Juli 1984 3

Het was of de jeugdige Bjarne Gosse de zee voor het eerst zag. Want het was de zee van Kees. De Kees waar hij mee in zee ging. De zee van Kees en Bjarne.
Dat maakte Bjarne blij. Kees Broodakker wilde ergens gaan liggen. Ze legden de grote handdoeken op het rulle zand. Wat er toen gebeurde zou Bjarne nooit vergeten. Kees sprong boven op hem alsof hij de zee was. De zee van Kees.

De fijnzinnige dichter Kees Broodakker, de dichter die Bjarne kende van zijn erudiete gedichten over het culturele leven, veranderde op het warme zand van het zomerse strand in een speelse jonge hond die maar al te graag zijn vriendje Bjarne wilde plezieren.
Opgetogen over deze welgemeende vrolijkheid, en ver weg van de stedelijke ellende gaf Bjarne zich, bijna net zo speels als Kees, over aan dit plezier. Speelplezier waar hij recht op had. Kosteloos plezier om de zomer samen te vieren.
Kees wilde met Bjarne stoeien op het strand. Hij was bovenop hem gesprongen en hij duwde zijn handen naast zijn hoofd.
De vriendelijke Bjarne liet hem een tijdje zijn gang gaan, totdat hij onzeker werd.

“Hou op Kees!” riep Bjarne want hij vond het stom dat iedereen op het strand het kon zien. Bjarne riep het met gemengde gevoelens want hij vond het lichamelijke contact ook erg fijn. Nog even liet Kees hem zijn warme lijf voelen, toen hield hij op.
Kees ging keurig naast Bjarne zitten en haalde lachend een koeltas uit zijn strandtas. Een kleine koeltas precies groot genoeg voor een sixpack gekoeld bier.

De vrolijke Kees Broodakker duwde even het gekoelde blikje tegen het dijbeen van de warme Bjarne en trok toen het lipje open om een slok te nemen.
“Wil jij ook Bjarne?” vroeg hij en hij gaf het geopende blikje aan Bjarne en opende ondertussen een ander blikje voor zichzelf. Het was fijn om op het warme strand gekoeld bier te drinken. Ze waren verliefd op elkaar dat was nu inmiddels wel helemaal duidelijk. Wanneer ze even het gevoel hadden dat er niemand keek bekeken ze elkaars lichaam. Nieuwsgierige ogen die van schoonheid genoten.

Ze zaten nu met ontbloot bovenlichaam naast elkaar. Hij had prachtige tepels die sierlijk op zijn blote torso pronkten. Kees was niet erg gespierd maar Bjarne vond zijn schouders stoer. Het liefst wilde Bjarne zijn hoofd op de borst van Kees leggen, maar daarvoor was het strand te openbaar. Een flinke slok nam hij van het bier en nog een. Hij zag dat Kees ook flink doordronk.
“Laten we maar een andere keer gaan zwemmen Bjarne. Ik ben nu te dorstig en ik vind het fijn hier met jou.” Kees keek zichtbaar vertederd naar Bjarne, er klonk genegenheid in zijn stem.
Bjarne vond het een mooie man om naar te kijken. Kees Broodakker maakte een nieuw blikje bier open en gaf het aan Bjarne nadat hij zelf eerst een flinke slok had genomen.
 
Boven de zee vlogen wat krijsende meeuwen. Bjarne zag dat ze vis hadden gevonden.
De elegante Kees haalde een notitieblok te voorschijn.
“Even iets opschrijven voor mijn gedichten Bjarne” zei hij met een stoere blonde grijns op zijn gezicht.
 
Voor het eerst zag Bjarne de tatoeage van een kleine zwaluw op zijn linker bovenarm. Hij legde het notitieblok weer naast de handdoek en hij begon opnieuw met Bjarne te stoeien. De fijnzinnige dichter die Bjarne kende van zijn liederlijke gedichten over het nachtleven van een vlinder had een lichaam met een heerlijkheid om te zoenen.
 

liefde zomer strand zee bier

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.5 met 2 stemmen 157