Alle inzendingen over lange

Op de landkaart geven lichtblauwe vlekken met grillige omtrekken de plaats aan van de Oisterwijkse vennen. Tijdens onze wandeling komen de strakke, prozaïsche schema's van de overzichtskaart tot leven en blijken de blauwe vlekken uitgestrekte, weidse wateroppervlakten of zwarte, onpeilbare...

...woonkamer siert. In het hart van haar witte, lange oorbellen projecteerde hij een kunstig miniatuurtje van haar beeltenis. Ze zou verrast zijn als ze zichzelf zou zien in haar jonge jaren en hij zou haar die foto graag aanbieden. Maar ze koos een van de wegen die het leven haar bood; hij...

Nog siert de foto van de oude Karelsbrug in Praag mijn wand. Op de voorgrond een lantaarn die het beeld diepte geeft. Verder weg op de brug een levensgroot kruisbeeld en in de blauwachtige verte de kerk met mij nu onbekende naam. Het bezoek aan de koninklijke of zo men wil keizerlijke stad vormde...

Lange, lange, al te lange tijd was ik - ik kan niet anders zeggen - vervreemd van de rust, van de rijkdom, van de eenzaamheid van mijn stille woning, van het terracotta van haar muren, van haar grijswitte, rustieke balkon, van het hardhouten bureau dat mij ten dienste stond en van de verrukking van...

De roze lelies ontvouwen zich en hun donkerrode meeldraden worden zichtbaar. Ligt daarin je zusterliefde besloten; de liefde die we deelden en die langs bergen en dalen langs ups and downs ging, die zozeer geschokt werd dat zij nauwelijks nog stand kon houden; ligt jouw liefde in de lelies...

Vechten voor in plaats van vechten tegen: daar ben ik voor! Ik kan lang vechten, heel lang. Totdat ik precies krijg, wat ik wilde en nodig had! Reken maar. Ik ben een vechter, altijd al geweest. Ik blijf vechten totdat er een tijd zal komen, dat ik volledig bevrijd zal zijn van mijn...

...over het ultieme mooie-lange-benen gevoel. Lange benen zal ik nooit krijgen, mits ik onder een straatwals terecht zal komen. Nu ik hier in huis wat rondstrompel met een kruk, komt dit beeld opeens weer bovendrijven en wat schets mijn verbazing; een vriendje met wie ik op vele...

Kontinuowac w pokoju Op de knieën zitten. Naakt. De mist is overal. En dan die hitte. Zo warm. Die gedaanten in hun gewaden die met vuur in hun ogen op je neer kijken. 'Zo had ik me dit alles niet voorgesteld' schreeuw ik wanneer een zweep mijn naakte rug tot bloedens toe striemt. ...

Met een slokje op dacht hij dat hij er best wel mocht zijn; aantrekkelijk en succesvol. Het hoertje op schoot baalde van zijn aangelengde spraak, grijpende handen en de nèt iets te harde lach in haar oor. Maar ach, hij betaalde. Voordat zij de deur uit ging, bevestigde zij zijn vermoeden: ‘Je...

...zo vaak mijn bestemming is geweest gedurende de lange, voorgoed voorbije en vergane jaren, bereikten mijn oude, grijsharige vriendin en ik het metalen, solide hek dat de toegang vormt tot de honderdjarige boerderij. De zwarte, lieve hond begroette ons en duwde zijn zachte, natte snuit in onze...

...(83) - die op de snelweg tussen Antwerpen en Breda 10 km lang op de verkeerde weghelft reed - is een triest voorbeeld in een lange rij van senioren die het door verminderde fysieke en psychische vermogens het hedendaagse verkeer niet meer aankunnen.

Afgelopen zaterdag, 19 augustus 2006, vond in onze hoofdstad het 25ste Prinsengrachtconcert plaats. Een kwarteeuw klassiek op de prachtige Prinsengracht in Amsterdam. Na een mooie, zonnige dag spanden wolken samen en zogen zich vol met vocht. Ze losten enkele druppen, gingen uiteen en gaven de zon...

...hebben opgeslagen, maar slaagt er na een lange verwaarlozing niet meer in om nog iets van haar oude glorie terug te geven. Het servies is ontheemd bij ons, het behoort tot een andere, warmere tijd. Mijn moeder heeft het zichzelf denk ik niet aan willen doen het op tafel te zetten. Oud...

Op het gevaar af dat ik weer eens bestraffend word toegesproken dat dit toch echt Nederlands.nl is, waag ik het weer eens om een Engelse titel te kiezen. Als je begint met Haar denkt iedereen, wie? En niet, haar. Maar waarom schrijf ik nu over zoiets triviaals als haar? Omdat ik het altijd...

...het ook is, voorwerpen beplakken met mozaïeksteentjes; een inhaalslag na al die lange jaren....

In het Elisabeth Ziekenhuis met haar lange en labyrintische gangenstelsels duiden teksten aan de wand op de geringe literaire begaafdheid en het taalkundig onvermogen van de auteurs hiervan. Niettemin zijn ze gebeiteld in de muren en schijnbaar voor de eeuwigheid bestemd. De werkelijke literatuur...

...weduwe, nu met de rollator, de lange weg af naar het graf van de echtgenoot, van de man die nog lachend op mijn jeugdfoto's paradeert. Gedurende vijftig lange jaren duurde de huwelijkstrouw en de vriendschap voort en werd de kracht geschonken, naar zij vast gelooft door de godheid...

Hoe lang zal het duren dat de SP nog accepteert dat de partij onder aanvoering van Lilian Marijnissen nederlaag op nederlaag te slikken krijgt? Hoe lang zal Marijnissen doorgaan met haar zure persoonlijke aanvallen op politici die anders denken en handelen dan haar goed dunkt? Onder leiding van...

...gelegd zodat er in die open ruimte wat vaker een klein treintje langs komt, zijn er wel twee boeren die menen dat hun belangen ernstig worden geschaad. Sinterklaas en Eppo Zanik. Nederlandser kan je het niet krijgen.

...langs de werkplekken. Ze zal ons wijzen op de lange, elegante, geweven gordijnen en op het stalen geraamte boven ons hoofd en we zullen door het brede, zuidelijke raam het majestueuze panorama aanschouwen van de Spoorzone, die daar ligt uitgestrekt en waar het drukke verkeer in een voortdurende...

Wie houdt van Winkelcentrum Wagnerplein moet wel zand of een andere substantie in de ogen hebben. Het ligt in Tilburg Noord uitgestrekt tussen de grauwe, kale bebouwing; een consumptieparadijs zonder weerga, overladen met goederen en artikelen; teveel om op te noemen...... Eens zegevierde hier...

Toen zij niet lang meer te leven scheen te hebben, bracht ik het schriftje voor haar mee dat zij mij eens gegeven had, een van de schamele bezittingen uit haar jeugd, waarop armoede en gebrek hun zware stempel gedrukt hadden. In de trotse letters van haar eigen handschrift stond in zwarte inkt...

...de beschermende schaduw van de fabriek. De hoge, lange, stenen schoorsteen met de trotse naam AaBe aan haar top spuwde haar rook ten hemel. Het leven speelde zich af in de grauwe straten met de kinderen uit de buurt. Daar kaatsten we met de kleurige ballen tegen de bakstenen muren, daar wrongen we...

...slechts eenmaal heb ik je omhelsd. Na de lange, stormachtige jaren van onze turbulente jeugd die we zij aan zij doorbrachten, heb ik je teruggevonden; verouderd en door vele kwalen getergd en nu lopen we weer zij aan zij tot de onheilspellende dag waarop het graf zich zal openen; nog ver...

De grote Nederlandse bezuinigingsdans is begonnen en die gaat in ieder geval door tot 9 juni. Alsof het een enorme ballonnenwedstrijd is zullen de komende maanden de wildste ideeën de lucht in geschoten worden. Dat wordt oppassen want vreemde hersenspinsels kunnen rare dingen opleveren waar we nog...

...uitspreidden tegen een winterse hemel. De lange jaren daarna, zonder haar, zouden ons niet kunnen scheiden; een gedeelte van haar wezen werd mijn persoonlijk bezit; in de moleculen en atomen, in iedere vezel van mijn lichaam bleef zij onveranderd aanwezig. De oude ogen hadden mij...

...uitspreidden tegen een winterse hemel. De lange jaren daarna, zonder haar, zouden ons niet kunnen scheiden; een gedeelte van haar persoonlijkheid werd mijn persoonlijk bezit; in de moleculen en atomen, in iedere vezel van mijn lichaam bleef zij onveranderd aanwezig. De oude ogen hadden...

...leidt naar de spreekkamer van degene, die sinds lange jaren haar lompe, wrede uitspraken op me heeft afgevuurd. Ze opende de deur en heette me welkom in het nieuwe gebouw van haar praktijk. Ze zou met haar meedogenloze woorden "Ex Cathedra" de volgende diagnose, die ze in al haar...

Ik heb ‘het gordijn ervoor’. Dat is het gordijn voor de voordeur: als dat dicht is mogen er geen kinderen aanbellen. Ik sta in de keuken en Kim fietst langs. We groeten. Even later zie ik haar weer. Wat staat dat rode jasje haar leuk. Mijn lach is veel te aardig. Ze stapt dan ook van haar...

Het was op die zomerdag in die zomer, die zich breed en weldadig uitstrekte over de wereld en die onvermijdelijk en onstuitbaar de herinnering opriep aan verre, voorbije zomers uit mijn jeugd in mijn geliefde Oisterwijk, dat ik het naburige dorp opnieuw bezocht. Een glanzend-blauw treintje met...