Alle inzendingen over Rotterdam Tuinen Plantsoenen

Ik ben niet alleen een tuinmaniak, ik ben vooral een onhygiënisch mens in mijn tuin. Zo beweert mijn dochter. Ik ben het toppunt van besmettelijkheid, zodra ik mijn vuile jeans en besmeurde trui aantrek om te klussen in de tuin. Sinds dochter stage loopt in een ziekenhuis staat hygiëne...

In het weiland naast de serre wil ik graag een nieuwe border. Een‘nectarbar’ waar bijen en vlinders zich kunnen laven aan tal van nectarplanten. Tijdens het omspitten haalde ik een roestig legerautootje uit de grond. Waarschijnlijk een achtergebleven speelgoedje, uit het oog verloren tijdens...

'Hij was bijna dood geweest' had hij de oude vrouw verteld, die hij hielp met de tuin. Zou hij echt bijna dood geweest zijn, was haar overdenking. Het was me wat, een moeilijk onderwerp hoor. Tenslotte kon de man wel een ernstige ziekte hebben opgelopen. Misschien zelfs wel...

Zomertijd. Midi. Ik ben weer terug van de bakker. Een doos met twee chocoladegebakjes ligt op de zondagseditie van de Sud Ouest, Agenais/Villeneuvois. Ernaast een pakje Drum mentholshag met blauwe Rizla. Op de vloermat van de duoplaats ligt een groene plastic zak met een dozijn oesters uit het...

Als ik de gordijnen open doe, zie ik dat het heeft gesneeuwd. En niet zo’n beetje ook. De tuin ligt er als een veel te vroeg kerstdecor bij. Ik ben meer in de stemming voor stormachtige sinterklaassfeer dan voor sneeuw, maar een mens moet zich schikken. We hebben de vier seizoenen, maar daar is...

...met elkaar. Paarse en maïsgele krokusjes schieten op in de stad, in de plantsoenen.

...mee te geven van dier en natuur. Op de schooltuinen leren de kinderen dat voedsel van de grond komt en wat voor een groeiproces daarbij komt kijken. Een aantal jaren geleden had een school afgezegd en konden volwassen buitenstaanders ook een stukje grond bemachtigen en zo meedoen met het...

Op 11 maart 1988, dertig jaar geleden, mocht ik in de Joannes van Oisterwijkstraat de sleutels gaan halen van de woning die mij sindsdien tot een thuis is geworden. Ik heb deze opgesierd en ingericht en de welhaast onvermijdelijke wederwaardigheden die ieders leven zozeer kenschetsen, zijn er...

...zon vinden. Met een gemoderniseerde haven. Met een nieuwe spoorlijn naar Groningen. En er zullen nieuwe middelbare scholieren naar Rotterdam en Winkler Prins in Veendam gaan en van die plaatsen gaan houden. De schoonheid zien. Zonder woorden.

In het vroege jaar 1988, op het tijdstip dat dertig jaar achter ons ligt, begroetten de narcissen in het plantsoen met hun maïsgele en heldergele kopjes mij en heetten zij mij als het ware welkom. Taai leefden zij ondergronds voort en ieder nieuw jaar vertoonden zij zich opnieuw. In lange,...

In een uithoek van de stad koestert ze haar kleine universum als was dit afgezonderd, afgescheiden van de werelden van vele andere stadsbewoners en van al het onheil, leed en ongeluk dat overal "Gang und Gebe" is. In het plantsoen bij haar huisje trof ik nietige vergeet-mij-nietjes aan, als...

Het kan bezwaarlijk ontkend worden dat de zomer aangebroken is en dat in het plantsoen aan de Nassaustraat bomen van mij onbekende signatuur kennelijk enthousiast hun kruin en gebladerte ten hemel heffen en dat de kleinere bloesembomen hun rozerode pracht tonen. Wandelend over de Dillenburglaan...

De bovenbuurman, die ik zelden ontmoet, omdat we in deze contreien allemaal vervreemd zijn van elkaar en omdat we langs elkaar heen leven als monniken in cellen, is jong, kennelijk gezond en stralend en florissant als ik hem ondanks alles gadesla vanaf mijn hooggelegen balkon als hij beneden in het...

Eens sierde een dubbele bomenrij de langgerekte Ringbaan Oost die zich uitstrekte van de Gerard van Swietenstraat tot de Jan van Beverwijckstraat. In haar midden was het ruiterpad waarop ik voor het eerst paarden zag. In de zomer van mijn vijfde levensjaar zag ik de vermiljoenrode zonneschermen...

Mijn geliefden zijn uit het zicht verdwenen, als het ware opgegaan in rook, in vuur, in mist. Maar de stad omringt mij nog en zij zal me omringen tot ook ik de weg zal moeten gaan waarvan geen terugkeer is. Zo is de stad mij trouw en ben ik aan haar, mijn geboortestad, gehecht en is zij mij...

...kosten, meer winst. Meer werk bij de afd. plantsoenen van de gemeente en sociale werkplaats. Wat willen we nog meer. Alleen voor elke fles of blik die de medewerker in het plantsoen of berm vindt krijgt de gemeente een € 1,- een Euro van de fabrikant, meer niet. Deze maken zich geen...

Tanka Huizen vol scheuren storten in, zijn verbrokkeld, verdwijnen geheel: op het gehavende zand bloeit een prachtige wildtuin. Tekst in proza In de Bredase wijk Heuvelkwartier (met name Hudsonstraat, Nova Zemblastraat, Roggeveenstraat en Jan Ligthartstraat) werden een aantal kleine...

Eens sierde een dubbele rij bomen de langgerekte Ringbaan Oost die zich uitstrekte van de Gerard van Swietenstraat tot de Jan van Beverwijckstraat en nog veel verder en in haar midden was het ruiterpad. Daar zag ik voor het eerst in mijn leven paarden. En in de zomer van mijn vijfde levensjaar zag...

In het plantsoen, hier in onze Nassaustraat, dat nu overdekt is met herfstbladeren, staan de oude bomen. De esdoorn, die nu haar blad laat vallen en die haar kruin wijd uitbreidt en een andere boom, in dit seizoen geheel kaal waarvan de naam mij wegens mijn gebrekkige botanische kennis onbekend...

Van die mensen die weten hoe een ander leven moet. Zij hebben de wijsheid in pacht. Het woord burgerlijk is door hun uitgevonden en het is hun levensovertuiging. Als je niet burgerlijk leeft, dan ben je fout in hun ogen. Alles moet in hokjes passen, anders raken zij in de war. Hun stoeptegels...

...ik dat ik geen Nederlander ben, ondanks mijn Rotterdamsche vader en een Haagsche moeder, sappelend zetten zij mij neer in de armoedige jaren vijftig. Een decade waarin je lopend de binnenstad bereikte om de fameuze etalages van de grootwinkels te bekijken, je zag de touwtjes wel die pakjes in...

Cor Klaas Molenaar, eindelijk krijgt hij z'n leven op de rails, het jaar is 1938. Ik heb zijn brieven gelezen, mijn moeder heeft spelletjes met hem gespeeld, zijn droomvrouw wordt toch werkelijkheid. In datzelfde jaar verwezenlijkt hij een andere droom, na diverse foute contacten, een eigen zaak....

...lekker totaal ontspannen en van plezier uit je dak gaan, kijk dan naar 'Flikken Rotterdam'!...

...door statig en sereen, te midden van fleurige plantsoenen, haar muren en torens te verheffen.... Laat in de avond lag de Pier tot ver in zee te schitteren met haar vele lichtjes, sloegen we de zonsondergang gade en keerden we tenslotte huiswaarts en sloeg ik de bijzondere ervaringen op in mijn...

Toen ik op een zomerdag de zware, metalen, donkergroene deur opende van het appartementencomplex waarin ik sinds jaar en dag woon, viel mijn blik op het grasgroene plantsoen, verlevendigd met vele meizoentjes, waarin zich een leuk tafereeltje afspeelde. Een kat (de vacht dooraderd met grijze...

Het is een merkwaardige constellatie van diverse gebouwen die uiteenlopende doelen dienen aan de Lage Witsiebaan. Daar heb je om te beginnen de winkel van "Medipoint" met haar uitgebreide collectie van hulpmiddelen ten dienste van welhaast alle vormen van invaliditeit. Iets verderop tref je...

De Kuip in Rotterdam kan beter gerestaureerd/gerenoveerd worden dan voor veel meer geld opnieuw uitgevonden worden.

We waren destijds het flatje gaan bezichtigen; mijn goede oude moeder die niet meer te midden van de levenden is en ikzelf. Men noemt de flatjes in de Nassaustraat in Tilburg ook wel "Russische flatjes". Hun balkons worden gesierd door een vlechtwerk van steen en ze stammen uit de vijftiger jaren...

...Van 2009 tot 2010 was ze stadsdichteres van Rotterdam. Ik heb één keer een voordracht van haar meegemaakt, dat was in Deventer, buiten in de zon. Ik vond haar stem al dichterlijk en al helemaal in combinatie met haar woorden, ze wist me te betoveren. Ik denk dat we nog wel een paar...

Vóór de "Hasseltse Kapel" had zich een groepje mensen verzameld, een kleine "Menagerie" of "Côterie" van oude bekenden. Een zwart-wit gevlekte kat sloop daar eveneens rond en solitair en afzijdig van het geheel zat een meneer op een bankje en hij rookte een sigaar, kennelijk gefascineerd door...