Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

's Nachts in de Straat van Gibraltar

“Port control, port control, this is Rover, motorvessel Rover for port control, on 16.”
Beschaafd Engels over de marifoon, in de buurt van Cadiz. Een half uur, wat zeg ik, een uurtje achter elkaar. “Port control this is Rover for port control, on 16 please. Port control port control this is Rover, Rover for port control on 16…” Eindeloos herhaald, beschaafd, maar op het laatst toch met enige aandrang en voor de goede verstaander een lichte ondertoon van irritatie. We kregen neiging om te antwoorden: “ Hi Rover, which port do you want?” Of iets dergelijks, want geen enkele Spaanse haven in de omgeving voelde zich aangesproken.
Wat er van Rover geworden is? Misschien is hij uiteindelijk verstrikt geraakt in de netten van die visser, die bedacht had dat de meeste vis zich zou verschuilen in de shippinglanes van de Straat van Gibraltar, waar geen visser zich tussen de tientallen vrachtvaarders waagt. Maar de vissen hadden op deze gek niet gerekend; de vrachtvaarders ook niet. Radio Tarifa zond waarschuwingen uit; visser gesignaleerd in de Straits. En de visser zat continu op kanaal 16: “ Please do you see my flash (flaasj), captain, sir do you see my flash.” “ Yes, we will pass on port side…” De visser, in paniek: “No sir, no sir captain, please pass southside (sowzzide), only two minutes, please, my nets…” Gebrom in de marifoon. Dan de visser weer: “Do you see my flaasj, please see my flaasj! Pass on sowzzide of my nets, captain sir, only two minutes, please thank you.”
Wij telden op de radar op dat moment 20 vrachtschepen, die in ganzenmars met pakweg 15 knopen door de smalle shipping lanes koersten. De Straat is enkele mijlen breed, een flessenhals, waarin langs de kanten meer dan 4 mijl stroom kan lopen, afhankelijk van de windrichting.
Wij komen uit Ceuta, de Spaanse enclave in Marocco. Er is een stevige westenwind gaan doorstaan, leuk voor een oversteek naar Gibraltar; halve wind, mooie rollers van opzij, bruisend zeilplezier voor een uurtje. Maar wij willen niet naar Gibraltar, één keer aapjes kijken is mooi zat. We lagen nota bene nog in de mooiste van de drie jachthavens, Queensway Marina, pal aan de wandelboulevard met de dure restaurantjes, maar lekker liggen...nee dat niet. Om te beginnen moet je al twee van die smerige voorlijnen uit het water vissen en goed strak zetten, vooral góed strak zetten en daarna lig je dag en nacht te hobbelen met kreunende en krakende landvasten om je heen. Goed, dus niet terug naar Gibraltar. Ons doel ligt westwaarts, waar een huilende wind vandaan komt.
Wij zijn ’s avonds vertrokken uit Ceuta omdat dan de wind meestal wegvalt, hoewel deze keuze ons noodzaakt tegen de stroom in te boksen over het eerste stuk richting Bajo Suzan naar kaap Punta Leona waar de entree van de Straat zo’n beetje begint. Geheel in strijd met wat normaal is, begint na een uurtje die verdomde wester stevig aan te trekken, recht op de kop, vier, vijf, zes...Zeven, acht, ja de windmeter begint vogelgeluiden te maken en signaleert High Winds. We merken het, blauw water over dek, branding tegen het stuurhuis. De golven worden steil en hoog, klotsend en schuimend. We moeten gas terug nemen, want het wordt nu één golf, twee golf, boemmmm paaltje pikken. Elke derde golf komt aan als een betonnen kademuur. Sidderend en trillend verheft de machtige boeg van de Noorderzon zich na de klap uit het water, als een hond die gezwommen heeft. Onze sterke diesel wordt veroordeeld tot 1200 toeren max om te voorkomen dat de boegspriet straks als een luciferhoutje versplintert. De gemiddelde snelheid over de grond loopt terug naar 0,1 mijl, hoewel we door het water soms toch nog viereneenhalf klokken. Dwars door het gefluit van de wind klinkt op kanaal 16 een vrolijk geouwehoer van (sport?)vissers en er komt voortdurend een idioot tussendoor die met zwaar Spaans accent beweert dat iemands “mouth a pussy” is en dat hij deze persoon een fok in z’n asshole zal douwen...of zoiets. (Er wordt geen best Engels gesproken).
Enfin, dan maar terug naar Ceuta, zwierend met de storm in het bakstag. Waar zijn de havenlichten? Wat een ráre lichten man! Ligt er inmiddels een langzaam bewegende kabellegger voor de haven ingang, dus dat werd nog even lastig in het donkere nacht. Maar, nog voor twaalven liggen we weer vast op ons eigen plekje, waarvoor inmiddels veel belangstelling is omdat er steeds meer jachten binnen komen waaien. Je kunt daar goed schrikken, want met wind tegen stroom loopt er een flinke "race" (onder- en bovenstromen), met klotsende zeeën als in een pot kokend water.
Na twee dagen ’s avonds opnieuw eruit met weinig wind. Na een uurtje toch weer het zelfde liedje op de windmeter, maar gelukkig minder heftig (dit waarschuwingssignaal begint aarzelend bij 30 knopen wind). Bovendien hebben we de stroom minder tegen zodat we toch nog met 2,3 mijl over de grond langs Punta Leona kruipen. Alsof die toren eeuwig dwars blijft. Hoewel een redelijk heldere nacht, met later bijna volle maan, toch maar de radar bijgezet, voordat we besluiten de shippinglanes te kruisen. Je voelt je een oud vrouwtje – of mannetje desgewenst - die de drukke verkeersstraat moet nemen, zonder stoplichten of zebra’s. We scharrelen een tijdje langs de rand van de lane, totdat er van links nog drie schepen aankomen en van rechts slechts één. Achter de derde langs, ja nú! Motor bij op 1400 toeren, met ruim 6 knopen als de donder dwars oversteken. Pffft, een half uurtje, drie kwartier, ja we zijn er over. Achter ons langs boemeren alweer de grote jongens, boemboemboem. De westenwind krimpt een beetje en zakt naar 6, we kunnen motorzeilen naar Puerto Santa Maria, de gezelligste haven van de Spaanse zuidkust, van waar het slechts een kwartiertje treinen is naar Jerez de la Frontera waar je in de bodega’s prima sherry kunt drinken. Gaan we doen.

Noorderzon, juli 2003.

Schrijver: Christian Oerlemans, 14 juni 2005


Geplaatst in de categorie: reizen

2.5 met 2 stemmen 1.040



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)