Inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

Wankelend op de evenwichtsbalk.......

Misschien hadden ze me altijd al voor een sukkel aangezien, voor een slappeling, zwakkeling, zombie, psychotica, neurotica of nog anders, maar het moet gezegd worden dat bij mijn laatste bezoek aan de mij sinds lange jaren zozeer vertrouwde bibliotheek stond ik inderdaad te wankelen en te beven op mijn benen. En aan een jeugdige schoonheid achter een balie, die wellicht onder meer wegens haar uitbundige schoonheid was aangenomen en aan die meneer met fors postuur die steeds zo vriendelijk was geweest als hij zich uit veiligheidsoverwegingen posteerde bij de ingang, vroeg ik op een briefje het telefoonnummer van mijn huisarts te noteren.

Bevend en trillend hield ik de mobiele telefoon in mijn handen en in een achterkamertje informeerde ik, hevig verontrust, naar de laatst verkregen medische resultaten.
Bang en angstig wankel ik op de instabiele evenwichtsbalk van een redelijke dan wel zorgwekkende gezondheid en met een trilling in mijn stem moet ik informeren of nu dan wel ondanks alles de fatale obstructie heeft postgevat in het kronkelige circuit in mijn buik, in het lange lint dat de vertering van mijn voedsel zo trouw heeft verzorgd al die lange jaren. Zal ik dan terug mogen keren tot de milde zomeravonden waarop een zachte bries de zintuigen streelt, tot de natuur, tot de meizoentjes in het plantsoen en tot mijn zozeer geliefde geboortestad?

Roept het carillon in de verte nog op met onvoorstelbaar lieflijke klanken tot het voor mij zo ongelooflijk mooie en heerlijke leven?

Schrijver: I.Broeckx, 25 mei 2018


Geplaatst in de categorie: emoties

4.0 met 1 stemmen 70



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)