Alle inzendingen over oud-gereformeerd

Ze gingen wandelen in het dichtbij gelegen park, want het was mooi weer. ''Doe mij een plezier Wouter, ga niet weer met een boom praten, ze praten toch niet terug.'' Daar liepen de twee oudjes, zij als altijd gekleed in een lange gebloemde jurk met daaronder witte sokken en platte bruine...

Er dwarrelde zomaar een oud krantenbericht uit één van mijn boeken, ik bekeek het een beetje, een koffievlek versierde de rechter rand, ik rook eraan, ik kon de geur niet vereenzelvigen met één van mijn vroegere huurwoningen, maar dat deed er ook niet toe, het is gewoon een uniek...

Het was winter en het sneeuwde die dag. Op de markt liep ik de nachtjaponnen als het ware "tegen het lijf". Ze waren lichtpaars, roze en groen van kleur, wapperden in een zacht briesje vóór de kraam en leken een beetje op vormeloze zomerjurken volgens een mode van een lang vervlogen tijd. Maar...

Hij had wat broodkruimels weten uit te sparen. Hij opende de zware schuifdeur die de grote zaal begrensde, waardoor een windvlaag over de broze gestalten van zijn mede-bejaarden streek en een cognackleurig gordijn baldadig naar binnen woei en hij strooide het brood verwachtingsvol op de grijze...

Meneer Rutte. Wat zijn we blij dat u zich in heeft kunnen houden met Oud en Nieuw. Zeker Meneer Trawant, want anders hadden die klootzakken wat kunnen beleven hoor. Maar dat is toch geen ministeriële uitdrukking? Voor deze keer wel. De mensen in het land moeten weten dat er een premier is die...

In mijn privé-bibliotheek staat het boek 'Leven zonder angst' van Alexander Lowen, wat een grote invloed op mijn psyche heeft gehad, naast 'Dans het leven' van Gabrielle Roth/John Loudon. De intense, buitengewoon transformerende muziek van Miss Roth is ook de moeite waard om te ontdekken, voor...

De meeste godsvrezende mensen die ik ken, lopen niet over van naasteliefde en tolerantie. Maar wie zoekt, vindt gelovigen die geïnsprireerd door Het woord, grootse daden van medemenselijkheid verrichten. Onbaatzuchtig en met een grenzeloos optimisme. Ook mensen-zonder-god verrichten goede werken....

Toen zo’n slordige 1980 jaar geleden J.C. de kruisdood stierf, begon het gedonder. Daarvoor geloofde niemand in een leven na de dood. Er waren wat overgeleverde verhalen over zonnegoden en faraovisioenen, maar dat waren mythen. Nee, dood was dood, pech gehad. Maar toen verspreidde het gerucht...

We moeten er mee leven – dus niet, er mee leren leven. Waar ik het over heb – over discriminatie. Natuurlijk, u en ik, nee wij discrimineren niet, nee natuurlijk niet, ben je gek. Laat mij u uit de droom helpen, we discrimineren allemaal, bewust of onbewust. Het zit in de mens ingebakken; in...

In Kollum woonden wij in een vrij moderne pastorie met een ruime achtertuin, die grensde aan de imposante, gereformeerde kerk. Er stonden drie appelbomen, een kleine, een wat grotere en een grote. Als middelste broer was de middelste grote boom voor mij, de andere bomen waren voor mijn oudste en...

Op de kaart staart ze naar de Eiffeltoren. Tantes leven was een reis. Ze kijkt neutraal, dat moest. Het is een oude foto; over veertig jaar zou ik pas komen. Misschien wist ze dat al, kien als ze was tot die laatste weken. Ze vrat graskaas vanachter haar bejaarde bureau, ooit van duur eikenhout....

Het grote voordeel van oud zijn is: dat je niet meer bang hoeft te zijn om oud te worden en ook niet bang hoeft te zijn dat je niet oud zult worden.

De indicatie is er, eens of soms twee keer per week recht op zorg, hulpbehoevend huishoudend. Het maakt niet uit wat voor weer het is, je wordt verwacht, maar bij vijftien centimeter sneeuw is men toch blij verrast dat je er bent. Het mensje schenkt dankbaar een kopje koffie, suiker en melk...

Je denkt dat je nog jaren mee kan, zestig is jong. Maar over vijftien jaren ken je het verschil, vijfenveertig jaren gelee was je jong en deerde een jaartje meer of minder niet. Maar nu gaat het met horten en stoten, vandaag fiets je vrolijk, frank en vrij over Neerlands paden, morgen strompel je...

Aan de oever van een roerloze poel, met zijn wortelvoeten tussen het riet, stond een van ouderdom kromgegroeide treurwilg, die kraakte van lentevreugde in de speelse wind. Hij was peinzend over zijn spiegelbeeld gebogen, terwijl een warme lichte bries ritselde door zijn jonge, nieuwe,...

Oud zijn moet je al jong leren.

Hij was van de trap gevallen, heel erg dom, wilde eerst geen arts maar ziekenauto kwam weerom. Aldaar werden wat kneuzingen geconstateerd en mocht hij weer naar huis. Echter eenmaal thuis, kon hij de trap niet op, vanwege de pijn en zo besloot men, dat de bank zijn slaapplaats maar moest zijn....

OUD je voelt je pas echt oud wanneer je joviaal tegen iemand gezegd hebt: zeg maar jij en jouw in plaats van u, hoor . En ze het dan na het een paar keer geprobeerd te hebben, je toch weer met u aanspreken.

Mijn ouders, mijn twee broers en ik woonden in de gereformeerde pastorie in hartje Kollum. Via het tuinpad kon je naar de kerk. In de tuin stonden drie appelbomen voor de drie gebroeders. De kleuterschool was naast ons en ik hield erg veel van juffrouw Van der Zee, die lief en zorgzaam was. Op een...

George Sand Zij hoort ze altijd dreigen, zingen, als aan 't onzegbare verwant: Majorca's sombere mineurwinden, de majeurmerels van Nohant. Zij slentert neuriënd door Versailles als schijnbaar acht'loze gamin: Bourgogne, landwijn en champagne met Amors pijl dooreengemengd. Zij...

Terwijl ik ’s ochtends naar mijn werk fietste, zag ik her en der al wat dozen. Ze stonden voor dezelfde huizen waar op dinsdagochtend de afvalcontainers al voor dag en dauw worden neergezet. Hoe doen die mensen dat toch, dacht ik, zo vroeg op gang komen? (Ik wou dat ik het kon, ochtendmens zijn....

Nog geen maand na haar huwelijk met Henri Snoek ging Vlinder Heldewier al vreemd met de Duitse vakantievierder Helmut Friedrichsen, die zij tijdens een strandwandeling had weten te versieren. Ze droeg enkel een minuscule zwemslip en haar flinke borsten wiebelden uitdagend heen en weer. Helmut lag...

Een rasechte Amsterdammer en trots op zijn stad. Dat is Michael van der Vlis. Van oorsprong komt hij uit de Pijp, maar zijn bijnaam is niet “Pijporgel,” maar “Drankorgel.” Grappig. Een bijna-bejaarde die bepaald niet stil zit. Waarom zou hij ook? Die geraniums kunnen altijd nog, over een...

Achter ons huis met het dichtbezette dak, waar de vogelen van alle windstreken onder het bestier des mensen werden geherbergd en verwekt, met de paarse sering en de gezegende morellenboom, de perenboom, de moestuin en de appelbomen werden in de meinachten de bruiloften gevierd in het Gebouw...

Wat is dat nu weer voor geks – inteeltsporten. Ach, ik bedenk het nu even ter plekke of beter gezegd zopas naar aanleiding van het aan het journaal voorafgaande sportjournaal. Vooropgesteld, ik ben een realistische (niet te uitzinnige) sportliefhebber als het ook echt een eerlijke competitie...

De zon staat hoog aan de hemel en zelfs de auto's lijken weg te smelten. Erik Wiepkema baant zich een weg naar de Albert Heijn aan de hoofdweg van Voorthuizen. Onder zijn korte broek draagt hij zijn zwembroek, want hij is van plan om vandaag een frisse duik te nemen. Niet in het georganiseerde...

Wat een gemeen iets is pijn, vooral als er niets meer aan te doen is. Pijn van de vroege morgen tot in de late avond. Zo bewegelijk als wat, was ik. Nu zijn dat alleen mijn armen nog maar. Pijn, een hele doos met pillen en nog steeds wint de pijn. Bij artsen kom ik niet meer: "ik kan U niet...

"Hoe oud ben je?" vroeg ik hem na een poosje nadat hij zich op de rustbank had voorzichtig neergezet. Hij was zachtjesaan komen aansloffen, voetje voor voetje, zich steunend op zijn rollator. (looprek met wieltjes en handremmen) Het oude manneke pufte amechtig. Zijn beduimelde pet, ietwat te...

'Is it the pain of the drinking or is it something else?' [Neneh Cherry] Mensen, doe niet als ik, verstik je woede niet, want het leven wordt een hel en uitzicht is er niet, wellicht uitkomst, maar lang, zeer lang zal het duren. De moed om daar te komen waar ik als depressief kind de mist ben...

In de late herfst van mijn leven ervaar ik de komst en het mogen beleven van iedere nieuwe lente steeds meer als een voorrecht. Wellicht wordt het tijd, dat ik dit ook eens aan iemand toon…