Alle inzendingen over opening

...vlak erna de deur open. Vader staat in de deuropening en kijkt op de twee neer, zegt tegen Mieneke, je bent snel terug en kijkt de dame aan die hij vaag kent...heel vaag. Nancy vraagt of ze even binnen mag komen en de man kan niks anders doen dan opzij stappen om haar door te laten, wijzend...

Natuurlijk gaan onze harten en portemonnees open. Opener in ieder geval dan toen de Syrische vluchtelingenstroom ons dreigde te overspoelen. Maar ja, wat wil je, dat waren mensen uit een eng heet land met hoofddoeken en baarden, met ISIS en Assad en je weet maar nooit wat je binnenlaat. Onze...

...stond er op de flyer te lezen. Er kwam geen opening van de expositie waar mensen voor waren uitgenodigd. De schilderwerken werden op een regenachtige dag naar de eetgelegenheid gebracht en opgehangen. Bjarne bracht ze stuk voor stuk te voet naar het koffiehuis. Het Filosofiehuis, de...

Laatst las ik ergens dat criticus Kees Fens pas echt gelukkig was als hij in Rome was. Nu kan of wil ik me in de verste verte niet met de beste lezer en Rome-kenner ooit vergelijken, maar het gevoel moet zo ongeveer hetzelfde zijn. Eigenlijk meteen al als je op het vliegveld Fiumicino landt,...

...als vanzelf open, zonder dat er iemand in de deuropening verscheen. Dietrich wandelde verbouwereerd naar binnen en kwam als vanzelf in een wachtkamer terecht met luxe tijdschriften op een tafeltje. Vrijwel direct verscheen hem een jongedame in rood mantelpakje die hem glimlachend maar zonder een...

Hij komt even onverwachts en mysterieus als dat hij weer zal verdwijnen. Hij draagt een spijkerbroek, die ter hoogte van de knieën is afgeknipt en in zijn rugzak zit een kleine, lichtgewicht tent. Zijn Birkenstock-sandalen geven hem een kwieke, sportieve uitstraling. Op zijn hoofd draagt hij een...

...het invallen van de duisternis waggelde hij de opening tegemoet, wurmde zich er langzaam door, en enige ogenblikken later bevond hij zich aan de andere zijde van de anders zo vertrouwelijke omgeving. Het was ondertussen pikdonker geworden, en daar het bewolkt was, wist hij niet direct welke...

....Ik sta weer voor de vitrinekast en bewonder mijn verzameling. Prachtige flesjes en karafjes met de heerlijkste geuren, de mooiste kleuren.. Daaronder, zijn collectie. Mineralen uit alle landen, sommige zo fraai, als edelstenen uit een duizend-en-een-nachtverhaal.... Ik open de kast en neem...

Mijn spieren deden pijn. Ik opende mijn ogen. Waar was ik? Ik keek om me heen. In een bed? Vreemd! Ik kon me niks meer herinneren. Ik keek nog een keer goed om me heen. Nu zag ik het pas. In een ziekenhuis. Daar zat een knopje waar ik op moest drukken. De bel. Haastig kwam er een verpleegkundige...

In de spiegel keken een paar ogen mij aan. Grote ogen. En blauw van kleur. De lange zwarte haren vielen losjes over mijn schouders. Kritisch keek ik naar mijn eigen gezicht. Waarom had ik eigenlijk een spiegel nodig? Ik wist zelf wel dat ik er mocht wezen. Velen vrouwen waren jaloers op mijn...

De rouwkaarten lagen netjes op stapels voor mij op de tafel. Samen met mijn zus keken we of we niemand hadden vergeten. In totaal waren het er vierhonderd en vijftig. Ik keek naar beneden. Van mijn zwarte schoenen naar mijn zwarte trui. Ik snikte en dacht: Waarom was je toch weggegaan? Mijn...

In een dorp hier ver vandaan, woont een hondenfamilie naast een kattenfamilie. De familie Poedel is rijk en deftig. Ze hebben vier kinderen, vier goed opgevoede puppy’s. Ze wonen in een mooi huis, met een goed onderhouden tuin en een prachtig grasveld. Maar dan het huis van de buren! Het huis...

Vlak voor hij tevoorschijn floepte, was de zon over de daken van de huizen aan de overkant gekropen om de spot op het spektakel te zetten. ‘Je hoeft niet te wachten op de volgende wee,’ zei Tanja, de verloskundige, tegen mijn vrouw, ‘je perst hem er nu gewoon op je adem uit.’ Selma...

In zinnelijke vervoering dring ik bij je binnen. Diep in me brand ik vol hunkering naar je Goddelijke lichaam. Sensueel ritmisch beweeg je jouw lichaam en kreun je zachtjes voor je heen. Al snel ga je een versnelling hoger en vult de badkamer met je geile kreunende stem. Ik druk je lichaam tegen me...

Ziet u dezer dagen toevallig bij de ingang van het Amsterdams CS een bejaarde, kalende man met hemelse blik, zoals een man met missie en vest vol explosieven blikt, al heb ik nog zoveel schijn tegen, ik ben het niet. Het is Jan Donkers voortijdig weggelopen uit een Volkskrant-interview gister met...

...nog steeds met een onbewogen gelaat, door de opening van het loket. De nu toch wel zeer opgefokte klant griste het formulier letterlijk van de toonbank en stevende luid mopperend naar de uitgang. De jongedame keerde naar haar balie terug en er ging een zucht van verlichting uit van de...

De huisbel ging en ik stond op van mijn fauteuil en slenterde naar de deur en maakte die langzaam open, je weet maar nooit, want in de buurt is pas een bejaard echtpaar op klaarlichte dag beroofd door twee bandieten. Ik ben bijna 80, maar ik heb wel in de paraplubak naast de buitendeur een...

Het moet een uur of drie zijn geweest toen ik wakker werd van een gerucht vlak naast mijn bed. Het klonk alsof iemand zijn keel schraapte. Slaapdronken sloeg ik de ogen op, maar in het halfduister van de slaapkamer kon ik niets bijzonders ontdekken. Gerustgesteld draaide ik mij om in een poging...

Tijdens mijn werk kom ik vaak leerling-verzorgenden tegen die een overledene eng vinden, vooral in de avond en nacht. Die angst kan ik me heel goed voorstellen, want als leerling vond ik het ook griezelig. Waar zou die angst toch vandaan komen, en hoe neem je hem weg? Om angst te laten...

De gids ving Peters verbazing op en verklaarde: “Wat je hier ziet is niet zo vreemd als het lijkt. Op aarde is er een grote kloof tussen de wereld van de levenden en de sfeer waarin de zielen van overledenen verblijven. Dat komt doordat de mensen op aarde sterk gericht zijn op de materie. Voor de...

Daar lag ik dan in een grafkist zonder bodem of je moet de laadklep van de truck als deze beschouwen. God had het niet duidelijker kunnen maken dat ik al half op weg was. Naar de hemel of hel wel te verstaan. Met mijn smoel nog steeds benauwend ademend door het pvc pijpje. Ook was ik intussen bont...

Met open bek pak ik nu toch maar een sigaret aan en keek uit mijn ooghoeken naar de twee vensters door de vitrages naar buiten of er iemand mij stond op te wachten. "Pintyam pisau Pisau?" "Leen me een mes Mes," daar dit toch zijn bijnaam was. "Ah begitu!" "Ja zo!" Zegt hij opgelucht en...

Het was een sombere dag in het dichte bos van een landgoed, ergens tussen Ulvenhout en Chaam. Oude, dikke eiken en beuken stonden stram en kaal onder de trieste, grauwe hemel van de laatste winterse dagen. Door de kromme takken zuchtte een zwakke wind neerslachtig: "Het is niet veel wat we hier...

Ons drietal liep door de weilanden. Overal rook je heerlijke geur van bloemen; bijen vlogen ijverig rond. "Ach, die bijen zoeken de honingbloemen op," zei moeder. "Die kleine beestjes kunnen goed werken. Maar laat ik nooit proeven wat ze maken." "Gelijk heb je," antwoordde vader. "Ik hoef...

Op weg naar de lunchroom waar ze met een vriendin had afgesproken vertelde ze, had ze een vreemd gezang gehoord. Ze had niet een twee drie kunnen plaatsen waar of het vandaan kwam. Het leek te komen vanachter het muurtje dat de katholieke basisschool scheidde van het fietspad waarover ze liep. Toen...

De man kwam weer bij. Hij lag gewoon nog tussen de paardenbloemblaadjes. Over zijn hele lichaam voelde hij opeens een hevig gekriebel. Maar het was geen mug! Nee, drie duizendpoten kronkelden zich om hem heen en hielden hem stevig vast! De schilder kneep zijn ogen dicht van afschuw. Maar wat was...

Uit het moeizame leven van Otto Berendsen (Een feuilleton voor lichte en donkere dagen) Otto Berendsen, docent Onduidelijke Vakken aan scholengemeenschap de Vallei (waar klassenmanagement tot de startbekwaamheden werd gerekend), lag aangekleed en verfrommeld dwars op zijn gebloemde roze dekbed...

Onze buren houden ons altijd bij de les. Vrijdag werd er bij ons op het raam geklopt. Een vrolijk lachende buurman stond voor ons raam. Ik stak mijn vinger op, zodat hij wist dat ik eraan kwam. Ik zag aan zijn beweging dat hij doorliep naar onze schuur. De voordeur wordt bij ons alleen open gedaan...

Ooit heb ik eens de volgende op zelfkennis gebaseerde gedachte enigszins spottend op papier gezet: “Alles is zo simpel; geen nood: ik zal het wel weer ingewikkeld maken!” Onder ons gezegd en gezwegen: zó was ik, vooral in mijn jongere jaren, bijna ten voeten uit. Van de vier bekende en door...

Jij bent geboren als Steffany Dawn Frizzell in november 1984 in Oskaloosa, Iowa. Jij bent in Ohio opgegroeid. Als jong meisje had jij al een enorme passie voor de aanbiddingszang en -ceremonies. Door zelf liederen te schrijven, verwerkte jij de rumoerige wereld om jou heen. Zo wist jij de harde,...