Nergens
Je zegt me dat dit nergens is, en je hebt ergens wel gelijk. Het geloof is in de goot gegleden. Wat ooit zo waarachtig leek is grote onzin gebleken, aangetast door een ander denken, mee gegleden naar beneden, waar het nergens grote diepte heeft. In een leegte onuitstaanbaar, een lethargie van zinderend niets. Totaal in nutteloosheid, ongeschonden maagdelijk mooi in pure schoonheid van de natuurlijk mythe, met een nieuw nergens door niemand aanschouwelijk gemaakt. Alleen door jou, mijn trouwe nietsnut, mijn voetenhond, mijn ongeschonden werkelijkheid, van louter navelstaren tot aan de nieuwe dageraad, wanneer jij blaffend naast me ligt. De zon komt op. We gaan op stap. Samen op zoek naar nergens.
Geplaatst in de categorie: emoties