In het oude huis aan de Oisterwijksebaan

Daar, aan die langgerekte straat die uitmondt bij het zwarte, ondoorgrondelijke water van het Wilhelminakanaal waar het kleine huisje is van de brugwachter, in de nabijheid van "De Zwaaikom" waar ik in jeugdjaren de ranke en elegante zeilboten aanschouwde en waar we kano's huurden en roeiboten om de stroom te bevaren; daar, in die straat, is nog altijd op nummer eenennegentig het ouderlijk huis van mijn moeder.

Daar is die foto genomen aan de vooravond van haar huwelijk, in 1951. Gekleed in het zijden ensemble staat zij trots, gelukkig, enthousiast en voortvarend aan de zijde van haar man, mijn vader, op weg naar haar nieuwe toekomst aan zijn zijde.

In het huis op huisnummer eenennegentig was een trap die naar de zolder leidde, een magische en mysterieuze zolder met vele duistere schuilhoeken waar wij speelden als kinderen met de neefjes en nichtjes.

Het huis aan de Oisterwijksebaan herbergt jaren na dato nieuwe bewoners. Een nieuwe toekomst brak aan, echter niet voor hen, die ons voorgoed moesten verlaten.

familie kinderen zolder afscheid

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 1 stemmen 90