Alle inzendingen over juf Van der Zee

...en A.L. Snijders. Mijn brievenbus rammelt binnenkort vanwege de komst van een heuse Nescio, op advies van meneer Snijders. Een reis van juweeltje naar juweeltje, zo had het op school ook kunnen gaan.

...Dus u heeft die driftbuien onder controle? – Zeker weten, dat gebeurt niet meer. – Maar het begon al op de kleuterschool, niet? – Hoe komt u daarbij? – Uw oude kleuterjuf, juf Jannie. 83 nu, maar ze herinnert zich kleine Dennis nog als de dag van gisteren. ‘Altijd...

Een zee is nooit ruw. Het is de wind die de golven veroorzaakt. Net als mensen die zich door anderen laten beïnvloeden.

...eerst een flinke slok had genomen.   Boven de zee vlogen wat krijsende meeuwen. Bjarne zag dat ze vis hadden gevonden. De elegante Kees haalde een notitieblok te voorschijn. “Even iets opschrijven voor mijn gedichten Bjarne” zei hij met een stoere blonde grijns op zijn gezicht.   Voor...

...niet een die zich laat meevoeren in de maalstroom van steeds onstuimiger golven in een zee van immer woeliger baren.

De toeschouwers bij het Tata Steel Chess Tournament in Wijk aan Zee - dat de afgelopen weken voor de 75e keer werd gehouden - stonden er gekleurd op.

...je, als iemand vindt, dat er teveel zout in de zee zit, dan moet je dat niet drinken, als iemand vind dat er niet gestrooid mag worden met zout, tja dan moet je glibberen met alle nare gevolgen van dien, maar als je een zoutloze maaltijd moet eten, zonder dat de dokter dit heeft bevolen, nou...

...aan de verzwelgende lust van de immer hongerige zee. Ze lagen daar in rijen opgeworpen. Als een komeet met een sliert zand dat op de wind was heroverd. Het witte schuim dat eens de voortrollende golvenvloed als eerste regiment stoottroepen vooraf was gegaan. Een zwarte restant van een eend...

Het gebeurt niet vaak dat alle Nederlanders in de Hoofdgroep van het Tatasteelchesstournament in Wijk aan Zee winnen. Vandaag lukte het wel aan Giri en Van Wely. Bravo!

..."race" (onder- en bovenstromen), met klotsende zeeën als in een pot kokend water. Na twee dagen ’s avonds opnieuw eruit met weinig wind. Na een uurtje toch weer het zelfde liedje op de windmeter, maar gelukkig minder heftig (dit waarschuwingssignaal begint aarzelend bij 30 knopen wind)....

...tik kan niet vermeden worden wanneer al die vreugde buiten de grenzen treedt. Ja, mijn job bij de NMBS (Nationale Maatschappij der Belgische Spoorwegen) is een hele ervaring, maar het is de moeite waard om ervoor om 6 uur 's ochtend op te staan.

...komen en van die negerjongetjes. Ze zullen me vast wel laten zien, wat vader en moeder niet mogen weten.

...wandelingen over warme stranden, zwemmen in de zee en lezen onder een parasol. De twee geliefden hadden het er naar hun zin. Bjarne had twee boeken meegenomen: “I Know Why the Caged Bird Sings” van de Amerikaanse schrijfster en dichter Maya Angelou. Een indrukwekkend boek. Bjarne deed er...

...binnen. Er vlogen meeuwen over dit meertje. De zeevisjes, die ze al vliegend kauwden, vielen soms in stukjes uit hun snavel. Ondanks het gemis van zijn zo belangrijke scharen kon de kreeft zich toch in leven houden. Die snippers vis waren zo zacht dat hij ze zomaar door kon...

Hoewel de zee niet naliet haar majestueuze grandeur te tonen die voor sommigen terecht aanleiding kan zijn tot dichterlijke overpeinzingen en beschouwingen gaf de muziek in een van de restaurants die grenzen aan de boulevard aan mijn medepassagiers aanleiding tot kabaal en extase om het Nederlandse...

...in de avond lag de Pier tot ver in zee te schitteren met haar vele lichtjes, sloegen we de zonsondergang gade en keerden we tenslotte huiswaarts en sloeg ik de bijzondere ervaringen op in mijn brein en bewustzijn om ze nooit meer te vergeten en om er op dit moment over te...

Alle lof voor deze kunstenaar die zich vandaag niets aantrok van Giri's opzienbarende winst op Carlsen maar in alle zeerust in Wijk aan Zee haar schilderij maakte.

...groen weer plaats voor een natuurlijker zeekleur. Misschien dat mijn zintuigen toch enigszins waren beïnvloed door de de omelet met mescaline paddenstoelen, die ik als diner in dat obscure eethuisje had gegeten. Misschien, maar dan toch wel heel bijzonder, want waar kwamen dan al die...

...was helder. De zee geeft de zee neemt, had de raaf geroepen. De zee neemt de zee geeft, dacht ik.

...voorbij pijn, voorbij verdriet God gaf de zee gevaren, diepten, kolken Maar in haar weerspiegelt Hij de wolken Cyprus is een prachtparel in het Middellands blauw en Nelson Mandela stond op om vervolgens jaren te moeten zitten. Fernando Pessoa, 1888-1935, díchtte en daarmee diende;...

...en daar zagen ze de zee. Kees gaf Bjarne een speelse duw, alsof hij wilde zeggen: “ga dan Bjarne, daar ligt de zee aan jouw voeten.” Het was prachtig weer. Veel mensen op het warme zand.

Nu de poolkappen in een rap tempo smelten krijgt het gezegde ‘water naar de zee dragen’ bijna dezelfde strekking als ‘dweilen met de kraan open’. Hoezo: ‘intrappen van een open deur’?

Een clasico zonder publiek zoals hedenmiddag tussen Barcelona en Real Madrid is als wijn drinken zonder alcohol, als seksen zonder partner, als aan een strand liggen zonder zee, als feesten zonder gezang, als fietsen zonder wegdek.

...door dat 50 eurocent iets anders is dan 50 euro, maar we moeten nog wel een paar weken dooroefenen. Dan is het tijd. Zodra hij de hond hoort blaffen is er niets anders meer op de hele aarde dan de taxi. Als ik niet uitkijk zit hij al in de auto voor ik het besef. Snelle jongen! Maar ik...

...aarde onder hun voeten, het helende water van de zee, en het zuiverende vuur dat opsteeg in de helderheid van de lucht, wisten zij zich verbonden in de geestkracht van de zielsgenezing die het ritueel brengen zou. Eeuwenoude spreuken brachten woorden van verleden naar heden, om op te lossen in een...

...direct een ambulance!'. Clementia komt wel verder en zij schreeuwt het uit van intens verdriet en grote onmacht: 'Nééééé! Rebecca, waarom heb je dat gedaan? O, mijn lieve, lieve vriendin!'. Op de wastafel ziet Clementia een brief liggen, die ze meteen mee naar de overloop neemt. Zij...

Als je Groningen los ziet kun je het omhoog liften en over zee per helicopter naar verre einders wegtrekken. Het ontstane gat stroomt vol en waar het borrelt heet 'de Jammerbel van Slochteren'.

Het hoogste duin, in helm verwikkeld, ziet de zee en de laatste zon. Ondergang, je hoort water koken, de illusie van wat ginds de einder is. Kolkend sluiten golven af wat ooit is begonnen.

Meestal ben ik zeker van mijn zaak, maar nu weet ik het even niet. Mevrouw Broeckx aanspreken op haar breedsprakigheid, of toch maar een duinendansende zonovergoten ziedende zee? Ik twijfel tussen de uitgang en de weg terug. U kunt nu uw reacties plaatsen.

...ik me niet tegen opgewassen voel. Angst voor wat niet te behappen lijkt. Waar haal ik de benodigde moed vandaan. Hoe kom ik terecht in mijn stevigheid. Juist daar komen de zee en de wind me tegemoet. Ze geven me terug aan mezelf, ze doen me mijn kracht voelen. Ze spiegelen wie en wat ik ben....