Alle inzendingen over bloemrijk naief

Lang, lang geleden vond ik politiek interessant, maar dan wel de wereldpolitiek. Ik keek neer op de lokale politiek waar onbelangrijke besluiten door ongeleerde mensen werden genomen. Nee, in de wereldpolitiek zaten mensen die goed nadachten en verstandige besluiten namen. Dat dacht ik. Ik...

...door associatieve patronen van de onbewuste herinnering te centraliseren. Op deze manier verwerkte hij zijn persoonlijk bewustzijn en zijn individuele ervaring tot een bloemrijke en briljante weergave van een decadente, dus snobistische maatschappij. In deel II van deze beschouwing ga ik jou...

...visioen van zijn toekomst. Een prachtige, bloemrijke stem declameerde de Spiegel van de Hemel, ofwel de Portugese Zee: O zilte zee, wat van uw zout tezamen Zijn door Portugal geweende tranen! Hoeveel moeders hebben niet voor u geleden Hoeveel zoons hebben vergeefs gebeden! Hoeveel...

Hoi, ik ben Fred, vader van drie kinderen en "baasje" van drie katten, na ruim dertig jaar bij dezelfde werkgever te hebben geploeterd de WW in geknikkerd. Vruchtenloos traject CWI, solliciteren, UWV, solliciteren, reïntegratiebureau, solliciteren, mijn leeftijd is klaarblijkelijk...

Heerlijk weer vandaag. Lekker gewandeld met m’n honden. Het gras gemaaid zodat het de komende nog mooiere dagen kan drogen. En kan het dan nog mooier. Bijna niet toch zult u denken, maar wees gerust het kan toch. Als u mij kent dan is u wellicht in mijn beweringen, ook op deze site,...

...nodig, anders heet het adoratie. En ik, naief dat ik was, dacht dat het dit keer anders zou zijn. Elke les wordt anders gegeven, maar eindigt altijd weer bij het refrein. Nu ben ik niet langer zo vreselijk verward: nu ben ik gewoon verloren, totaal verhard. Het begint niet met je...

...zo niet eindigen, dit was niet het later dat ik bedoelde, toen ik nog jong en naief was....

Het moet zich afgespeeld hebben tijdens mijn vroegste jeugd. Ik woonde met mijn ouders op de bovenverdieping, zoals toentertijd gebruikelijk was wegens de heersende woningnood van een van de statige en deftige huizen in de G. de Bondtstraat in het zuiden van onze stad. We hadden briketten in de...

...niet te cultiveren of te sublimeren, het spatte gewoon als spontane vrolijkheid van het bloemrijke computerschermbehang.

Ze was, keurig en charmant gekleed, en was iets na 1 uur ‘s nachts van de Poelestraat in Groningen, waar ze een feestje had gehad bij vrienden, door de Peperstraat gelopen. De kortste weg naar huis. En in die aan het eind, toen nog enigszins naargeestige, uitgaansstraat was het gebeurd. Ze was...

Hoop doet leven zegt men wel eens. Toch heeft het voor mij niet altijd goed uitgepakt. Mijn leven lang bleef ik hopen en dat doe ik nog steeds. Het maakte mij wel tot een erg positief mens. Maar toch, als je steeds weer teleurgesteld wordt, kan de grootste HOPER het niet meer aan. Ik word er...

...Het zijn bijvoorbeeld liefdesscènes, bloemrijke boeketten in kleur en contrast, familiescènes waaruit trots en gevoel voor traditie blijken en zeker ook wel enige vorm van zelfgenoegzaamheid. Salonmuziek is Frans, maar ook wel Weens. Schubert gaf zijn Schubertiades ook in salons,...

...glijden. Met open mond staarde hij naar haar bloemrijke tepelhoven met in het midden twee schitterende, rupsachtige torentjes. Zijn open mond gleed van de ene tepel naar de andere tepel en hij bleef maar zuigen, likken en kussen. 'Van mij mag dit paradijs voor eeuwig duren!', mompelde hij,...

Er gebeurt veel op deze aardbol, soms wel eens teveel denk ik dan. Ook de verhalen van wat mensen allemaal overkomt zijn legio. Zou dat komen - dat ik dit allemaal hoor - omdat ik met ouderen omga? Of was ik vroeger zo naïef en had ik alleen tijd om mijn gezin te 'runnen'? Soms ben ik bang...

Er gebeurt veel op deze aardbol. Soms wel eens teveel denk ik dan. Maar ook de verhalen van wat mensen allemaal overkomt zijn legio. Zou dat komen dat ik dit allemaal hoor omdat ik met ouderen omga? Of was ik vroeger zo naïef en had ik alleen tijd om mijn gezin te “runnen”? Soms ben ik...

Van Middelkoop heeft niets achtergehouden. Ik vind het knap. Volgens NOVA van 3 april schijnt er een brief van de NATO geweest te zijn die in het bezit was van Van Middelkoop en waarin stond dat Nederland, als het niet door zou gaan met de missie in Afghanistan, eventueel ook een opleidingsmissie...

Wat zijn wij tussen worp en put? Een hoopje ellende, het vernoemen niet waard. Alsof het nog niet erg genoeg is dat we niks achtergelaten hebben in het leven dat ons is toebedeeld, is er nu een nieuwe techniek waarbij doden opgelost worden in een mengsel van water en zuur. Zodat er ook na onze dood...

“Natuurlijk ben ik tolerant”. Natuurlijk schudde ze enthousiast haar hoofd op de wel heel vreemde vraag of ze wel tolerant was. Zelfkennis was wel noodzakelijk wilde je niet te kwetsbaar zijn voor alle negatieve opmerkingen hier en daar. Ze meende dan ook dat juist zij erg tolerant was,...

Een laatste licht viel over het sombere avondland. De zomer was voorbij, duisternis kwam spoedig aanzetten, met wind, regen en invallende koude. Thomas was eenzaam in de spokentuin, die hij had aangelegd met zijn herinneringen. Prachtige vlinderstruiken, bont gekleurde zomerbloemen, overal zag hij...

...zocht tussen alle vrouwelijke onderstellen jouw bloemrijke rok, de rode rozen in de zachte stof. Rond mijn lid bloeide een aureool van rozen en ik wist dat jij, eenmaal uit zicht, heimelijke minnares, de teugels afwierp, je christelijk korset. Van Tollens leerde ik de stoutste schoenen aan te...

...languit naar achteren, waardoor haar borsten als bloemrijke heuvels voor het grijpen liggen, het aanlokkelijke zwarte woud van haar okselharen maakt de verleiding nog groter. Je hoofd krijgt het net iets warmer, dan zomaar door de zon. Onrustig grabbel je in je rugzak naar een literfles Rivella,...

Onlangs had mijn alphahulp een klein ongelukje met een emmer water. Met ramen zemen valt de emmer van de trap in mijn huiskamer op mijn vaste vloerbedekking. Niets aan de hand dacht ik: zo'n grote maatschappij als de thuiszorg zal daar wel goed voor verzekerd zijn. Wat een miskleun van mij: dacht...

De jonge buurvrouw Carla was bij Ingrid op de koffie. Ingrid is al twintig jaar getrouwd met Nelis. Hij is pas uit het ziekenhuis wegens een alcoholvergiftiging ontslagen en moet nog een poosje het bed houden. Elke avond komt een zuster bij hem bloed afnemen en zorgt ze, dat hij zijn medicijnen...

Vorige week schreef ik over Putin’s People, het degelijke, maar taaie boek van Catherine Belton. Daar beschreef ik hoe de KGB veranderde in een maffiaorganisatie die een land ging besturen. Maar er zit nog een belangrijk verhaal in het boek. Europa en de Verenigde Staten blijken namelijk te...

Gesloten boek op een schone, maar rommelige tafel. Op de achtergrond 't geruis van motoren, dichtslaande deuren en pratende mensen. Muziek die laat weten dat de dag nog niet voorbij is en 't leven dat laat zien te beschikken over kwaliteiten, onvoorzien en recht uit 't hart. Berouw heb ik in...

(Deze column gaat over wielrennen, maar niet over sport, dus ook de intellectuelen onder u kunnen gerust verder lezen.) De Tour de France is een mini-maatschappij waar sociologen, psychologen, criminologen (en andere gogen) in drie weken tijd meer over de mens te weten komen dan in zes jaar...

Waarom zijn Israël en de Palestijnen bijna tien jaar na de laffe, gruwelijke moord op Yitzhak Rabin nog nauwelijks een stap verder in de onderhandelingen voor een vrij Palestina? Jij en ik weten het: niet willen toegeven aan de waarheid die als een grauwe sluier, gehuld in kolommen rook, aan...

Ik, eerstejaarsstudente Nederlands. Ik, onwetend, naïef kind van 18. Bijna wil ik er 'maar bijna 19' bij plakken... doe het toch maar niet, lijk ik misschien toch nog werkelijk op een kind. Wat zie ik elke dag...wat merk ik op.... Ik heb laatst tentamens gehad. Een of ander 'zeer...

Hoe jammer is het dat men niet eerlijk kan zijn over het beleven van je leven. Een ieder die mijn verhalen van mijn dagelijkse beslommeringen leest weet dat ik een zwaar verleden achter de rug heb.. Nooit heb ik er bij stil gestaan dat het verleden, zoals ik het beleefd heb, in de weg kon...

Eluana Englaro ligt al meer dan zeventien jaar in coma. Zeventien jaren van onzekerheid voor haar familie. Zeventien jaar lang kunstmatig in leven gehouden, in de hoop dat ze ooit weer wakker zou worden. Wanneer iemand na zo’n lange periode nog steeds niet wakker geworden is, moet er evenwel een...