Alle inzendingen over padden

We waren gearriveerd in Leerdam. Wapperende vlaggen begroetten ons. In de verte verhief zich de asgrijze koepel van een kerk. De Opstapbus had haar doel en bestemming bereikt. Ik was een der jongste senioren in het gezelschap. De verhalen kwamen los en werden op mij afgevuurd als ongeleide...

Even een wandeling op een - liefst vroege - zondagmorgen. De weilanden in, de rust tegemoet. Als je je niet lekker voelt verandert dat op slag. Stilte. Je voelt je weer opgenomen in en verbonden met de pracht van de natuur. Het genot van de rust hangt als een warme, zachte deken om je heen. Het...

We staan stil bij het overlijden van Maarten Biesheuvel: zijn leven ging niet over geplaveide paden maar hij heeft voor ons veel stof tot nadenken en navoelen en grimlachen nagelaten...

De lange weg ligt vóór ons, nog onbetreden door onze voeten; modderig, bezaaid met plassen door het recente onweer. Langgerekte schaduwen als van september vlijen zich over het pad en ik raap een gladde steen op die mijn hand juist kan omvatten. De zware donkergroene deur van het pittoreske...

‘Ik voel me niet goed,' zei Olifant,‘ ik moet al weken kuchen.' ‘Maak je je weer ongerust,' vroeg Muis. ‘Ja' ‘Nou, ga dan naar de dokter.' Ze liepen over een klein dijkje in de buurt van Waternis. Olifant trapte voortdurend naast het pad. Hij lette nooit op waar hij zijn poten...

Geen hobby nog minder plezier beleef ik aan jou, afschuw alleen ’t woord minachting speelt nog net niet door mijn hoofd. Ik mag je niet minachten, maar zou dat liever wel doen, besef diep in mijn binnenste dat het misschien niet normaal is om zoveel afschuw van je te hebben. Ik zal er geen vloek...

Alleen ik ben in staat het pad van mijn gedachtenkronkels feilloos te volgen. Anderen belanden, bij een poging mij langs die zelfde weg te willen doorgronden, bij de eerste bocht reeds in de berm.

We zijn gaan wandelen bij het St. Elisabeth Ziekenhuis, onherbergzaam brandpunt van ziekte, dood en verdoemenis, over het smalle pad dat voert langs het riviertje De Leij, dat rustig voortkabbelt en voort zal stromen alsof onheil en het ultieme afscheid niet bestaan en nooit bestaan hebben, en de...

Tegenwoordig gaan er meesterlijke energieën door mij heen. Ik ben op mijn pad aan het leren om de weg af te leggen van gezel tot meesteres. En dan houd ook ik gráág een bekwame en goede lerares voor ogen!

Degene die het hardst riep dat ik moest ophouden met schrijven had zeker heel wat te verbergen! De angst tot openheid, eerlijkheid en oprechtheid heeft heel wat mensen het verkeerde pad op doen gaan...

Vandaag liep ik met m’n honden door het bos en met de hoge laarzen aan kan ik over de meest modderige paden lopen – geen enkel probleem. Vanmorgen lag er een tak verscholen onder de modder en bladeren en ik struikelde. Omdat ik in m’n ene hand de riemen van de honden vasthield, probeerde ...

Mijn achterwaartse pad, bezaaid met tegenslagen, kapot gebeukt door Lot en stormen menselijk falen, baant zich wegen langs blokkades, die vast mijn toekomst ook bepalen, denk ik bij de Koffie Verkeerd.

Er zijn toch zulke nette mensen op onze waardevolle aarde dat een mens versteld staat van de woorden die er uit een (overigens heel nette dame) vrouwenmond komen. Nu weet ik best wat krachttermen zijn en tevens weet ik best dat soms een knallende vloek niemand meer vreemd is maar de afgelopen tijd...

Beleef mijn schaduw, wees mijn lamp, verlicht mijn pad, schemer van begrip, brand fakkels bij mijn duisternis, zend zonnen naar mij alleen, opdat ik niet verbrand, maar slechts gloei, van genot en eigendunk, want vrouwen blijven meisjes, ook in spelletjes.

Met mijn korte beentjes leek het pad eindeloos. Stapje voor stapje kwam ik dichterbij mijn doel, de deur van mevrouw De Jong. Ik liep zonder te kloppen naar binnen. “Hallo, hier ben ik weer”, riep ik vrolijk. Mevrouw De Jong keek op van haar wasgoed en was zichtbaar verrast me te zien....

'Mag ik uw getuigschriften even zien?', vroeg schoolhoofd Thugt aan zijn sollicitante. De vrouw graaide in een zak van haar groezelige zwarte mantel. Een pad sprong uit haar jaszak en verstopte zich achter de prullenmand. Ze wierp een rolletje vlekkerige, vergeelde papieren op het bureau van het...

Godfried Bomans zei ooit eens: "Als je iets doet, dan moet je het direct goed doen!" Ik heb mij in mijn korte leven, tot nog toe, geprobeerd daar aan te houden... Ik begin niet zomaar iets; ik bouw langzaam mijn doel, een pad dat recht voor mij uit ligt, op en uit. Ik roep niet zomaar wat,...

Soms is een doodgewone wandeling veel ongewoner dan je kunt vermoeden. Ook al is het een wandeling die je wel vaker maakt, toch kan hij opeens heel anders lijken. Een poosje geleden liep ik het mij bekende pad, iets buiten het dorp, af wat langs een boerderij leidt en uitkomt bij een bosje...

Het persoonlijke beeld en omvang in de ontwikkeling van een mens, zegeviert bij mij boven mijn aandeel of oordeel. Ik was en ben er niet voor, om mezelf te verheffen bóven de ander. Ik loop enkel mee en mag naast een ander mens lopen. Zelf heb ik nog een geheel vrij pad voor me liggen, om...

Herfstgedragen zuchtte de wind zich vleiend een weg onder de koepel van het loverbos om uit te deinen in de slaap van het kleurrijke bladtapijt. Mosgeuren begroeten mij terwijl fijne regendruppels mijn huid strelend zoenen ...en de kracht van innerlijke rust even mijn pad komt kruisen ...Het leven...

De dood zou niet meer lang op zich doen wachten; deze werd verwacht. Ik was met een gigantisch boeket op pad gegaan naar de Anselmusstraat om de verdiensten te erkennen waarvoor hij niet gehonoreerd was en om de collega te zijn die hij gemist en zozeer verdiend had. Zwaar vermagerd maar toch...

Weelderige groene plantjes die zich met elkaar verweven en verstrengelen bedekken het pad als een tapijt en vaalgrijze tegels schijnen zich een weg te willen banen door het terrein. Aan de andere kant rijzen de vensters van Verzorgingshuis "De Bijsterstede" op, wellicht een oord waar de...

Mijnheer Jansen speelt fluit. Hij is tachtig jaar en denkt, dat hij goed dat instrument kan bespelen, maar zijn vrouw denkt daar anders over. Elke ochtend zit hij in de kleine huiskamer aan de grote tafel en begint te spelen. Zijn vrouw neemt dan de benen om haar oren te sparen. Hij wilde zijn...

De zon stond hoog aan de hemel, de warmte straalde van de struiken af en het stof van het pad kringelde bij iedere stap om mijn voeten. De wind kwam uit het oosten, wat bestendig weer betekende. Zo anders voelde ik mij van binnen. Mijn auto staat al maanden te koop. Ik zit te wachten tot mijn...

De man liep weer eens over het pad langs de bosrand. En het toeval wil dat toen hij weer bijna bij die onoverzichtelijke bocht arriveerde, de vrouw met Josje de St Bernard kwam aan lopen. Dit keer was Josje aangelijnd en kwispelstaartend kwam Josje hem tegemoet, de vrouw enigszins half...

Het is veertig jaar geleden dat ik met vriendinnen het bosgebied doorkruiste nabij de oude kapel in bosgebied "De Brand" in Udenhout. Daar bloeien nu nog altijd de witte bosanemoontjes nabij de vijver waar het geluid van kikkers altijd weerklinkt en waar de hoge, kale stammen van eiken oprijzen...

Op het kronkelende pad dat slingert door ons Westerpark zijn altijd wel baasjes met honden aan de wandel. En zo achtervolgde ik eens een van hen. Hij voerde een zwart-wit-gespikkelde viervoeter aan de lijn en ontmoette een andere hondenbezitter. De kennismaking was aangenaam. Vrolijk dartelden de...

Op het kronkelende pad dat slingert door ons Westerpark zijn altijd wel baasjes met honden aan de wandel. En zo achtervolgde ik eens één van hen. Hij voerde een zwart-wit-gespikkelde viervoeter aan de lijn en ontmoette een andere hondenbezitter. De kennismaking was aangenaam. Vrolijk dartelden de...

Wat moet ik ermee… mijn dromen. Mijn afschuwelijke dromen. Wat ervan te zeggen? Er zal wel niemand bestaan die dat ooit heeft meegemaakt, zo snel achter elkaar… eerst Moeder dood, daarna mijn innig geliefde… Wat te doen? Erover praten? Met wie? Met mijn vrienden of vriendinnen? Ik heb er...

Het zag er vredig uit. De bladeren hadden zich neergedrapeerd op de grond. Het leek alsof ze waren gaan liggen. Niet alsof ze van de bomen waren gevallen. De ochtendzon baande zich een weg door de bomen en struiken. Gewillig gaven de stralen zich over aan de schaduw. Die had met de komst van de...