Alle inzendingen over herfsten &

In de herfst van 1986 verbleef Bjarne soms uren of hele avonden in zijn fantasiestad Amsturia, waar schilders aan het werk waren met het vol kladderen van grote vellen papier. Het was een experimentele periode, waarbij Bjarne zich dikwijls afvroeg wat de zin was van het leven. Waren er verborgen...

Trudy Mol had een aardig verjaardagscadeau voor Bjarne. Ze gaf hem een vrijkaartje voor een alternatief feest in de Amsterdamse Staatsliedenbuurt. Bjarne dronk twee glazen herfstbier. Hij at nog een bruine boterham met pindakaas en een mespuntje sambal. Hij haalde zijn oude fiets uit het...

Het was herfst in Nederland. Op de radio was de grote hit van Womack and Womack te horen, een dansnummer, “Teardrops”. Emma had een dik boek gekocht. Een boek waarin een heleboel schrijvers die op deze wereld hadden geleefd en geschreven in beschreven stonden. Het was haar eigen...

In de herfst van 1992 besloot Bjarne een cd-speler aan te schaffen. Zijn cassettetapespeler begon kuren te vertonen. De geluidskwaliteit ging achteruit. Vinylplaten draaide hij al een tijdje niet meer omdat de naald van de platenspeler was gesneuveld door een onverwachte beweging. Een cd-speler...

Op verzoek van een psychiatrisch geneesheer uit het zuiden van de wereldstad nam Bjarne het besluit om brieven te gaan schrijven, aan een verzonnen personage in een ver en wereldvreemd land. Het leverde een drietal onbeantwoorde brieven op en een tiental levendige gedichten over de...

De herfst van 1995 stond in het teken van de depressie van Emma Petronella. Door een lekkage in de kelder van haar riante leefzaal was de houten vloer onder water komen te staan. Ze bleef er stoïcijns onder, liet het water dagen staan zonder zich om de gevolgen te bekommeren. Jan Boter was voor...

In de herfst van 1996 vroeg Bjarne Gosse zich af of het nog wel zinvol was om door te gaan met zijn kunstenaarsbestaan. Het was een eenzaam leven geworden en de contacten met de geestelijke gezondheidszorg boden ook weinig soelaas. In de hal van de ontvangstzaal van de psychiatrische hulpverlening...

De herfst van 1997 begon met een aantal schildersessies op het atelier van het T.W.C. in Amsterdam West. Roel en Bjarne hadden grote vellen papier opgehangen aan de linkermuur van het atelier en schilderden grote koppen met acrylverf op het papier. Bjarne stak het een en ander op van de...

In de herfst van 1998 bleek dat het samenwerken op het atelier van het T.W.C. niet zomaar vanzelfsprekend was. Ego’s bleken te botsen, al snel waren de eerste ruzies een feit. Els haalde weer al haar vrouwelijke charmes uit de kast om het bestuur te overtuigen van haar gelijk in haar ruzie met...

Een landschap vol rotsen, wind en een onstuimige uitgestrekte oceaan. De herinneringen aan de recente reis naar Portugal zaten nog volop in de gedachten van Bjarne Gosse. Het Fort van Sagres, de eucalyptusbossen en de kurkeiken. De groene wijn en de visgerechten. Terug in Amsterdam schreef Bjarne...

In de herfst van 2005 kreeg Bjarne een lange brief uit Zwitserland. Kees Broodakker liet voor het eerst sinds jaren weer van zich horen. Hij had in Zwitserland een geliefde gevonden en hij wilde daar Bjarne niet mee belasten. Kees woonde niet langer bij zijn tante op de boerderij, hij had een eigen...

In de herfst van 2007 vertelde Violette in het buurthuis dat ze last had van een writer’s block. Ze bleef gissen naar de oorzaken van deze gebeurtenis en maakte Bjarne deelgenoot van deze persoonlijke ellende. Uiteindelijk wist ze er veel over te vertellen. Ze werd teveel afgeleid door...

“Ik weet niet eens waar ik mijn verhaal over mezelf moet beginnen. Ik moet beginnen met waar ik nu ben. Ik woon in Astana. Het is de hoofdstad van Kazachstan. Alfons, heb je ooit van dit land gehoord? Ik ben geboren in een klein dorpje genaamd "Kokbulak". Mijn ouders wonen daar nog steeds. Ze...

De psychiater met de Donald Duck stem, een blonde vrouw, waarschijnlijk ongeveer 35 jaar oud, twijfelde aan de toestand waarin Bjarne geestelijk verkeerde. Ze had nu een aantal keren vage verhalen over Russische mannen aangehoord en uit het contact met de casemanager had ze begrepen dat het Bjarne...

Mijn consultaties lopen. De speelse natuur en dieren die door aanstormende voertuigen worden plat gereden. De levensverwachting en de jongen in het nest, die verweesd achter blijven in honger en dorst. De ene mens wordt een eeuweling, de andere mens blijft een kind. Stikstof die zuurstof...

... En zo giert de herfst over de daken...de zomer is definitief naar de knoppen...We mogen nog van geluk spreken, dat de warmte niet ook onmiddelijk is vertrokken. Sommigen blijven het maar schreeuwen van de daken... Zij hebben makkelijk praten...maar hun woorden vallen als bladeren naar de...

Vaak ontmoet ik op het kronkelige pad naast mijn woning, dat in deze herfst belegd is met cognackleurige en okergele herfstbladeren, een grijsharige, oudere mevrouw met een zwart-wit getinte hond waarvan het ras mij niet helder voor de geest staat. Juist vandaag streelde ik het onschuldige dier...

Een grijze, dichte mist die de nieuwe herfst begeleidde en die de winter al aankondigde, verraste ons die morgen. Op het kronkelende pad, dat onze woningen omzoomt en dat bezaaid is met herfstbladeren, ontmoette ik mijn overijverige grijsharige buurman, gekleed in donkerblauwe overall. Solidair en...

In het schimmige, schemerige, zozeer gemankeerde brein van mijn arme broer heeft ondanks alles nog een futiel en nietig besef van de opeenvolging van de seizoenen postgevat. Hij spreekt dit uit en zegt de riedel op tegen de trouwe en liefdevolle verpleger, zijn plaatsvervangende vader sinds lange...

De zomer begon langzaam plaats te maken voor de herfst. Het werd vroeger donker en het werd later licht in de ochtend. Arthur had Bjarne laten weten dat hij hem voorlopig niet meer kon helpen met de schoolopdrachten op zondagmiddag. Hij moest zijn vader helpen in de grote paprika kassen, waar de...

‘It’s just a perfect day’ ( Lou Reed) … Beter is die van vandaag niet te omschrijven. Windstil en middeleeuws uitgelicht. Een ijle aanzet, gevolgd door een lage lome middagzon. De herfst komt nog een keer met haar laatste kleuren uit de kleedkamer. Door de bladeren heen zie je het skelet...

Er is niemand die mijn weg kan lopen, kan rennen, bewandelen of anderszins. Er is niemand die in mijn schoenen kan staan, al hebben ze mijn maat. Niemand is in staat om: zich in mijn leven, in te leven. Natuurlijk hoor ik mensen zuchten en beamen dat het klopt! Je kunt immers een andermans leven...

(voor Marijke Vos) Zij gaat met de strijkstok over de strakgespannen snaren van een Stradivarius, voor haar ergens in Italië gestolen, en in haar hart staan dezelfde kostbare snaren als een slappe waslijn, onbespeelbaar. Haar ogen, blauwe druiven in de herfst, romantische treurwilgen,...

In de maatschappij vinden we veel verschillende culturen dan wel geloven. We kijken rechts en zien een rode vlag wimpelen en links zien we een groene vlag die laag aan de grond staat, door de herfst en aanstormende winter! We realiseren ons niet dat we gezegend zijn met zoveel moois om ons...

De herfst heeft er geen moeite mee, de kleuren vallen voltooid in elkaars verlengde, geven de aarde elk jaar weer meer waarde, een soort grondverf. En dan komt de winterschilder, humust wat rond maar heeft alleen maar alle nuances van wit, op donkere dagen verft hij licht in de duisternis. Want...

Een regen van bonte herfstblaadjes, die ook een kleurig patroon op de aarde vormden, dwarrelde van de bomen in een onverwacht zonnige herfst op de dag dat Tippie, de oude, trouwe hond door haar poten is gezakt en in de armen van mijn zus is overleden. Zo graag had ik Tip nog eens gezien. De hond...

Dwaalblikkend zoekt de ochtendglans haar weg door de nacht terwijl de morgen weemoedig zucht. Op zoek naar hogere en zachtere sferen ligt het veld erbij in wit vertakte mistlagen, waarbij dauwreflectie grasgroen gaat ombuigen tot herfstkleuren. Verliefd kust de zon de rondingen van haar grote...

De antracietgrijze stenen van de graven zijn gegroepeerd in lange rijen, in keurige sequenties, op het kerkhof aan de Hoflaan en tonen geboortedata en sterfdata die vaak toch wel ver in het verleden liggen. Mijn vriendin vraagt me de onschuldige witte bloemetjes op het graf van haar ouders te...

Ook Café-Restaurant "De Rustende Jager", grenzend aan de "Drunensche Duinen" in Biezenmortel, onlangs nog gehonoreerd met haar honderdjarig bestaan, mag er zijn en biedt met haar langgerekte en mooie serre een prima gelegenheid om samen te komen. Toen de herfst was ingetreden met slagregens...

We zijn niet “piep” meer in huize T, sterker nog - we zitten in de herfst van het leven als het ware en hebben beiden al heel wat meegemaakt, op alle fronten zeg maar. Nu we in de respectabele AOW leeftijd zitten, is dat best een mooie regelmatigheid die zelden afwijkt en als je dan ook - zoals...