Alle inzendingen over pens

Op een zonnige middag zat de twaalfjarige Adriaan te mijmeren in zijn slaapkamer. Wat zou hij gaan doen? Opeens zag hij zichzelf liggen in de laadbak van een kleine aanhangwagen. Die ruimte was niet veel groter dan Adriaan zelf. Maar wat wonderlijk! Daar begon het wagentje vanzelf te rijden,...

Column Wordt Gevolgd DE ONMACHT VAN DE TAAL Ik houd van taal. De taal beschrijft de prachtigste dingen. De hele wereld komt tot je en zo praat je met andere mensen en jezelf. Gedachten zijn ook woorden. Woorden kunnen ook troost bieden of tot bezinning leiden zoals het woord god of hemel....

Joris Luyendijk heeft een keer een geweldig boek geschreven: het zijn net mensen. Alles wat erna kwam is heel goed leesbaar en heeft altijd heel veel aandacht gekregen, maar voor mij is dat boek het hoogtepunt. Hij beschrijft hierin wat corruptie in de Arabische wereld is. Het is niet de...

Mijn brein zit vol met imaginaire guldens, die mijn fantasie voeden. De weldoener, de wereldreiziger, maar ook de bezitter van een prachtig huis aan de Cote d’Azur. Het huis op 550 meter hoogte in de heuvels van Cabris met een prachtig uitzicht op zee. Een panoramisch vergezicht van Cape...

Montmartre: Piaf Zij heeft zich dood gezongen in haar lied. Zij kon niet staan, niet ademen, niet leven, Als niet haar hart zich in het lied mocht geven Uit afgrond van verrukking en verdriet. Zij zong de liefde en zij zong de pijn, De eenzaamheid der namenloze velen. Haar rauwe stem kon...

Er zijn kinderen die hun opvoeders tot wanhoop kunnen drijven. Peuters die het bloed onder je nagels vandaan halen. Lastpakken die je achter het behang wilt plakken. Jengelende, dreinende, blèrende, zeurende en treiterende blagen. Ze gaan net zo lang door en zetten alle middelen in tot ze...

(Voor de schrijfster zonder naam) Je bent (geboren)uit de klei getrokken en als baby zette je meteen een keel van een aardappel op. Elke meid is goed op haar toekomst voorgekleid, toen ze als kind al lak kreeg aan schoenen, ging ze er op haar zondags autoloos naast lopen. En kijk, daar gaat...

In mijn agenda zie ik staan bij de negende maart: "Idul-Maulid (Islamitisch)". Ik weet niet wat het betekent: is het een feest, een gedenkdag? Zeker is dat twintig jaar geleden op deze dag jouw ijsblauwe ogen mij voorgoed vaarwel hebben gezegd. Je hand werd toen kouder en kouder in de hand van...

Waar ik in de trein nog wel even aan moet wennen zijn de andere reizigers. De man die rechts tegenover me plaatsneemt lijkt sprekend op een jonge Donald Sutherland. Dezelfde lichtblauwe priemogen, dunne lippen en een kort grijs baardje. Sinds zijn rol in de film 'Don't look now' met een...

In de lunchroom aan het tafeltje naast me, zit een man alleen. Hij roert bedachtzaam in zijn cappuccino. Naast het kopje ligt een cellofaan zakje met een luxe kaart met enveloppe. Hij pakt voorzichtig het zakje en kijkt lang naar de voorstelling op de kaart. Zijn ogen glanzen; de kaart is vast...

Er was ooit een man die velen als boeiend ja vaak opwindend ervoeren. Bij wie het lichamelijke en het geestelijke uniek samenvloeiden. Wereldberoemd dan wel berucht om de openhartige beschrijving van liefde en seks. Tumultueus en weerbarstig. Bij hem waren lichaam en geest nauw verbonden. Al...

Ik ben de pen voorbij en nog hameren de woorden op de tromvel van mijn lege brein, kan ik dan nooit ontkomen aan dat nare ritme, waar mijn genen in gevangen zitten? Waarlijk, ik beken, mijn dichterschap is een kwelling en een vermorzelend noodlot. De aanstormende woorden zijn meer vijand dan...

...worden. Dat blijkt uit een Brits wetenschappelijk onderzoek. Vlak voor de menstruatie voelen ze zich niet lekker en compenseren dat gevoel door impulsief koopgedrag. Zou dat gevoel ook kunnen leiden tot schoonmaakwoede?

Het samenstellen van een duidelijke personeelsadvertentie blijkt voor veel werkgevers een moeilijke klus. Ze eisen van alles van een sollicitant maar spreiden zelf weinig creativiteit en fantasie ten toon. Nietszeggende oproepen met grote kans op nietszeggende reacties. Een...

Een stralende zon, een blauwe hemel. Ik zet de luiken open, het licht stroomt naar binnen. De nog frisse koelte van de morgen geurt naar aarde. Genieten. Op mijn rechterschouder springt Wolkers. Hij miauwt zacht. Zijn zus Rola doet ook verwoede pogingen maar zij is nog niet zo...

(voor Nico Scheepmaker) Het is altijd weer dat verslaafde terugkeren naar een pen, die lege papieren bloemrijk weet te vullen. Altijd die felle reactie op een al te saaie buitenwereld, die geen status biedt aan dichters met een Keltisch charisma. In hem bruiste de geestdrift van zijn...

Op het Noordzeestrand loopt een jong meisje in zwemkleding. Ze kijkt naar het volgeschreven papier in haar hand, en moppert: "Ach, ik heb geprobeerd iets over de Nederlandse en Belgische bevolking te schrijven. Maar ik heb er niets van gemaakt! Weg ermee!" Ze verscheurt het vel en gooit het in...

Ik schrik wakker van het snerpende gepiep van mijn wekkerradio. Behendig zwaai ik met mijn rechterarm naar het kladblok op het nachtkastje. Grijp het. De pen valt op de grond. Als ik met links onder het stoffige bed tast, is het weg. Vervlogen. De droom. Gisteren ook al dat brood vergeten. Nu weet...

Na de koffie met gebak tijdens de verjaardag wordt de boel afgeruimd, wat naar de vaatwasser kan, verdwijnt erin en wat met de hand dient te worden gedaan, krijgt een sopje in het aanrecht of is het DE aanrecht? Ik hou het op HET aanrecht, wel zo gemakkelijk. Intussen (volle kamer) gaat een van...

...grijze kop haar, hoofd wat gebogen, mond wat openstaand, bril half op de neus, rug wat gebogen, grijs vest, blauw overhemd, dondergrijze pantelon.   Stond hij daar dus met gebogen rug, bijna starend, gapend naar buiten te kijken, naar het zware werk van het hotelpersoneel de...

En toen kwam er een man met een pistool de kamer binnengelopen. Sterker nog, het was agent Sipowicz: snor, kaal, chagrijnige blik en een drankprobleem, schatte ik zo in. Het pistool was niet getrokken, laat stáán op mij gericht. Neen, het pistool zat in een holster aan zijn riem. In zijn handen...

...een strijdlustige groep, maar omdat we geen wapens hadden, lieten ze ons gaan. Na de overnachting werd ons gezegd dat we, vanwege al het oproer, onze bestemming alleen konden bereiken als we beschermd werden door de Japanse militaire politie, de Kempetai. Twee gewapende soldaten reisden toen...

Het was rond Valentijn, dat weet ik zeker. En geen haar aan mijn hoofd die dacht dat het zo een vaart zou lopen. Maar toch. Een paar mensen die ik leerde kennen hadden mij er al meermaals op gewezen dat ik wel goed was. ‘Ik had potentieel’, zoals zij het zo netjes stelden. Het vleide mij wel,...

...uit een Frans detective verhaal. Dikke pens, bretellen en zweet op het voorhoofd. De gezondheidsbrigade. De man had mijn zweem van glimlach bemerkt en reageerde alsof hij persoonlijk beledigd werd. "Verf, lang zul je niet meer lachen", siste hij vol opgekropte woede. "Breng ze...

...scherpschutters met mededogen, die via een openstaand raam papieren pijltjes met opbeurende boodschappen naar binnen schoten, maar hun kolderieke kinderspel bereikte nooit de diepverborgen wortels van jouw verstikkende leed. In de naargeestige sferen van Londen, waar zij eenzaam met haar...

Tijdens het Bedrijven Eikelprijzen Festival (BEF) heeft dit jaar Kijkshop Eindhoven de concurrentie het nakijken gegeven door geheel verdiend de hoofdprijs in de wacht te slepen. De Eikels zijn onderscheidingen voor bedrijven die op eigenzinnige wijze omspringen met marketingregels,...

Ik heb een hekel aan nuchterheid. Het is een saaie doordachte manier van denken, die alleen in tijden van paniek uniek kan zijn. Verder is nuchterheid de grijze muis op de loer die ons wil behoeden voor alles in het leven wat de moeite waard is. Ja, ik meen het. Vrouwen en nuchterheid gaan...

Wilt u meer of minder boerenkaas? Wilt u meer of minder irritanten? Wilt u minder of meer Martianen? Wilt u vaker of minder vaak zwarte schapen? Wilt u liever Pauzeren of Eijkelen? Komt ooit de onderste teen boven? Wilt u liever Syrieus zijn of Lybiraal? Plast u zwak of sterk? Komt u uit...

Je bent columnist, of je probeert het te zijn, en je treuzelt door de Gentse binnenstad. Waarom? Omdat je pen anders inktloos blijft. Lachen met rijken die om aandacht schreeuwen lukt het best met kerst. Lang leve de kerstdagen! Hoe slentert de stukjesschrijver door idyllisch verlichte...

(voor Robert Rius (1914 - 1944)) Je bent geboren op 25 februari 1914 in het dorpje Château-Roussillon. Je woonde op het platteland en op je vierde is je vader overleden. Je studeerde aan het jezuïetencollege Saint-Louis de Gonzague. Je vader Raoul Rius was de eigenaar van een grote wijngaard...