Alle inzendingen over dichten

Ik krijg een heel naar gevoel bij dit bericht van de redactie, net zoiets als dat geprivatiseer van politiek Den Haag. Ellenbogend naar boven, schoppend naar onder, hoeveel tweespalt wilt u uw achterban toespelen, tweespelen ? Heeft de elite zich geroerd in het kader van wat weet de proleet van de...

Maandagochtend, 5 mei 1980 ik reis terug uit Duitsland, waar ik verliefd werd op Annette, wat me in de trein tot deze beschouwing bracht: Was het een droom? nee, het gebeurde echt gisteren toen jij me aanraakte en zei: "Ik heb je lief" hoe wonderlijk was het te voelen, zo dicht bij...

Leeuwerik had het kaartje met de naam aan de lade bevestigd. Plotseling ging de deur open en met een klap weer dicht. Hij draaide zich om, maar zag niemand. Hij liep naar de deur terwijl de lade langzaam open schoof met het ontbloot lichaam erop. Op de grond bij de deur zag hij een voetafdruk van...

Het woord 'winkel' lijkt afkomstig te zijn uit het Duits, waar het 'hoek' betekent. De winkel op de hoek is daarmee een tautologie geworden en het werkwoord winkelen een bezigheid die je uitoefent door van de ene hoek van de straat naar de andere te lopen en intussen bezig te zijn met...

De tekst zegt alles en ook eigenlijk niks, want wat is nou een brug? Ja, een verbinding doorgaans over water, tenzij dat water verdampt is, maar in dit specifieke geval, is dit niet zo en dus verbindt de Algerabrug twee oevers die elkaar kunnen zien als het ware. Wanneer je aan de oever van...

Er is een kindeke geboren op aard, mooi liedje. Je moeder zat op een ezel en je vader was timmerman, zelf kom je uit het jaar nul. Er zijn miljoenen kindekes geboren op deze globe, wat maakt jou zo speciaal ? Toegegeven, er staan niet altijd een os en een ezel in een stal bij een bevalling, en ik...

Je baant je een weg door de menigte die tegen je aan duwt en dringt. De geur van versgebakken frites, haring en lekkerbekjes zweeft door de lucht. De stad tooit zich met vlaggen op deze feestelijke dag: het is Koningsdag Je voelt de eenzaamheid wat minder die je anders zou benauwen of overvallen,...

Haiku De ijsvogel vlucht: klein, opbeurend blauw verdwijnt in dof winterriet. Prozatekst Fietsen onder de grauwe winterhemel. Daar gaat het langs dof groene weiden zonder sneeuw. Neerslachtig, maar berustend staat het dichte riet rondom die plas. Op die ene halm... Ooh, een prachtige...

Had ik het kunnen doen? Jullie oppakken en verderop zetten? Vanmorgenvroeg. Ik denk niet dat je het toegelaten had. Je beschermde hem immers, je kleine jongen. Nog wat onzeker op de pootjes. Hij had het al ver geschopt, tot een twintigtal meters van het veilige grasland. Onverantwoord dicht...

Mijn tranen hebben rijkelijk en overvloedig gevloeid in de ziekenkamer naast het bed van mijn betreurenswaardige oude vader. Toen zijn einde naderde, vroeg hij mij voor te lezen uit zijn favoriete boek uit zijn jeugd, getiteld: "De jongensjaren van...." Mijn stem haperde en stokte, maar hij...

Hij probeerde het wel, een eigen leven opbouwen. Een simpele baan, genoeg verdienen, huurhuisje, autootje voor de deur, drankje, hapje, een vriendelijk woord voor de buurman. Niets tekort, maar wel van alles te weinig. En dan, dan heeft men je niet meer nodig, jouw aanwezigheid is overbodig, je...

Hij had het bijna niet gehaald, Ferdinand, zijn moeder ontsloot op tijd maar de navelstreng hing ietwat onhandig om zijn hals. Half stikkend en in paniek, groengeel bont en blauw ter wereld komen, dat doet je wat. Als hij een broek had gehad, dan had hij erin gescheten, nu deed hij zulks in zijn...

...ramen en deuren dicht, hier is uw dichter!* -wordt vervolgd- * Fibo Foppe, de Potdichten. Binnenkort in dit theater.

De laatste mens op aarde zat alleen aan tafel, toen er op de deur werd geklopt. Hij keek verbaasd op. Vervolgens stond hij toch maar op, en deed langzaam en voorzichtig de deur open. Buiten was er helemaal niemand te zien. Hij ging daarom naar buiten om uit te zoeken wie er dan wel op de deur...

Langzaam hoor ik de beat opkomen, net zoals het bonzen van mijn hart. Zachtjes wiegend op de melodie kom ik in de Mooth. Mijn ogen zoeken de dansvloer af tot ik gevangen word in jouw blik. 1 seconde duurt het om te zien dat jij hetzelfde denkt als ik. Op de klanken van de eerste bass stap jij...

Ja daar sta je dan. Maatje 42? Nee mevrouw, die hebben wij helaas niet meer. Bij de vraag naar maat 43 lachen ze je bijna uit. Nu zou je toch denken dat de hedendaagse maatschappij ingesteld is op deze steeds meer gangbare schoenmaat 42. In de praktijk valt het vies tegen. Ze zijn er wel, maar...

Met mijn korte beentjes leek het pad eindeloos. Stapje voor stapje kwam ik dichterbij mijn doel, de deur van mevrouw De Jong. Ik liep zonder te kloppen naar binnen. “Hallo, hier ben ik weer”, riep ik vrolijk. Mevrouw De Jong keek op van haar wasgoed en was zichtbaar verrast me te zien....

Die Rutte ik kan er niet meer tegen. Nu weer een Duitse medaille vanwege zijn bijdrage aan het bestrijden van de crisis. Slappe lach in huize Trawant en verstandsverbijstering alom in het buurland. Oh hij geeft Angela twee mooie droge kusjes, de parelende lach spat in het rond en er is niemand...

Het is midden in de nacht. Slaapdronken ga ik op de tast richting badkamer. Dan krijg ik een enorme dreun tegen mijn hoofd. Alsof ik met mijn rechterslaap tegen een muur aan knal. In een reflex leg ik mijn hand over mijn oog en kreun. ‘Jezus, wat gebeurt er’, brult T. plotseling naast me. ‘Ik...

...en zij beval Thomas haar hand te kussen en aan het feestmaal deel te nemen. Ze werden bevriend en Thomas leerde haar dichten, de kraai bleef ook om hem te helpen. Ze leefden alle drie nog lang en gelukkig.

Na een overheerlijke stranddag, in Nederland hartje winter, maar hier op de Canarische eilanden bloedje heet, besluit ik toe te zijn aan een overheerlijke massage die het hotel biedt. Ik regel het meteen. Ben immers op vakantie en dan kom je aan dingen toe die thuis vaak niet mogelijk lijken te...

We praten en we lachen, maar zo plots als de lach verscheen verdwijnt hij weer. De kleur verandert van blauw naar zwart met rode randen, bijna angstaanjagend. Haastig probeer ik te zeggen wat ik voel, wat ik bedoel, wat ik eigenlijk wilde zeggen. Het baat niet. Want zodra de storm opkomt,...

...die stuurde mij een kaart dank daarvoor voor een trouwe lezeres die heel goed kan dichten. liefs foppe

Tanka Luid schalt het zaaltje; feestvierders staan dicht opeen. Muren vol scheuren scheppen ruime geest, stemming van laat je gaan, hoe dan ook. Tekst in proza Bij het vrolijke feest van vlak voor de vastentijd is het beschaafde café prop- en propvol. Luisterend naar bekende liedjes...

Het was goed toeven op het terras van etablissement "Janssen en Janssen" op een warme dag, in de schaduw, terwijl de nabijgelegen koepelkerk met twaalf sonore slagen van zich deed horen. Men kon zich met recht afvragen wat er schuilging achter de hoge ramen en monumentale gevels waarop men...

Achter ons arbeidershuisje waarin wij, de kinderen Broeckx, opgroeiden, strekte zich een bescheiden, klein tuintje uit, begrensd door een ligusterhaag die ons scheidde van de buren. Het afscheid van Vader viel ons soms zwaar, als hij 's morgens op de fiets naar zijn kantoor vertrok. Maar onze...

Zij had net haar haar gewassen toen zij hem zag. Hij verrees langzaam uit het afvoerputje van de douche omhoog, door alle gaatjes van het afdekrooster tegelijk om meteen daarna één geheel te worden. Zijn felle oogjes keken haar strak aan, terwijl zij sprakeloos onder de warme waterstralen naar...

Een tijdje terug liep ik door een oude arbeiderswijk van Amsterdam, die duidelijk rijp voor de sloop was. Toen ik langs een café liep, waarvan de bovenverdiepingen al dicht getimmerd waren, tolde er een man naar buiten, die terplekke dreigde neer te storten, wat ik nog nèt kon voorkomen. Hij...

...het obligate gedoe op deze site, politiek gezegd dichten jullie steeds netter, en daardoor komt de klad er in. Waarom schrijven in andermans/andermens verwachting, terwijl je eigenlijk wilt shockeren of hopeloos kwetsbaar zijn, reacties ontlokken door strofen van geluk en pijn. Deze site zou een...

Ze loopt door de donkere, verlaten straat. Een man volgt haar. Ze gaat sneller lopen, hij ook. Ze begint te rennen, hoort aan de voetstappen achter haar dat hij ook rent. Eindelijk, ze is thuis. Zenuwachtig opent ze de voordeur met haar sleutel. Het lukt gelukkig in één keer. Ze smijt de...