Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Wereldpolitiek

Lang, lang geleden vond ik politiek interessant, maar dan wel de wereldpolitiek. Ik keek neer op de lokale politiek waar onbelangrijke besluiten door ongeleerde mensen werden genomen. Nee, in de wereldpolitiek zaten mensen die goed nadachten en verstandige besluiten namen.

Dat dacht ik.

Ik was naïef.

Ik was twee kanten op naïef.

Nu werk ik voor gemeenten en een enkele keer voor provincies of het Rijk. Aan Europa kom ik al helemaal niet toe, laat staan aan wereldpolitiek. Ondertussen zie ik dat er bij gemeenten verstandige mensen zijn die verstandige besluiten nemen. Natuurlijk zijn er ook overspannen mensen bij die door de waan van de dag gedreven onhandig opereren, besluiten uitstellen, onnodig ruzie maken en elkaar (per ongeluk?) schofferen, maar daarnaast zijn er mensen die tijdig compromissen bedenken en flexibel reageren op de onzin die vanuit Den Haag op de gemeenten neerdaalt.

Want het is mij allang duidelijk dat het Rijk op zijn minst niet beter, en misschien zelfs minder goed presteert dan de gemiddelde Nederlandse gemeenten. En op wereldniveau is het allemaal nog schrijnender.

Mijn oorspronkelijk geloof begon barstjes te vertonen toen Ronald Reagan aan de macht kwam. En toen hij werd herkozen. Maar Ronald Reagan blijkt ondanks zijn beginnende dementie een verbijsterend voorbeeld van verlicht denker als je hem vergelijkt met Donald Trump. En, op de andere kant van het wereldtoneel is het al niet beter. Na Gorbatsjov die per ongeluk de Sovjet-Unie liet afsterven, kwam er een alcoholist aan de macht en na Jeltsin een corrupte machtspoliticus die heel goed voor zichzelf en zijn vrienden zorgt, maar zeer slecht voor het Russische volk.

En in China, op weg om een wereldmacht te worden, zal het ook wel fout gaan. Ze hebben daar in de woorden van Aristoteles één vorst en dat is dan een koning (een goede vorst die opkomt voor de belangen van allen) of een dictator (een foute vorst die opkomt voor zijn eigen belangen). En volgens de theorie van Aristoteles wordt een koning op den duur altijd een dictator. Natuurlijk is het verleden geen garantie voor de toekomst, maar deze voorspelling is opvallend vaak uitgekomen. Alleen als een koning (Mandela, Ghandi) tijdig zijn macht doorgeeft, blijft de vorst een koning.

Mijn conclusie is dat intelligentie niets met de zetel te maken heeft waar je op zit. De president van Amerika is niet per definitie intelligenter dan de burgemeester van Schiermonnikoog. Op dit moment zou een ruil van positie helemaal niet zo gek zijn. President Ineke van Gent kan het alleen maar beter doen dan Donald Trump.

En hetzelfde geldt voor bankiers, directeuren van grote bedrijven en ga zo maar door. Overal zitten mensen die op zijn best marginaal beter zijn dan andere mensen en die dus, vind ik, marginaal meer mogen verdienen.

Dat is nu mijn mening.

Schrijver: Jan R. Lønsing, 6 februari 2020


Geplaatst in de categorie: filosofie

2.6 met 22 stemmen 218



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)