mij meer denken aan een ‘seance’ uit de begin jaren van de vorige eeuw. Een sombere huiskamer, met sterk verouderde meubelen, een wat oudere ietwat slonzige afgestudeerde en nu dus zijnde…. ja, wat? Oh ja,...

Op een ochtend doe ik mijn post op mijn computer open en ik vind iets met een bijlage van een zekere Iris van de Casteele. Nog nooit van gehoord dacht ik en er stond ook helemaal niets bij. Alleen Vriendelijke Groeten. Wat moet ik hier nu mee, het zal toch geen virus zijn. Een doc. bestand....

...in huis te hebben. “Dat is wel de allerlaatste post waarop je bezuinigd”, oreerde hij. Ik zal het nooit vergeten. Ik denk dat als de sanseveria op kantoor tot bloei zou kunnen komen de rest namelijk vanzelf volgt. Voor op de korte termijn moeten er, denk ik, her en der al toch al...

...Ik liep langs het huis, toen ze beiden de post uit hun brievenbus haalden. Hele aardige mensen. De man, die al op weg was naar zijn huisdeur, draaide zich half om en knikte vriendelijk. De vrouw vroeg waar ik woonde, en toen ik vertelde dat ik de overbuurman was, glimlachte ze. Een paar...

Peinzend leun ik tegen de post van de kast en bekijk de bovenste planken. Oude spullen, ooit daar weggezet. Komen wel weer eens van pas... Ik hoor telefoneren: mijn oudste met zijn vriendin. Wat er wordt gezegd versta ik niet; waarover het gaat weet ik wel. Het leek allemaal nog zo ver weg. Oh...