Olifant en Muis 4: VERBODEN TOEGANG
‘Ik voel me niet goed,' zei Olifant,‘ ik moet al weken kuchen.'
‘Maak je je weer ongerust,' vroeg Muis.
‘Ja'
‘Nou, ga dan naar de dokter.'
Ze liepen over een klein dijkje in de buurt van Waternis. Olifant trapte voortdurend naast het pad. Hij lette nooit op waar hij zijn poten zette.
‘Ik kijk het nog een week aan,' zei hij.
Op dat moment trok er een grote zwerm vogels over hen heen.
‘Spreeuwen,' zei Muis,' nee, kievieten'
‘Kievieten vliegen niet in zwermen.'
‘Ze hebben wel kuifjes en ze zijn wit van onderen.'
‘Ze zien er niet uit als kieviten,' zei Olifant. ‘Wat zouden die vogels van het weer vinden?'
Muis zwaaide geërgerd met haar staartje. Die Olifant, je werd gek van hem. Olifant noemde dat zijn wijsgerige kant. Muis vond het maf. Vragen stellen waarvan je wist dat er geen antwoord op mogelijk was. Het dijkpad waar ze over liepen ging langs een woonboot.
Een groot bord met privé erop stond aan het begin van het pad.
‘Je mag hier toch wandelen,' vroeg Olifant.
‘Natuurlijk, je hebt het rood met witte tekentje aan het begin van dit pad toch ook gezien.'
‘Ja, ik geloof van wel.'
‘Dan mag je er wandelen. Dit is een officiële wandeling.'
Ze kwamen bij een woonboot. Een grote hond stond midden op het pad. Hij was bruin maar hij had witte vlekken. Net een koe. Een man met een kaal hoofd die de hele tijd op een stoel voor de woonboot had gezeten ging naar binnen.
‘Ik ga niet verder,' zei Muis.
‘Maar dan moeten we helemaal terug.'
‘Liever dan gebeten worden.'
‘Ach hij doet niets,' zei Olifant en liep aarzelend door. De hond begon te grommen. Olifant werd steeds onzekerder. Muis was een beetje achtergebleven.
‘Zullen we dan maar terug gaan,' vroeg Olifant.
‘Dat is goed.'
Ze liepen terug. Voor het schip dat ze pas geleden voorbij gekomen waren, zaten nu twee oude dames.
‘Jullie hoeven niet terug hoor,' zeiden ze.
‘We dachten misschien dat dit het pad niet was,' zei Olifant. Het staat wel in ons wandelboekje, maar het is zeker veranderd.'
‘Nee, helemaal niet. Het pad loopt gewoon door, maar onze buurman is een beetje aso. Je moet je er niks van aantrekken. Hij heeft het hier niet te vertellen.'
Ze konden nu niet goed meer terug en bleven besluiteloos staan.
‘Er staat daar een hele grote hond,' zei Muis.
‘Jullie moeten gewoon doorlopen,' zei één van de dames. Straks terroriseert onze buurman de hele buurt.
‘Het is een schande,' zei de andere dame. En die dochter van hem is toch zo'n schattig meisje. Ik kan het niet begrijpen. Zo'n vader en zo'n dochter. 'T is dat ze zo op elkaar lijken anders had ik niet gedacht dat het de vader was.'
‘Jullie mogen wel even gaan zitten,' zei de linker dame. Ze haalde haar breiwerkje van het bankje en wees op de vrijgekomen plaats.'
‘Nee dank u zei Olifant,'en naar Muis kijkend. ‘wat doen we?'
‘Zeg jij het maar'
‘Laten we even daar overleggen.' Olifant wees op een plekje in de bocht waar ook een bankje stond.‘We gaan daar zitten mevrouw,'zei hij,‘ dan kunnen we ook ons brood opeten.'
De dames knikten vriendelijk.
xs4all.nlGeplaatst in de categorie: dieren
olifant
1.027
Geef je reactie op deze inzending: