Alle inzendingen over hobbelig

Het aroma van chips, zweetvoeten en zoete medicinale drank hangt als een warme deken in de kamer. Gemiddeld een meter vijfentachtig, hangend, boerend, zappend, een hand in de broekzak en commentaar gevend hebben ze bezit genomen van de zithoek inclusief kijkkast. Motto van vandaag: je mega, giga...

Zwieren, zwaaien, lekker pierewaaien. Op en neer, van achter naar voren. Een duwtje in de rug. Hup, de schommel hoog de hemel in. Beentjes recht vooruit, de wolken zwevend tegemoet. Zonnestralen glimmend op de snoet. Snel het trapje op, vol ongeduld. Een hoge klim. Kriebels in de buik. Lichte...

De crisis is veroorzaakt door banken en beleggers. En toch gaat de politiek stug door op de neoliberale marktweg. Vanaf de jaren 80 is dat de one and only melody. Een probleem in de kostensfeer? Een hobbel in de dienstensector? Meer vrije markt, jongens. Hoppa, privatiseren! Waar heeft die...

Het is alweer bijna tijd voor mijn middagdutje. Ik knap dagelijks zo'n uiltje, vooral nu de tour in het land is. Het is zalig wegdommelen op het nietszeggende gebabbel van de heren die dit evenement op tv verslaan. Zinloze weetjes, oudbakken ervaringen van 'toen we zelf nog op de...

Ik heb mijn hele leven aan de literatuur gewijd, omdat ik daar de meest diepzinnige levenszaken in gevonden heb. Niet zo direct als in de filosofie, maar wel met meer romantische beeldspraak en meeslepende filmscènes. Ik heb heel wat uren in volgestouwde boekhandels rondgedoold, waar ik vaak...

...ben weer drie en vergelijk de stenen in de hobbelige weg bij het Baksche Ven met de brokken Liga in de pap, die ik thuis krijg geserveerd Ik ben weer drie en krijg van tante Anke het gele vest met de ritssluiting. Tante Anke zegt dat mijn vingers nog te klein zijn om het leuke spelletje met...

Het is nog heel vroeg op deze prachtige ochtend in mei. De zon staat al een stuk boven de horizon. Ik zit achterop de boerenwagen van oom Arend. We zijn op weg naar de koeien die gemolken moeten worden. Het paard, een Belg trekt sjokkend de wagen voort. Hij maakt zich niet druk. Schaamt zich ook...

...ben weer drie en vergelijk de stenen in de hobbelige weg bij het Baksche Ven met de brokken liga in de pap, die ik thuis krijg geserveerd. Ik ben weer drie en krijg van tante Anke het gele vest met de ritssluiting. Tante Anke zegt dat mijn vingertjes nog te klein zijn om het leuke spelletje...

...en hun supportersschare. De verrichtingen op het hobbelige speelterrein zijn echter ondergeschikt. Er worden veel pinten gepakt en de voorzitter, saucissenfabrikant Balthasar Boma, probeert te vaak de vrede te bewaren met het offreren van een ‘tournée-générale’. Geluksbelevingen en...

Oh nee hè, hij huilt weer. Ik kijk op mijn wekker. Het is 3 uur ‘s nachts. Ik hobbel mijn bed uit en ga de slaapkamer van mijn zoon binnen. “Het is verdorie midden in de nacht, ga slapen!” Hij lijkt me niet te snappen of doet alsof. Hij blijft huilen. Bang dat mijn dochter wakker wordt van...

Sommige mensen lukt het zó te leven, dat ze niet constant geraakt worden door wat buiten en binnen hen gebeurt. Dat is haar niet gegeven. Alles gaat tot op het bot, blijkbaar heeft ze te weinig "vet" op haar lichaam. Het heeft zo z'n voor- en z'n nadelen. Het leven is nooit saai, het begrip...

Is dit voor mij reden tot grote woede. Heel vreemd. Als dat vod wel bezorgd wordt erger ik mij aan de onbenullige inhoud. Vooral de show pagina's veracht ik. Het interesseert mij niet wat Frans Bauer zo dagelijks doet (wie is die vent). Verder staan er foto's in van smakelijke vrouwen. Allemaal...

...drijven dan wel opstijgen om na een korte vlucht te landen tussen hun soortgenoten. Onze wandeling is bijna ten einde en tenslotte zal de langgerekte wagen osn weer via een hobbelig parcours met uitzicht op de skyline van Tilburg met haar torens van "Interpolis", Heuvelse Kerk en...

Nikita zat op een top van de duin in Kijkduin en keek tijdens zonsondergang over de Noordzee. Met een diepe zucht was ze verzonken in gedachten van de afgelopen twee jaar. Ze kan nu nog de harde klap van het glazen potje horen in de portiek bij de voordeur van haar buurman, “Richard”....

...Straks kunnen we weer met paard en wagen over de hobbelige wegen gaan en met uitgevallen gebitten zuigen op zuurstokken van 30 eurocent. Hooguit een paar keer per jaar genieten van de troostrijke muziek van een inmiddels seniele muzikant van het voormalig Metropole Orkest, terwijl de tranen over...

Vertrouwelijke notities of oprispingen in een vroege fase van het formatieproces op de scherpe uitvergrote plaat van de ANP fotograaf op Het Binnenhof. Pontificaal op alle voorpagina’s en opgewonden getoeter aan de talkshow tafels. Na een begrijpelijke menselijke onachtzaamheid van Kajsa...

Vrijdagmiddag, ik ben onderweg naar de bushalte, even verderop. Met nog een kleine vijftig meter te gaan, jengelt de bus mij plots om de hoek tegemoet. Te vroeg, natuurlijk. Teleurgesteld laat ik mijn schouders hangen en slenter verder. Het lot is mij goed gezind, diezelfde bus stopt precies...

Maar hij vond toch iets beters. Aan de kant van de weg lag een weggegooid vloerkleed met een touw eromheen. Andreas wikkelde de stoomfluit in dat kleed. Aan het touw sleepte hij zijn last achter zich aan. "Waar zal ik terechtkomen?" dacht de stoomfluit. "Moet ik maar voort blijven hobbelen over...

Eerst had ik hierboven de uitdrukking ‘met je ziel onder je arm lopen’ willen zetten, maar dat dekt de lading niet. Het betekent zoiets als: niets te doen hebben, lanterfanten of soms verwijst het indirect naar eenzaamheid. Tegenwoordig ga ik met mezelf lopen c.q. wandelen, niet omdat ik niets...

“Rechts aanhouden. U heeft uw bestemming bereikt”, galmt de stem van Ernie door de auto. Hij loodst ons feilloos over de betonplaten naar de plaats van bestemming, de Keizervest in Gent. Het nieuwe ‘thuis’ voor de komende zes jaar van onze dochter Katinka. Ik open mijn portier en snuif...

Een afwachtende stilte lag over al die neergegooide dingen... Daar klonk getrappel van paardenhoeven, het fonteintje zag een wagen naderen, die door één paard werd voorgetrokken. Er zat een oude boer op, samen met zijn twee zoons, grote sterke kerels. "Stilstaan," zei de boer tegen zijn...

...na die soep. Toen ik op huis aan ging over de hobbelige keien zag ik een Duitse patrouille aankomen, een man of tien met de geweer over hun schouders. Ze zongen en begroette mij en ik groette terug en riep, dat ik honger had en moeder erg ziek was. Laat de laatste soldaat, mij nou roepen en...

(17/9 - 26/9 - 2014) Met de nachtelijke Schipholtaxi vertrekken mijn vrouw Anchie en ik vanuit onze woonplaats Breda. Tegen vier uur in de ochtend bereiken wij de luchthaven om met een vroege vlucht naar Malaga te gaan. De ochtend is nog tamelijk mistig. Het vliegtuig stijgt op bij nevel,...

Het schrijven van een beschouwing vind ik al bijna even moeilijk als het schrijven van een column, zeker als je op dit tabblad met even veel belangstelling gelezen wilt worden als onze veelzijdige Joanan Goddess Namaste. Om zijn aanpak te evenaren moet men zijn feilloos geheugen, zijn geduld bij...

Ik zie hem al aankomen. Truitje half aan. Eén schoen nog in zijn hand. Nog even een reflex: links, rechts en dan bonkt hij met zijn vuistjes op het raam. Ademloos. "Mag ik.....mag ik bij je spelen? Tot half zes?" Hij wacht mijn antwoord niet af, heeft al gezien dat het goed is. Smijt nu beide...

Het is glad buiten. Hobbelige half gesmolten sneeuwresten met een dressing van vastgevroren mist op een bedje van verraderlijke ijzel. Toch moet ik er uit, de middenstand verwacht me. Ze zitten met een hele mand Chileense wijn van de week en ik heb gisteren ook al verstek laten gaan. Met...

Op Tweede Paasdag togen we naar Hazerswoude. Ik had kinderen en kleinkinderen enthousiast weten te maken voor Lammetjesdag. Om 11.00 arriveerden we en een man in felgeel wees ons waar te parkeren. Het regende en het was koud. De vele gekleurde gieters die aan een lange lijn langs de boerenschuur...

...kwam hij aan. Hij parkeerde zijn auto op een hobbelig paadje en liep zacht naar een al openstaande deur. De stilte was om te snijden, de duisternis liet hem struikelen over stenen en stukken hout, geen lantaarn in zijn bezit, alleen het licht van de maan dat hem leidde naar weer een deur...

Piano Sjongejongejonge. Wat een loodzwaar bakbeest! Het keyboard één punt nul. Een met ivoor ingelegd toetsenbord. Gietijzeren raamwerk voor stalen snaren, met tonnen trekspanning. Ingebouwd in een lompe, zware, zwarte eikenhouten kast. Honderdveertig hoog, honderdvijftig breed,...

Ze hadden een prima huwelijk, hij was Nederlands, zij kwam van ver weg, maar desalniettemin een meer dan goed huwelijk, na een poosje getrouwd te zijn bracht de eerste zwangerschap een zoon, een prachtig kind een makkelijk kind waardoor de volgende zwangerschap zich al rap weer aandiende, bij het...