DROMENVANGER

Misschien heeft u het in eerdere verhaaltjes columns of gedichtjes van mij kunnen opmaken, dat ik – naast het mijn gedachtekronkels zo af en toe op papier te zetten – op honden pas. Zowel op grote als kleine. Voor de duidelijkheid, ik doe het in huiselijk kring, dat wil zeggen dat de hondjes gewoon in huis rondlopen en deel uit maken van het gezin of beter gezegd, samen vormen wij het gezin. Deze vorm van hondenopvang is vrij uniek en het kan ook alleen maar als je echt gek op honden bent. Even nog een kleine duidelijkheid – probeer mij maar niet te benaderen voor opvang van uw geliefde viervoeter, want ik zit in de afbouwfase.
Maar goed dat even terzijde.

Gisteren zijn de meeste logees weer naar huis gegaan en dus kon ik er even tussenuit. Ook mijn vrouw ging het even buitenshuis zoeken. Toen ik thuis kwam had ze enkele spulletjes bij de plaatselijk middenstand gekocht. Bij de drogist had ze een pluchen beestje gekocht, wat heel veel leek op haar geliefde chihuahua die ze een week eerder na veel zorg heeft moeten laten inslapen.
Ze was eerder deze week ook bij de drogist geweest en was bijna volgeschoten toen ze beestje zag. Precies zo’n kleur vacht en ook die grote oogjes en oortjes. Echt ik kan me dat levendig voorstellen.
Mocht u een van die mensen zijn die zich dat soort gevoelens niet kunnen voorstellen – sla dit verhaaltje dan maar gauw over; dat lijkt me het beste.
Ze heeft het beestje in een glazen stolp gezet en wil het zo op het grafje zetten, als een soort van graftrommeltje. Ach, als het helpt om het iets sneller en vooral beter te verwerken, moet je het doen.
Voor mij had ze een dromenvanger gekocht. Eerlijk, het is heel aardig en lief bedoeld. Volgens mij is het jaren geleden ooit een hype geweest net als dat iedereen een Boeddhabeeld of poster in huis of in de tuin moest hebben. Vandaar dat het ding ook bij de rommelmarkt was beland natuurlijk.
Het is iets wat destijds door het New Age gedoe is opgepikt en naar het schijnt oorspronkelijk komt van een Noord-Amerikaanse indianenstam die ze bij de wiegjes van hun kindertjes hingen. De bedoeling is dat dit traditionele object, de slechte dromen vangt en zo de kinderen beschermt en de prettige dromen vrije doorgang verleent.
Mij vrouw had het voor mij gekocht omdat mijn witte herder vorig jaar was overleden. Nogmaals heel lief bedoeld, maar ik heb daar geen slechte dromen over gehad. Vrij snel had ik het aanvaard, het was goed dat mijn hond ging – totaal geen enkele wroeging over gehad gelukkig. Ik heb haar bedankt en heb het ding toch maar opgehangen. Toen ik hem eens goed bekeek vond ik hem eigenlijk toch ook nog wel prachtig.
In de cirkel van de dromenvanger staat een wolf afgebeeld die water drinkt uit een riviertje. Zijn weerspiegeling in het water bestaat uit een hoofd van een jonge indiaan. Ik had nog even gedacht het ding aan haar terug te geven en te zeggen dat het misschien nuttiger werk bij haar zou kunnen doen. Maar nu ik de afbeelding beter heb bekeken, zie ik er met een beetje fantasie, mijn witte herder in. Inderdaad, ik ben al redelijk op leeftijd, toch herken ik in die jonge indiaan nog steeds iets van mezelf, hij zit er nog altijd, ergens diep in mijn hart.

De hond en mens die elkaar spiegelen, die zoveel gemeen hebben – een eeuwig en intens diep verbond.

Schrijver: catrinus, 9 juli 2019

catrinusaledebgmail.com

dromen wolf verbond wolf verbond

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 1 stemmen 138