Alle inzendingen over rusteloosheid

...het hoogst bereikbare. ‘Het boek der rusteloosheid’ is een dagboek, maar dan zonder dagen, of, zoals Soares zelf schrijft, een biografie zonder feiten, een levensverhaal zonder leven. Het is het boek van een man die niet kan bestaan, maar het moet, en daar zijn waarde en...

Vanuit mijn hooggelegen raam zie ik hem voortstappen aan de overkant van de straat waar een grasstrook het territorium is voor vele hondenbezitters. Of ik signaleer hem op een bank in de winkelgalerij. Al jaren sjouwt hij rond door de stad, wanhopig, afgedankt door hulpverleners, rusteloos,...

Vliegen kan je niet meer, jouw angel steekt nu in een ander lijf. Onbewust koos jezelf de dood ter verdediging. Verbaasd doch volhardend draai je links- danwel rechtsom een naderend einde, die bloemendans moet afgemaakt worden. Tragiek die door niemand gezien wordt, je mist je volk en je volk...

(voor Sigbjorn Obstfelder (1866 - 1900)) Jij bent geboren op 21 november 1866 in Stavanger. Jouw vader Herman Friedrik Obstfelder (1828 - 1906) was een bakker, die jou weinig financiële en emotionele hulp bood. Jouw moeder was Serine Egelandsdal (1836 - 1880), die op jouw 14-de overleed. Dit...

...zijn: - Nieuw bericht - Het boek der rusteloosheid In de eerste helft van de 20ste eeuw diende Pessoa een literaire beweging. Een stroming en periode in de Westerse literatuur, gekenmerkt door experiment, twijfel aan traditionele waarden en een geloof in de verheffende functie van...

Ooit had ik een vader een moeder en een zus, een redelijk doorsnee gezin. Hoe vanzelfsprekend was het dat mijn vader een sterke man was? Hoe vanzelfsprekend was het dat mijn moeder me verzorgde en overstelpte met liefde? Hoe vanzelfsprekend was het dat mijn grote zus alvast een weg voor me baande...

De spare ribs namen zijn bord voor negentig procent in beslag en ik vroeg me af wat zijn maag ermee aan moest, zoals ik me afvroeg hoe ik de avond met hem door moest komen.... In het halfduister van het restaurant moesten we schreeuwend ons gesprek in stand houden dat leek weg te zinken in het...

Daar lig ik dan. In het zand. Ze heeft me gewoon achtergelaten! Het is een stralende, zonnige, bloedhete dag. Op het strand is het niet druk, het is te warm. Bijna te warm zelfs om een zonnebril te dragen. Ik ben haar trouwe metgezel. Als de zon fel schijnt, bescherm ik haar ogen. En als ze...

Subtitel: de Onaantastbare Kunstschilder Caravaggio en 'de Hand van God'; twee termen die op de 'Onaantastbare' onherroepelijk van toepassing zijn. De voorzitter van Napoli, Aurelio de Laurentiis, vergeleek Maradona, 30/10 - 1960 - 25/11 - 2020 met een rusteloos werk van...

...voelt zich daar opgenomen tussen de menigte, tussen het publiek dat de winkels aandoet als de bijen de bloemen in een welvoorziene tuin, alsof eenzaamheid, rusteloosheid en wanhoop geen vat meer kunnen krijgen op de ziel De stad, mijn geboortestad, biedt oneindig veel indrukken; ik hou van...

Misschien zijn het de hormonen die me met een groeiend wondertje in m'n buik vatbaarder maken voor emoties, maar het jaaroverzicht van 2016 hakt er bij mij -terwijl ik met een kopje thee op de bank met uitzicht op de nog trots pronkende kerstboom- hard in. Het shot van het jongetje dat onder het...

'Dan moet je zo'n vent hebben als ik,' mompelde de vrouw bijna onverstaanbaar, terwijl ze een weekblad voor haar mond hield. Het gezicht van haar man was één en al pret. 'Ik stond vanmorgen op,' zei ze moeilijk, 'en het eerste wat hij zei was: 'Je moet eens in de spiegel kijken, je ziet er...

Koert krijgt zijn beste ideeën zwemmend, liefst loodrecht vanaf de kust. „Je krijgt geen ideeën zittend op de bank”. Ik luister naar Theo Maassen in gesprek met Koert van Mensvoort (wetenschapper, kunstenaar). Snel sta ik op. De ontbijtborden met kaaskorstjes staan nog op tafel, er liggen...

...gesprekken met Hem, die me op momenten van grote rusteloosheid en soms vertwijfeling, dichter bij Hem hebben gebracht. Alsof er dan een last van me afviel en er zich verten voor me openden, die ik in mijn rondcirkelende gedachtenjacht niet had gezien, alleen maar vermoed. Sommige plaatsen lenen...

Bij het artikel over Dood, de vorige week hier geplaatst, viel me op dat het denken over dit verschijnsel staat of valt bij het taalvermogen dat ons ter beschikking staat en dat we een nieuw begrippenkader nodig hebben, met duidelijke definities van wat is wat, dat gehanteerd kan worden om de...

Er wordt tegenwoordig zoveel alternatief INGEKOCHT dat je eigenlijk zou kunnen spreken van een hype. Met alternatief inkopen bedoel ik natuurlijk het “alternatief shoppen” van veel nieuwsgierige stervelingen. Ik weiger het woord “shoppen” te gebruiken. Onze taal gaat toch al over de...

de avond heft de zwarte tafel hoger en wij, die er aan zitten, stijgen mee. wij stijgen, dalen, stijgen weer en weten dat wij de aarde niet betreden mogen. wij stijgen, stijgen, vergeten te spreken, vergeten van alle dingen de namen, stijgen, stijgen, zien sterren en manen, stijgen, zien...

In het grote paleis zaten koning Victor en zijn ministers in de vergaderzaal. Al die hoge heren bevonden zich aan een lange tafel met gebeeldhouwde poten. De koning, aan het hoofd van de tafel, had een heel mooie hoge stoel, die je een verplaatsbare troon zou kunnen noemen. De wanden van de zaal...

(voor Theodorus Dobbe (1901 - 1944)) Je bent geboren op 19 maart 1901 in Amsterdam. Je ouders waren Theodorus Dobbe en Maria Sophia Smit. Je was getrouwd met Apolonia Maria Lucia Koreman en jullie kinderen zijn Theodorus en Lucia. Je was hoofdvertegenwoordiger van een linoleumfabriek....

...wekt verlangen. Snel daarheen! Golven vol rusteloosheid; een twijfelzuchtige watervlakte. Daar zouden die vingers nooit hun werk kunnen doen. "Nee, ons rijk kan niet op dit woelige water bestaan!" roept een ringvinger. "Gauw weer landinwaarts!" "Ha, hier zijn we op stevige klei!"...

...aanzienlijk gestresst door de gejaagdheid en de rusteloosheid van alles wat van ons wordt verwacht; door anderen en vooral door onszelf. We zitten onder de plaque van vele aangekoekte lagen moeten. Een bepaalde afdeling van ons complexe, samengestelde zelf zet de rest van ons onder druk, waardoor...

Na je dood worden de woorden gevonden, die je tijdens je leven niet mocht zeggen. Na je dood worden de tranen gevonden en de vragen waar je nooit een antwoord op hebt mogen geven en gekregen. En na je dood kan niemand je nog de grond in trappen om de taboes die je hebt opgeschreven. Deze...

(voor Kristien Hemmerechts) Je bent geboren als Christien op 27 augustus 1955 in Brussel. Je moeder was lerares Latijn en je vader was journalist. Je groeide op in Stroombeek-Bever, een gemeente aan de rand van Brussel. Je ging in Laken naar school. Jouw moeder kwam uit Menen, waar gesmokkeld,...

Rusteloos loop ik in de huiskamer en denk aan vroeger toen ik nog werkte en een druk gezinsleven had met vrouw en vijf kinderen. Toen was het leuk, vooral toen ik in de jaren zestig mijn eerste auto, een witte Daf met een zwart dak, had gekocht voor 900 gulden. Een rijbewijs had ik al, want mijn...

Jan-Jacob Slauerhoff (1898 - 1936) heeft een veelbewogen leven geleid, waarin het schrijven van poëzie en proza centraal stond. Hij is geboren in Leeuwarden. Zijn ouders waren streng en godsdienstig (protestants), mensen bij wie hij weinig tot geen grond onder de voeten kreeg. Jan was een...

(voor Tove Ditlevsen (1917 - 1976)) Je bent geboren als Tove Irma Margit Ditlevsen op 14 december 1917 in Vestebro, Kopenhagen. Vesterbro is een arbeidersdistrict, waar je vaak over schreef en waardoor je grotendeels bent beïnvloed. Jouw ouders waren Ditlev N. Ditlevsen en Alfrida Mundus...

... In 1916 verscheen je debuutdichtbundel 'De rusteloosheid van de roos', opgevolgd door 'Zoete Schade', 'Onherstelbaar', 'Loomheid' en 'Oker'. Je laatste bundel was 'Maskerade en Klaverblad'. Je gaf literatuurles aan de Escuela Normal de Lenguas Vivas. 'Oker' was een realistische en...

Rusteloos loop ik rondjes in de huiskamer. Buiten zie ik de weilanden en een mooie blauwe lucht met een paar wolken. De koeien zijn al binnen gehaald, alleen de schapen zijn er nog en eten gras. Lekker warm is het in de woonkamer door de salamander waarin je alles kan stoken. Alleen in de...

Haastig fiets ik zaterdag in de namiddag naar de bibliotheek. Mijn tas in het kluisje. Voor het muntje van 50 eurocent in de gleuf glijdt, zijn er al twee vlugge vingers die mistasten. Opkijkend hoor ik ‘sorry’ en een wegrennende jonge vrouw. Wablief, de wereld was zeer nabij. Het is 16.43...

Het is een demon of een engel, maar een van de twee grijpt mij beet, zij omarmt mij en zij stuurt mij naar mijn kamer vol boeken, meegesleept vanuit het hele land. Meestal voel ik me eenzaam of verdrietig, maar niet zelden ben ik erg kwaad op het wrede leven. Het wrede leven heeft voor mij talloze...