Alle inzendingen over emoties

Het kleinzoontje vroeg aan z’n opa: ‘Wat is dat nu precies opa, selectieve verontwaardiging?’ De opa ging erbij zitten en dacht na en overdacht alle kanten van de zaak die hij zo een twee drie bij zich zag opdagen. Verdorie dacht hij, wat een rotvraag eigenlijk en een verschrikkelijke vraag...

Even tussen ons ik heb een afwijking, ik mag me zo af en toe graag ‘lekker’ ergeren. Vermoedelijk net zo afwijkend als mensen die graag naar griezel- of gewelddadige moordfilms kijken. Met name op TV bekijk ik soms opzettelijk dingen waar ik me ‘lekker’ aan erger. Soms heb ik zo’n dag...

Ella Fiona kocht twee keer per maand een groot stuk rosbief bij de ambachtelijke slager. Ik bakte er dan aardappeltjes bij en er was appelmoes en een speciale soort mayonaise. Rucola om een eenvoudige salade van te maken met klein gesneden ui en een vinaigrette. En natuurlijk een fles rode wijn om...

Als zijn favoriete en zo geliefde dochter liep ik aan zijn zijde en nam ik welhaast de plaats van mijn moeder, zijn echtgenote in. Mijn lange haar omlijstte toen nog mijn gezicht en hoge, verheven, magische gevoelens bezetten mijn hart. Eens betrad ik met Hem de zalen en lokalen van onze...

Mijn trouwe en jarenlange vriendin stelde mij de machine ter hand; de ongelooflijk verfijnde en ingenieuze laptop met de vele functies die mij zelfs op wonderbaarlijke maar onbegrijpelijke wijze met Afrika verbindt, die een troost betekent in mijn eenzaamheid en die mij dierbaar is als was het een...

Misschien hadden ze me altijd al voor een sukkel aangezien, voor een slappeling, zwakkeling, zombie, psychotica, neurotica of nog anders, maar het moet gezegd worden dat bij mijn laatste bezoek aan de mij sinds lange jaren zozeer vertrouwde bibliotheek stond ik inderdaad te wankelen en te beven op...

En verdorie daar zijn ze weer die spotjes met dierenleed, de ezeltjes met gebroken poten half slingerend en toch nog vrachten dragen tot ze erbij neervallen – dood. Die laatste tijgers die worden gestroopt. De laatste van de mannelijke neushoorns van een bepaald type is dood. Weer een diersoort...

We kwamen weer bijeen in het koele, kale lokaal terwijl buiten de nacht viel en de verlichte tekst op een laat vertrekkende bus in het oog viel voor een opmerkzame waarnemer. Je had me voor de ruïne van onze relatie gesteld, voor het ultieme echec, voor een zo ongelooflijk en onvoorstelbaar...

Ook in Tilburg treden orkesten van wereldfaam aan. In de zaal met het zuurstokroze plafond bezetten zij het podium. De dames van de Opstapbus moesten uitgebreid kletsen over wat er vandaag weer op het culinaire menu stond; de eenzaamheid had zich opgekropt in hun innerlijk en werd uitgerold als...

Mijn voorvaderen waren smeden: mijn beide opa's stonden boven het vuur en boven de dampen die hen dodelijke ziekten zouden bezorgen. Ik bewaar weinig voorwerpen uit mijn ouderlijk huis in mijn woning van oudere vrijgezellin; een klein, koperen asbakje met ronde, gewelfde randen vormt daarop een...

“De wereld is een spiegel.” Als je die zin in het Nederlands of Engels googelt, kom je uit op een verzameling sites en blogs die elk op eigen wijze uitlegt hoe dat precies zit. En dat is wel handig. Ik weet namelijk nog goed dat toen ik die gedachte dat de wereld de inhoud van je geest spiegelt...

Vorige week had ik u een voorbeeld beloofd. Een voorbeeld van hoe je bij een contrastmoment (= gebeurtenis die je met ongenoegen vervult) van koers kunt veranderen door een ander perspectief in te nemen. Als dat lukt, gaat het pakket onbehagen dat met het contrastmoment verbonden was, aan je...

Afgelopen weken heb ik een beetje het feuilleton omtrent Rudi Lubbers gevolgd. Een voormalige bokser – keihard, zo hard dat hij de klappen van Muhammed Ali, toch de allerbeste bokser ooit, wist te weerstaan. Wat mij intrigeert aan de man is dat hij in wezen een gevoelig en trots mens is. In mijn...

Twaalf uur, ik eet mijn boterhammen en net voor het nieuws zenden ze weer die ellendige beelden uit van vluchtelingenkampen en andere rampen en van mensen met ogen vol paniek in oorlogsgebied. Nog aangrijpender vind ik de beelden van die nog kleine kinderen die zijn verlaten en overgeleverd aan...

Vrijwel niemand ontkomt er aan. Vlinders in je buik, highschool-crush, young and foolish, prille teenager-verliefdheden, ze blijven rondwaren. They call it puppy love, zingt Paul Anka met pathos. Hij beklaagt zich: zo’n eerste verliefdheid is niet zo onnozel als het lijkt. Rita, zo heette het...

De buurt, de wijk waar ik eens de glorie van jouw charisma en van onze liefde mocht meemaken, heeft al haar charme nu verloren. De aanblik van de miezerige, armetierige huisjes kan mij niet meer inspireren. Daar heb ik je gezocht; daar heb ik je gevonden in lang vervlogen tijd, maar de vergetelheid...

Je zegt me dat dit nergens is, en je hebt ergens wel gelijk. Het geloof is in de goot gegleden. Wat ooit zo waarachtig leek is grote onzin gebleken, aangetast door een ander denken, mee gegleden naar beneden, waar het nergens grote diepte heeft. In een leegte onuitstaanbaar, een lethargie van...

U bent van plan in te zetten? Ga uw gang! Stapelt u onbezorgd uw penningen op nummer zeventien, nummer vijfentwintig of nummer dertig! In dit onzekere spel is alles onduidelijk, alles ongewis! De revenuen zullen zich op autonome wijze aan u manifesteren. Het is een proefstation, een kweekvijver!...

Ik luister naar de klassieke muziek zoals die hoorbaar was die ochtend toen we samen waren in de gesproken brief, van toen je nog leefde op het groene gras. De vogels in de bloesembomen laten dat heimwee-geluid weer horen. De prille lente doet dappere stappen om ons te overtuigen dat alles...

Mijn vrouw stuurde mij een flut artikeltje door welk is verschenen op de site Bewegen zonder pijn.com ingediend door Eugène Mathijsen, een of andere mij totaal onbekende gezondheidsjournalist en schrijver van dito boeken. De man verwijst naar een onderzoek van ene mevrouw Britta Osthaus die haar...

Zomaar zittend op het balkon, genietend van de toch nog opgekomen zon, bedenk ik dat mijn kind nu kilometers hoog in de lucht hangt, zo ver hiervandaan! Toen ze op Schiphol was, konden we nog appen, oh ze is er niet alleen hoor, nee, maar dat ben ik naar mijn gevoel wel! Scenario’s van...

Vanaf het moment, dat de kreet “Eloi, Eloi, Lama Sabachthani” op de hoogte van Golgotha weerklonk en het kruis het symbool van het lijden van Jezus en het christendom werd, is Pasen en de tijd ervoor één van de hoogtepunten van dit geloof. - Dat dit qua beleving voor mij niet veel betekent...

Mijn gedachten en gevoelens zijn als sluimerende kinderen in een halfslaap, in slaap gesust door een bezorgde moeder.... Moet ik ze wakker maken? Ze zouden opspelen, huilen, schreeuwen, krijsen. Aan de herinnering is het leven ontnomen; de levendigheid, het vuur, de passie, maar eens stond zij...

1000 tranen kan ik laten stromen op deze dagen van pijn en verdriet. Je weet pas hoeveel men van iemand houdt, wanneer ze er niet meer zijn. Je leerde me lopen, spreken, hebt me beschermd, opgevoed tot wat ik nu ben. Ik vergeet nooit hoeveel steun ik van je kreeg die elf maanden hospitaal na mijn...

Onze voetbalvrouwen gaan vrijdag aan het WK voetbal beginnen – onze leeuwinnen. En ik zal u eerlijk zeggen ik heb er gewoon zin in – eindelijk weer eens een normaal potje voetbal waar je je als normale burger mee kun identificeren. Gewoon een heerlijk potje voetbal dat nog gespeeld wordt om te...

In een leeggeplunderde wereld, met een leeggeplunderd hart; de tempels van het consumentisme zwaar verfoeiend, sjokte ik voort met in mijn handen een zak drop, over de Noordhoekring, me bewust dat de "Tractatus Logico Philosophicus" van "wanhoopsridder" en "brokkenpiloot" Wittgenstein nog steeds de...

Misschien heeft u het in eerdere verhaaltjes columns of gedichtjes van mij kunnen opmaken, dat ik – naast het mijn gedachtekronkels zo af en toe op papier te zetten – op honden pas. Zowel op grote als kleine. Voor de duidelijkheid, ik doe het in huiselijk kring, dat wil zeggen dat de hondjes...

.....en ik ben teruggekeerd; na lange jaren ben ik teruggekeerd; terug naar het huis; naar het huis dat daar op me wachtte al die jaren, gelegen te midden van die landelijke omgeving. En daar, in haar kamer, staat nog altijd de kast, de zilverkast, een erfstuk en een laatste reminiscentie aan mijn...

Wie kan nog wensen te vertoeven te midden van de gribus die zich manifesteert in Breda, tussen de vervallen flatgebouwen, tussen de restanten van een fabriek, genaamd "De Faam" waarvan een schoorsteen eenzaam oprijst te midden van puinhopen? Merkwaardig genoeg is daar dan ineens dat...

We waren niet van gisteren, mijn lieftallige erudiete hospita en ik, minnaar en scholier. Terwijl Emma de Nederlandse boekenmarkten aan het afstruinen was, op zoek naar eerste drukken van Couperus, Jean Genet en andere bekende door haar zo geliefde auteurs, schreef ik geheime liefdes gedichten aan...