Alle inzendingen over Sprookje Efteling Speuren

... Jezelf vol eten. In slaap vallen als de één. Ontwaken als een ander. Een alledaags sprookje. Zonder Google, Facebook of Twitter.

...elke keer als ik met een vis thuis kom zit er een prinsesje op de bank. Zegt de andere man: mijn leven is ook net een sprookje, elke keer als ik thuis kom zit er een heks op de bank! - naar aanleiding van rizla-vloei-mop -

...doen? Hij dacht magisch en herinnerde zich het sprookje van Sneeuwroosje. Met enige twijfel liep hij naar haar toe en drukte zijn lippen op haar mond. Dit zou geen enkele hulpverlener op die wijze hebben gedaan. Maar het resultaat was verbluffend. Ze sloeg haar ogen open en vroeg: “waar is je...

...ik...we keken elkaar nog lang en gelukkig aan. ( Vrije interpretatie naar een sprookje van Grimm )

Er was eens een koning in een rijk land in het noorden van europa. Hoog zat hij op zijn troon en bekeek het koninkrijk en zijn banksaldo. Hij was tevreden maar niet gelukkig want alle dagen waren eender. Het was stil in zijn hoofd en hij kon allang niet meer lachen. Toen kwam foppe langs en liet...

Hoe kan ik een godslasteraar zijn als ik zijn bestaan niet erken ?

Nog niet zolang geleden woonde er een heel groot gezin in een oude plaggenhut op de Drentse heide. Nee ik bedoel niet Bartje en zijn familie dat was jaren later. Vader werkte zich de hele dag kapot in het veen. Turfsteken tegen een hongerloontje. Het gezin met 8 kinderen had vaak niet veel te eten....

...dagen later stelde oma voor: "We gaan naar de Efteling." In dat prachtige wonderbos genoot Leonie met volle teugen. Haastig stapte ze met oma naar het paleis van de Droomvlucht. Op het zwevende bankje ging het door een donkere poort. Wat een prachtig woest berglandschap verscheen er! Hoge...

Het opeethypotheek doet me denken aan het sprookje:'Hans en Grietje'.....

...werkelijkheid noemen. Soms mooi, soms wreed. Maar laten we ons vooral de mooie momenten herinneren. Zij vormen toch de kern van ieder sprookje? Ook al was het maar vijf maanden, toch blij Joep gekend te hebben – een fantastische hond, een fantastisch wezen.

Vanaf de eerste dag op de toen geheten lagere school, gedroeg Hans zich als een overijverige leerling. Vooral tijdens de schrijfles wierp hij zich met volle overgave op de oefenstof. De meester deed eerst iedere letter voor op het bord. De leerlingen schreven daarna de letter over in hun...

...golvende nok. Ze ervaart opnieuw dat voelen en denken uit die oude tijd van haardvuurvertellingen... 's Morgens gaat ze terug naar de Efteling. Af en toe brengt ze haar vertellersgeest in gehoorzalen, waar nog met de aard van heel vroeger sprookjes ten gehore gebracht worden.

...door de insnijdingen van de pijn, van het leed en het ongeluk. Ze bezoekt me en in de witgelakte stoel zit ze tegenover me. Haar halfblinde ogen speuren mijn gezicht en lichaam af, belangstellend naar de tekenen en manifestaties van leed en vreugde, ven liefde en haat en van talloze andere...

...keek peinzend voor zich uit. "Ja, ik heb ook sprookjesgeest in me," begon ze haar betoog, terwijl ze de aardman diepzinnig aankeek. "Mijn moeder en grootmoeder hebben me dat gegeven. Zelf zijn ze vroeger hier ook heel verdienstelijk geweest. Nu leven ze in het wijde heelal. Heel af en toe,...

Lopend over het zand speuren naar sporen. Mijn voeten maken zich kenbaar. Tien tenen ieder hun eigen afdruk in een ongerepte ondergrond. De strakke vlakte af en toe onderbroken door kleine vogelpootjes. Ook deze teentjes vertellen van aanwezigheid. Grote mensenvoeten kruisen mijn pad. Andere tenen,...

Gevoelig hart gestolen en nog veel meer dan dat Close zo innige verbondenheid, twee-eenheid zo intens Rijkelijk knus warm vertrouwen langzaam geduldig verworven Liefste maat me zo indringend met bruine lodderogen betoverd Spijt ongeloof onthutst, gewoon heftige dip Hooguit geeft men je nog...

...opgesloten in de diepe donkere put. Nadenkend of er ooit nog een einde komt aan al die tunnels en zijwegen. Ik wil terug naar het sprookjesbos om daar vredig verder te leven, mijn geluk terug te vinden en te hebben wat ieder normaal mens heeft.

...zal zich vermengen met de koude winterlucht." Zo gebeurt het. Geurige damp van allerlei spijzen streelt de Eftelingbezoekers. Lekker ruikende warmte ventileert heel het winterse Sprookjesrijk.

...opgewekt en gracieus heen en weer. Bij "De Efteling" gearriveerd, zie ik hoog boven de bosschages de pinakels van de bezienswaardigheden van het sprookjespark oprijzen. De stalen ornamenten aan het station in 's-Hertogenbosch zijn als een kantwerk uitgevoerd in de tinten lichtgeel en...

...van Station de Oost. Daarom krijgt het nieuwe Eftelinghotel, dat ze aan het bouwen zijn, van voren een aanzien, waarin je ook iets van het Oosterse eethuis herkent. Zo wordt dit nieuwe gebouw de grote en tegelijk jongere broer van het Oosterse eethuis. Het nieuwe Grand Hotel van ons geliefd...

...voor een uitstapje naar de nabijgelegen "Efteling". Zijn toekomst aan de MBO-opleiding Verpleegkunde lokte de jongeman aan, zo verklaarde hij en deze lag om zo te zeggen als een brede, nog onbetreden avenue vóór hem. Toen we zijn bestemming hadden bereikt, stapte hij samen met de...

...rotting heeft het een aangename geur, die de Efteling tot krachtig, nieuw leven wil opwekken. Op sommige plaatsen vertonen sneeuwklokjes en krokussen zich bescheiden. Deze vroege bloemen bemoedigen tijdens hun kort bestaan de schuchtere bladknoppen van bomen en struiken, spreken stil, maar...

De vrouw een sprookje, zonder hulpmiddelen een spookje. Zij kan niet buiten mascara, lippenstift en een kwastje blos. Smeert dag en nacht bijna religieus haar lijf opdat rimpels uitblijven. Ik vraag me af, wie houdt hier wie voor de gek ?

...en vensters ademen de lucht uit het hoge dennenwoud. Door de aangenaam koele schemerruimte juicht de toonkunst van het vrolijke bergland. Hier schenkt de Efteling zijn bezoekers zwervend verstand: het zwijgende denken reist onder leiding van zuivere zang, wordt hierdoor vernieuwd om te landen op...

...is nog lang niet ten einde zoals in een echt sprookje en een ‘happy ending’, is nog lang niet in zicht. De koning en zijn wijze uilen vergaderen en vergaderen en het lijkt erop dat ze het ook niet weten. Ach als zelfs deze wijzen het niet weten – dan weet ik het ook niet meer. Ik wens...

...strenge ogen zien strak vorsend neer op de Eftelingbezoekers. De beide geduchte bewakers spreken met een zware stem, doordringend en bars. Zowel jeugd als ouderdom wordt op het hart gedrukt om voor orde, netheid en vrede te zorgen. Het vreeswekkende aanzien van deze ogenschijnlijk ruwe...

...een prachtig groot hotel verrijzen. Verassend en adembenemend! Dat gebeurt ter ere van de Efteling, die nu zeventig jaren bestaat"

Ik kijk naar het monster. Het slaapt. Een uur geleden is het vanuit de keuken naar mijn slaapkamer gekropen. Daarna heeft het al zijn tentakels opgevouwen en is het gewriemel van zijn geschubde lijf overgegaan in een rustige, regelmatige ademhaling. Nietsvermoedend ligt het nu voor mijn bed te...

...niet meer goed maar ons Klein Duimpje had daardoor toch de weg gevonden naar een nieuw Huisje! Einde Sprookje, al goed, maar wel vervelend, Thomas zonder kruimels...

(vervolg op 'De Sprong', zie Biografie) Liselore werd door de golven van de zee meegenomen naar de bodem van het helderblauwe water. Ze had de harde klap op de rotsen nauwelijks gevoeld. Het zachte water streelde helend haar pijnlijke wonden. Helderrood bloed vermengde zich met zeewieren,...