Alle inzendingen over gevangene

Een moeder moest voorgoed afscheid nemen... De natuur heeft me in haar groene omhelzing genomen, waar haar armen voorgoed voor me gesloten zijn... We hebben de dieprode en paarse rododendrons bewonderd, die iets van haar geest, van haar hart en ziel weerspiegelen; waarin haar leven, haar...

...Forum heeft uitgebracht, toont de Duitse ex-gevangene Murat Kurnaz aan dat het verblijf van honderden mensen in de Amerikaanse gevangenis Guantanamo illegaal en onmenselijk en mensonterend is. De Amerikaanse regering van Bush in het algemeen en Bush zelf in het bijzonder dienen daarover...

Laatst liep er een man in het park, wandelde zich een weg naar wat er zoal groeide. Zelf was hij al op leeftijd, de jaren groefden zijn gelaat. Op een dag kwam hij mij tegen, gifgroen wilde ik opvliegen. Hij zei alleen maar dat ik niet gek was, geen vliegtuig, maar gewoon een vrije vogel. En...

‘Oma, kom je me van school halen tussen de middag?’ kakelde het stemmetje van Bram door de telefoon. Volgende maand wordt hij vijf jaar en hij vindt het erg leuk om af en toe, wanneer Oma vrij is, tussen de middag een boterhammetje bij haar eten. Dan banjert hij over de dijk door het hoge gras...

In Toffeeland heerstte een machtige tovenaar. Alle toffeevooraden moesten aan hem worden afgestaan. Soms lukte het dappere rovers om de voorraad terug te halen. Maar op een dag werden de rovers in het kasteel van de tovenaar opgesloten. Slechts één rover wist te ontsnappen; hij moest de...

Zij zag de meeuwen niet die joyeus rondcirkelden bij het venster. Zij zag de witte, pluizige, trage wolken niet niet die rustig voortdreven boven de stad zoals altijd al en zoals tot in lengte van dagen. Zij had geen aandacht voor de paarse kopjes van de krokusjes op hun fragiele steeltjes in het...

Het prikje in de vinger, waardoor een druppel felrood bloed ontsnapte, was weer toegediend en tot mijn grote verbazing gaf het vernuftige apparaat het cijfer acht weer ten teken van het feit dat het ijzergehalte in mijn lichaam op peil was.... Later, op de markt aanschouwde ik een zielige,...

Zwaar klonken de slagen van de torenklok over de stad. Even, als verblind door het felle zonlicht, greep ze zich vast aan de deur van de trein. Het was alsof ze wankelde. Bekend klonk de tonen die het klokgelui voortbracht in haar oren. In de ene hand de tas die ze met zich droeg. De andere ...

...met mij. Niet aan een riempje (ik ben geen gevangene) maar gewoon los dus. Dan hobbel ik een beetje achter haar aan. Soms verstop ik mij en dan begint het geroep. Moes, waar ben je? Poezemoes kom dan! Maar dan doe ik net of ik gek ben en niets hoor. En op het moment dat ze roept ga ik naar...

Men kan ook zeggen de gevangenis of de begrenzing. Welke naam we het ook geven: we zitten gevangen en we kunnen er niet uit. Althans niet zolang we leven. Over wat er daarna mogelijk is, kan ik geen zinnige uitspraken doen. We kunnen theorieën ontwikkelen over buitentijdse en buitenruimtelijke...

...Fregatschip Johanna Maria" en we leerden over de figuur Tamalone. Woordeloos communiceerde ik met hem via de opstellen waartoe hij opdracht gaf en zo was ik als een gevangene die via geheime briefjes contact hield met Hem die mijn jeugdjaren begeleidde, die mijn talent aanwakkerde, onder wiens...

De jonge ijsbeer Sallunivik was na twee jaren opvoeding door moeder IJsbeer nu voor het eerst alleen op pad. Hij was een jongeman die nog niet helemaal zelfstandig was. Hij had vandaag een heel eind gelopen door de sneeuw en had ook een stukje gezwommen. Sallunivik had honger, had hij al een...

FOPPE VANGT VIS! Op dinsdagmorgen ga ik met Everdina na het boodschappen doen vissen in het parkje. Mijn stekkie is bezet en ik ga vlakbij het bruggetje zitten. De dobber staat gelukkig goed en ik doe er een beetje brooddeeg uit de tube aan, maar het gaat er al gauw weer af. Maar Foppe weet...

Hij loopt als een trage gevangene met ouderwetse ketenen aan zijn kromme reigerpoten. Zijn norse blik is zwart als zijn ziel en onder zijn dure kleren verbergt hij een beteugelde lul met voedoe-tatoeages, een lekke, gescalpeerde collectezak. De God in zijn ijzeren kop lijdt aan het hele...

(voor Marlen Haushofer (1920 - 1970)) Je bent geboren als Marie Helene Frauendorfer op 11 april 1920 in Frauenstein, Oostenrijk. Je vader was boswachter en je moeder zorgde voor het gezin. Je broer Rudolf was vier jaar jonger. Je groeide op in een landelijke, idyllische omgeving. Je was zeer...

...in het Sovjet-dwangarbeidskamp voor politieke gevangenen Perm-36 nabij het dorp Kuchino. Jij ging in hongerstaking en op 4 september 1985 ben jij door het uithongeren overleden. Jij werd 47 jaar. De kampcommandant, majoor Zhuravkov, pleegde vlak na jouw overlijden zelfdoding. Tussen 1980 en...

...bij het laten verdwijnen van Argentijnse gevangenen. De piloot is na een aantal jaren gevangen gezeten te hebben in Argentinië weer vrijgelaten en is heelhuids teruggekeerd naar Nederland. Daar strijdt o.a. zijn advocaat Knoops nu voor financiële genoegdoening van ettelijke miljoenen....

Mijn woordenboek zegt dat vandalisme 'barbaarse vernielzucht' is, verwijzend naar plunderende Germanen. Het is wel duidelijk dat de kortzichtige strateeg Poetin zich niet verdiept heeft in de nobele beginselen van de helden en heldinnen van Greenpeace, die hun leven wagen om de aarde en de...

Zodra zijn lijf wakker wordt vallen er prompt niets zeggende woorden uit zijn mond. Het maakt hem niet uit of de ander naast hem nog in een diepe slaaproes ligt. Daar bekommert hij zich niet om. Hij opent zijn mond en werpt klakkeloze geluiden door de stilte. Alleen als de slaap hem 's nachts...

...gevraagd was, maar dat ze alleen nog nooit een gevangene had bezocht. Ze lachte hartelijk erom. Wat al die verhalen uit je vroege jeugd wel niet veroorzaakten. Maar toen realiseerde ze zich ineens dat ze zowaar sinds kort met een gevangen Indiaan uit Florida schreef. Al 25 jaar zat hij in...

Zijn blik is van het lopen langs de stangen zo moe geworden dat hij niets meer ziet dan stangen. Stangen houden hem gevangen, duizenden stangen, en daarachter niets. De zachtheid van zijn lenig sterke pas, die altijd weer de kleinste kring beschrijft, is als een dans van kracht rondom een as waarin...

In de oorlog woonde ik bij mijn ouders in Amsterdam. Toen de hongerwinter begon was ik dertien jaar en ik zat nog op de lagere school in de zesde klas. Vader was niet meer thuis. Moest van de bezetter in Duitsland werken, maar dook onder en is toch gepakt en gevangen genomen en overgebracht naar...

Een fantastische opmerking van Floortje, die met veel verve een enorme trip over de wereld maakte, bracht me aan het denken want ze zei, uit de grond van haar hart: niet alleen helpen we de aarde naar zijn grootje maar ook zijn wij de personen die de dieren als het ware uitroeien en daar dacht ik...

Een vaste groep Tilburgers verzamelt zich dagelijks vóór de Kapel. Bij de man in de rolstoel, een van hen, heeft de suikerziekte zijn verwoestende werk gedaan; de verbonden stomp van zijn rechterbeen hangt desolaat neer in zijn invalidenwagen. Voor zijn goede hart heeft hij emplooi gevonden;...

...somberheid weg te drinken. Je was een gevangene in Haworth, gevangen in de pastorie van je grillige, hardleerse papa, terwijl je diep in jezelf naar de totale vrijheid verlangde, won het aangepaste kind in jou steeds de strijd tot groot nadeel van jouw bevrijding, want je papa was...

Toen Henk en Ingrid al ruim zes maanden getrouwd waren had hij het mooi voor elkaar: zij werken en hij lekker thuis zitten. Zijn baas had hem voor straf naar huis gestuurd. Na een opdracht van zijn chef bleef hij uren weg. Iedere keer had hij een smoes. De chef vertrouwde het niet en is hem gaan...

Ik duw mijn hoofd tegen haar lange, zachte, grijzende haar dat neervalt tot over haar schouders. We zijn vriendinnen. Ze is manisch-depressief en op het moment depressief. We klampen ons aan elkaar vast als de drenkelingen op het vlot van de Medusa. Maar ik bereik haar zieke wezen niet dat zich...

Ik duw mijn hoofd tegen haar lange, zachte, grijzende haar dat neervalt tot over haar schouders. Ze is manisch-depressief en op het moment depressief. We klampen ons aan elkaar vast als de drenkelingen op het vlot van de Medusa. Maar ik bereik haar zieke wezen niet dat zich teruggetrokken heeft in...

Sommige mensen maken zich druk over van alles, zoals het verspreidingsgebied van de vuursalamander, de teloorgang van een ondersoort van de steenbreekfamilie of de habitat van de Indische olifant. Ze willen beschermen, vasthouden aan wat eens was maar nu dreigt te verglijden in de tijd. Men gaat...

...onze noorderburen, nu ook nog eens onze braafste gevangenen, met een pak geld erbij. Alleen in het land van Leterme kan zoiets. En dan loopt een mens rond in Brussel, de hoofdstad van het land van Leterme, struikelt bijna over de kartonnen vloer waar daklozen hun dag op doorbrengen en bedenkt...